Οι τράπεζες, ύστερα από την τόση κερδοφορία, γιατί δεν επιστρέφουν τα δις ευρώ των ανακεφαλαιοποιήσεων; / γράφει ο Τεύκρος

Είναι γεγονός ότι μέσα στη μνημονιακή δεκαετία δόθηκαν στις τράπεζες από τις τότε κυβερνήσεις δεκάδες δις ευρώ από τα κρατικά ταμεία, όπως ελέχθη, για τη σωτηρία τους.

Ταυτόχρονα, λόγω των μνημονιακών δεσμεύσεων, είχαμε μεγάλη αύξηση της ανεργίας και δραματική μείωση του εισοδήματος της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Αποτέλεσμα, πέραν των άλλων, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να μην μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνεια  που πήραν από τις τράπεζες, τα οποία χαρακτηρίστηκαν ως κόκκινα.

Οι τράπεζες, έχοντας στην ουσία τον ούριο άνεμο των μνημονιακών νόμων, κατάσχεσαν περιουσίες δανειοληπτών, μη εξαιρουμένης και της πρώτης κατοικίας, μεγάλο δε μέρος των κόκκινων δανείων τα πούλησαν σε  funds, αντί πινακίου φακής, για να συνεχίσουν αυτά με μεγαλύτερη ένταση το… αγαθοεργό τους έργο.

Σήμερα, δεν υπάρχει καμία προστασία ούτε καν στην πρώτη κατοικία και δεκάδες χιλιάδες οικογένειες κινδυνεύουν να βγουν στο δρόμο, με την κυβέρνηση να νίπτει τας χείρας της, ενώ τράπεζες και funds συνεχίζουν ακάθεκτα πλειστηριασμούς και κατασχέσεις. Ελήφθη δε μέριμνα, από την προηγούμενη κυβέρνηση, στοχεύοντας στον περιορισμό των αντιδράσεων των πολιτών, οι πλειστηριασμοί να γίνονται ηλεκτρονικά και οι αντιδράσεις τους να απαγορεύονται δια νόμου.

Όμως, ας παρακάμψουμε το θέμα της χρηματοδότησης των τραπεζών, των ιδιωτικών αυτών επιχειρήσεων, από τα κρατικά ταμεία και μάλιστα με χρήματα που δεν υπήρχαν αλλά προέκυψαν κατόπιν του μνημονιακού δανεισμού, με τις γνωστές συνέπειες, και ας δούμε το σήμερα.

Σήμερα, λοιπόν,  όπως επίσημα ανακοινώνεται, που οι τράπεζες έχουν υψηλή κερδοφορία –που μάλλον ο πόλεμος πολύ τις ευνόησε- γιατί δεν επιστρέφουν πίσω τα δεκάδες δις που τους δόθηκαν από τα κρατικά ταμεία και μάλιστα τη στιγμή που η φτώχεια και η ακρίβεια στη χώρα μας έχουν περισσέψει;

Τη στιγμή που οι πολίτες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην υπέρογκη φορολογία που τους επιβάλλεται;

Τη στιγμή που το δημόσιο προβαίνει σε χιλιάδες κατασχέσεις λογαριασμών πολιτών, και μάλιστα με νόμο στο  οπλοστάσιό του να προβαίνει σε κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων, κινητών και ακίνητων, για χρέη πάνω των 500 ευρώ;

Βέβαια, λογικό είναι να ισχυριστεί κάποιος ότι οι τράπεζες τη δουλειά τους κάνουν. Η κυβέρνηση όμως -τώρα που είμαστε και εκτός μνημονίων-  δεν έπρεπε να τα ζητήσει και μάλιστα μετ’ επιτάσεως;

Έτσι θα άνοιγε ο «δημοσιονομικός χώρος» -που ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει- για μείωση της βαριάς φορολογίας στους πολίτες, μειώσεις των φόρων που ενισχύουν την ακρίβεια και τον πληθωρισμό, αυξήσεις σε μισθούς, διορισμούς σε μόνιμες θέσεις -και όχι τα τρίμηνα και οχτάμηνα της ομηρίας με ότι αυτά συνεπάγονται- για την βελτίωση της ζωής των πολιτών.

Και η αντιπολίτευση γιατί δεν βάζει θέμα για την επιστροφή των δισεκατομμυρίων από τις τράπεζες, τα οποία ως γνωστόν δόθηκαν ερήμην των πολιτών; Ιδού λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρόν γι αυτήν!

Όμως, ας μην προτρέχουμε. Η απάντηση στο ερώτημα ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο είναι μάλλον γνωστή!

Τεύκρος