Αίσθηση έκανε, στη χθεσινή εμφάνιση στον Χώρο Τεχνών της Βέροιας της Βασιλικής Τσιγγάνικης Ορχήστρας της Ουγγαρίας, η απουσία ικανοποιητικού κοινού. Βέβαια, η αίθουσα δεν ήταν άδεια, αλλά για μια μουσική παράσταση, που τη σήκωναν 25 καλλιτέχνες, έξοχοι μουσικοί και χορευτές, ο κόσμος ήταν ελάχιστος.
Θυμόμαστε, όταν πρωτολειτούργησε ο Χώρος Τεχνών, με πρώτον που τον εγκαινίασε πριν πολλά χρόνια τον Μάριο Φραγκούλη, ήμασταν στην ουρά για εισιτήρια μέρες πριν. Από τότε ο Χώρος Τεχνών φιλοξένησε μεγάλα ονόματα, παρουσίες σημαντικές και του ντόπιου δυναμικού και σχεδόν πάντα ήταν γεμάτος.
Χθες, η αξία της παράστασης με την παρουσία του κόσμου ήταν αντιστρόφως ανάλογες. Η ορχήστρα έπαιξε με το ίδιο πάθος, σαν να ήταν γεμάτη η αίθουσα και το χειροκρότημα ήταν πολλαπλάσιο σε ένταση και διάρκεια σε σχέση με τον αριθμό των θεατών.
Τι συνέβη, όμως, και δεν υπήρξε ανταπόκριση;
Πιθανότερη αιτία η τιμή του εισιτηρίου. Θα πει κανείς πως δεν είναι πολλά τα 25 ευρώ, όταν πρόκειται για μια τέτοια παράσταση και μάλιστα προσθέτοντας πως το εισιτήριο για την ίδια παράσταση στο Μέγαρο, στη Θεσσαλονίκη, ήταν 45. Υπάρχει μια διαφορά, η πληθυσμιακή των δύο πόλεων. Πάντα το Μέγαρο της Θεσσαλονίκης θα έχει εκείνους που μπορούν να πληρώσουν, όχι, όμως, και η επαρχία.
Σε μια μικρότερη πόλη πώς θα βάλει ο κόσμος την ανάγκη της Τέχνης δίπλα στα άλλα απαραίτητα, από την πληρωμή των οποίων δεν μπορεί να ξεφύγει. Όταν τον κυνηγούν οι ανάγκες του ρεύματος, της θέρμανσης και του super market, θα ενδιαφερθεί για την Τέχνη;
Επομένως, μήπως η χθεσινή βραδιά ήταν ένας προάγγελος της αδυναμίας του κόσμου να πληρώσει πέρα από οτιδήποτε είναι αναγκαίο για την επιβίωσή του και η Τέχνη θα πέσει κι αυτή θύμα του ανεξέλεγκτου πληθωρισμού και της ανέχειας;
far
Φωτογραφίες: faretra.info
