“Κυριάκου, είσι για μια κόντρα;”
Είμι ι Γιώργους Παπαντρέου
και του ξέρτι είμι ικανός!
Τουν Κούλη θα πλανιέψου
που είντους κι προυθυπουργός!
Γυρεύου να σας απουδείξου
πως απ’ αυτόν είμι καλύτερους.
Στου Μαξίμου, καλιέ, παένου
πρέπ’ να γινώ δριμύτιρους!
Πόσου λάθους εκαμάτι
που δεν μι ψηφισάτι…
Μα να ξέρτι του χειμώνα
ντιπ δε θα χιτι να φάτι …
Μητσιουτάκ’ ηθιλάτι
όλν ισείς οι διξιοί.
Κο, αυτός κι η πουνηριά
είνι … «κώλους κι βρακί!».
Ιγώ, καλιέ μ’, δε φκιάνου τέτοια.
Σας του λιέγου ιπιφθίνους.
Καλιέ, πάρτι του χαμπάρ’
ι Κούλης είντους θιατρίνους!
Πού ‘νι, κο, η ανάπτυξ’
πού ‘λιγι θα σας φέρ’;
Μι τα φουρφούρια αεριζουμάσταν
ντάλα μες του καλουκαίρ’!
Είτι του θέλτι, είτι όχ’
έτσ είνι οι Μητσιουτακαίοι!
Αφνοί να πιάνουν θέσεις
κ ισύ να πνίγισι στα χρέη!
Ααχ! Ινώ ιμείς οι Παπανδρέου
δεν έχμι ντιπ μπιρδέματα!
Καλιέ «λεφτά υπάρχουν»
κο, δε σας λιέμι ψιέματα!
Ίμιστι πουλύ large
ιμείς οι Παπανδριικοί
κι αν χριώσαμι τν Ιλλάδα
δεν μας ένοιαξ’ κι πουλύ!
Ινώ ισείς όλα τα πουλτσάτι
τα φκιασάτι ιδιουτικά!
Καλιέ, έτσ’ όπους του πάτι
θα μας πάρτι τα βρακιά!
Καλιέ, όλου ανατιμήσεις
έφκιασις, ρε Κούλ’
κι στα λιέω ιφθαρσώς
πως μας ρούφσις του μιδούλ’.
Για τούτου θα τουν προσκαλιέσου
εις αγώνα πουδηλάτου
κο, μη μι παραξηγάτι που εις παριλθόν
σαβουρντίσκα ίσα κάτου…
Τώρα, καλιέ μ’, στιρέουσα
μι … σύρμα τν αλτσίδα!
Έβαλα κι βοηθητικές
Μα, σι λιέου είμ’ ατσίδα!
Τ’ πρόσκλησ’ την ιδέχθη
ως καλός προυθυπουργός
κι … ένα! Δυου! Τρία!
Νιώθου ήδη αρχηγός!
Συμμιτίχου εις ποδηλασίας
αναντάμ κι παπαντάμ!
θα τουν «φάου», κο, τουν Κούλη
μα, δεν άκσα ντιπ του «Μπααμ!».
Σβηην! Ικσφινδουνίζιτι
ι Κούλς ι προυθυπουργός!
Χάνου ιγώ τα πηδάλια
κι μνήσκου ινϊός!
Φουρτσάρου πάραυτα κ’ ιγώ
κι αρχινώ ουρθοπιταλιά
μα προυσιέχου μη τνάξου καταή
κι θα βρω κανα μπιλά!
Κι πατάου – κι πατάου
τα πηδάλια ουρθός!
Μα ι Κούλης ιξαφανίσκι
πάει ιγίνηκι καπνός!
Ααχ! Αείμνηστι πατέρα
μιγάλου έπαθα κακό!
Ι Κούλης ουδηγούσι
πουδήλατο ηλικτρικό!
Μα δεν ήτου εις τα συμφουνηθέντα
πουδήλατα ηλικτρικά!
Πάλι μι την … ίφιρις
κυρ – Κούλη, σατανά!
Πάει, θα ιγκαταλείψου!
Δε φκιάνου για προυθυπουργός!
Ι Κούλης απού μένανι
είνι πουλύ πιο πουνηρός …
………………………………..
Μ’ αγάπ κι ικτίμησ’;
Σι κανιέναν, ασφαλώς!
Μα … ι Κούλς είνι πουνηρός
κι αυτά π’ σι λιέει μην τα … τρως!
Η γκουστιρίτσα
(* mea culpa= λάθος μου)
