“Η σωστή πλευρά της Ιστορίας / Ψυχαναλυτική και ταξική προσέγγιση ενός πολέμου” / γράφει ο Δημήτρης Αθανασιάδης
Για να κατανοήσει κάποιος τις παραμέτρους της πολεμικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία θα πρέπει να αναζητήσει τα αίτια σε μια σύγκρουση ιδεολογικών και οικονομικών παραγόντων – συμφερόντων πάνω στη βασική αρχή, ότι οι λαοί της Ρωσίας και της Ουκρανίας και κυρίως οι ηγεσίες τους γεννήθηκαν Κομμουνιστές με το όραμα του υπαρκτού σοσιαλισμού και του σοσιαλιστικού διεθνισμού και βρέθηκαν να υπηρετούν και να κυβερνήσουν τον υπαρκτό καπιταλισμό ως συνιστώσα του ιμπεριαλισμού και τις νέες τάξεις των ολιγαρχών και γραφειοκρατών:
Οι Ρώσοι την ακραία οικονομική εθνικιστική μορφή του (εθνικιστικός ολιγαρχικός καπιταλισμός) και οι Ουκρανοί την ακραία πολιτική εθνικιστική μορφή του (εθνικιστικός ναζιστικός καπιταλισμός).
Οι Ρώσοι βλέπουν να απειλείται το παιδικό τους όραμα του διεθνισμού από τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό, κοινώς, παγκοσμιοποίηση, ενώ οι Ουκρανοί βλέπουν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν το παιδικό όραμα του διεθνισμού ως ενεργοί συντελεστές του, αλλά, στην πραγματικότητα, ως υπηρέτες – μισθοφόροι της νέας τάξης του, της παγκοσμιοποίησης.
Ο ρόλος της λεγόμενης Δύσης εντοπίζεται στην αναζωπύρωση της παιδικής αρρώστιας της, της αποικιοκρατίας με την παγκοσμιοποίηση που έχει αποβάλλει από την ονομασία της τη λέξη κράτος – δύναμη, δίνοντας έναν μανδύα πολιτικοκοινωνικού κινήματος κυριαρχίας της ίδιας με την αποικιοκρατία βαρβαρότητας, και στην ανάδειξη της παιδικής διαστροφής του αντικομμουνιστικού μίσους της, αντιμετωπίζοντας τη Ρωσία ως διάδοχο του προαιώνιου εχθρού τους, της Σοβιετικής Ένωσης, και την Ουκρανία ως έναν Δούρειο Ίππο αυτού του ίδιου εχθρού.
Κάπου εδώ, νομίζω, ότι η Δύση αξιοποιεί με ιδιαίτερο ζήλο και για τις δύο εμπόλεμες χώρες τη φράση από τις “Αδερφοφάδες” του Νίκου Καζαντζάκη:
«Θέλει, λέει, να ‘ναι λεύτερος. Σκοτώστε τον!»
Αυτή είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας που, δυστυχώς, βρίσκεται στα χέρια ψυχαναγκαστικών και ανίκανων ηγετών που κατευθύνονται από το κράτος του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από το λευκαντικό που χρησιμοποιείται στα πλυντήρια των εγκεφάλων του Harvard και των άλλων ευαγών καθηκοϊδρυμάτων του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού για να παρουσιάσουν λευκή αυτή τη βρώμικη πλευρά της.
Η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι η πλευρά της πάλης των τάξεων και η σύνδεσή της με κάθε μορφή πολέμου, σύμφωνα με τη μαρξιστική αντίληψη του πολέμου και ειδικότερα σύμφωνα με τον Λένιν:
«Η στάση μας, όμως, απέναντι στον πόλεμο είναι καταρχήν διαφορετική από τη στάση των αστών πασιφιστών (οπαδών και ντελάληδων της ειρήνης) και των αναρχικών. Από τους πρώτους διαφέρουμε, γιατί καταλαβαίνουμε την αναπόφευκτη σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα στους πολέμους και την πάλη των τάξεων στο εσωτερικό μιας χώρας, γιατί καταλαβαίνουμε ότι είναι αδύνατο να εξαλειφθούν οι πόλεμοι χωρίς την εξάλειψη των τάξεων…»
