Πάντα οι μεγαλύτεροι γκρίνιαζαν με τον τρόπο που ντύνονταν, διασκέδαζαν, φέρονταν οι νέοι και κατέληγαν κουνώντας το κεφάλι “Εμείς τότε…”
Οι διαφορές ανάμεσα στις γενιές είναι αναπόφευκτες, αυτό που ονομάζεται ηχηρά “χάσμα την γενεών” συνέβαινε , συμβαίνει και θα συμβαίνει. Είναι αναπόφευκτο.
Εκείνο όμως που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο, καθώς περνά ο καιρός, είναι ο τρόπος διασκέδασης των νέων.
Στα δύο χρόνια του κορωνοϊού οι περισσότεροι ίσως από τους νέους δεν παραιτήθηκαν από τον τρόπο που διασκέδαζαν κι ας ήταν παράνομοι κι ας κινδύνευε η υγεία τους. Αλλά και πριν και μετά απ’ αυτά τα δύο χρόνια δεν έπαψαν να διασκεδάζουν με εκδηλώσεις, όπου το άτομο εξαφανιζόταν στη μάζα και μάλιστα με τέτοια μουσική που σκέπαζε τα πάντα, αφαιρώντας κάθε δυνατότητα επικοινωνίας ανάμεσά τους.
Και αναφερόμαστε μόνο στη μουσική και στο αλκοόλ, που συνήθως τη συνοδεύει, αφήνοντας το ενδεχόμενο και άλλων …υποστηρικτικών ουσιών της διασκέδασης.
Πολλά από τα νυχτερινά θανατηφόρα τροχαία είναι αποτέλεσμα τέτοιων διασκεδάσεων.
Αλλά αφήνουμε αυτά που και συνηθισμένα είναι και όχι τόσο εντυπωσιακά συμβάντα. Το σημερινό, όμως, οι 120 νεκροί και οι 100 τραυματίες στη Σεούλ της Νότιας Κορέας, που ποδοπατήθηκαν σε πάρτι για το Χάλογουίν, (γιορτή ιδιαίτερα αγαπητή σε ΗΠΑ και Καναδά που εξελίχθηκε σε παγκόσμια φρενίτιδα), είναι ένα γεγονός που αξίζει να σχολιαστεί.
Χιλιάδες νέοι γιόρταζαν απόψε στη Σεούλ υπό τους ήχους εκκωφαντικής μουσική που δεν σταμάτησε, όπως δείχνει σχετικό βίντεο, ακόμη και όταν έφτασαν στον χώρο 140(!) ασθενοφόρα που έσπευσαν, για να σώσουν όσους μπορούσαν μέσα στον πανικό.
Είναι διασκέδαση! Το λένε διασκέδαση! Είναι διασκέδαση ένα πάρτι με 120 νεκρούς;
far
