Άκαρπη αποδείχτηκε η πολυδιαφημισμένη τριμερής χθεσινή συνάντηση στο Λβιβ ανάμεσα στον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι, τον Τούρκο ομόλογό του Ερντογάν και τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες – μια συνάντηση που παρουσιάστηκε από αρκετούς αναλυτές σαν το πρώτο βήμα προς μια νέα ρωσο-ουκρανική εκεχειρία και το «ξεπάγωμα» της ειρηνευτικής διαδικασίας της Κωνσταντινούπολης, αλλά τελικά δεν φαίνεται να οδήγησε πουθενά. Λεπτομέρειες δεν ξέρουμε ακόμη, αλλά οι πληροφορίες συγκλίνουν πως ο (κάθε άλλο παρά «απομονωμένος») «σουλτάνος» επισκέφτηκε τον Ζελένσκι μεταφέροντας μήνυμα από το λυκοσύμμαχό του Βλαντίμιρ Πούτιν.
Σύμφωνα με το καλά ενημερωμένο CNN Turk, που επικαλείται ρωσικές και τουρκικές διπλωματικές πηγές, ο Ερντογάν είχε προτείνει στον Πούτιν (όταν συναντήθηκαν στο Σότσι στις 5 Σεπτεμβρίου) να μεσολαβήσει εκ νέου, πατώντας στο «μομέντουμ» της συμφωνίας για τα σιτηρά, αλλά και στην απελπιστική για τους Ουκρανούς κατάσταση στο μέτωπο του Ντονμπάς. Και ο Ρώσος πρόεδρος του απάντησε, λέει, για πρώτη φορά ότι είναι ανοιχτός στο ενδεχόμενο προσωπικής συνάντησης με τον Ουκρανό ηγέτη, προκειμένου να συζητήσουν τους όρους για τον τερματισμό του πολέμου.
Τα προαπαιτούμενα του Πούτιν είναι βέβαια ήδη γνωστά – η αναγνώριση της ανεξαρτησίας Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, η παραδοχή του Κιέβου ότι η Κριμαία και ολόκληρη η κατακτημένη παραλιακή ζώνη από τη Μαριούπολη ώς τη Χερσώνα είναι πλέον ντε φάκτο τμήμα της Ρωσίας, συν τη δέσμευση της Ουκρανίας ότι δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και ότι θα διαλύσει τους νεοναζιστικούς παραστρατιωτικούς σχηματισμούς που «φιλοξενεί» στις ένοπλες δυνάμεις της.
Αναμενόμενη ήταν όμως, δυστυχώς, και η απάντηση του Ζελένσκι, που δήλωσε ξεκάθαρα στους επισκέπτες του ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε καμιά διαπραγμάτευση, προτού η Ρωσία αποσύρει τα στρατεύματα της από όλα τα ουκρανικά εδάφη, περιλαμβανομένης της Κριμαίας… Μια άτεγκτη στάση που θα έμοιαζε ίσως δικαιολογημένη αν η Ουκρανία νικούσε στον πόλεμο ή ήταν έστω σε θέση να εξαπολύσει κάποια σημαντική στρατηγική αντεπίθεση: αλλά που σήμερα μοιάζει εντελώς παράλογη, καθώς η ήδη χρεοκοπημένη χώρα παρά τις συνεχείς ενέσεις δυτικών όπλων και χρημάτων χάνει καθημερινά -εκτός από εκατοντάδες πρόωρα καταδικασμένους σε θάνατο στρατιώτες- τη μία πόλη μετά την άλλη στο Ντονμπάς, ενώ έχει ήδη απολέσει πάνω από το ένα τέταρτο της επικράτειάς της και μάλιστα περιοχές που παρήγαγαν σχεδόν το 50% του προπολεμικού ΑΕΠ της! Πόσο μάλλον που οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν πως αν δεν υπάρξει σύντομα κάποια ειρηνευτική συμφωνία, η Ρωσία δεν πρόκειται να σταματήσει στο Ντονμπάς, αλλά θα συνεχίσει τις επιχειρήσεις έως ότου καταλάβει το Χάρκοβο, το Νικολάγεφ, ίσως ακόμα και το μεγαλύτερο τρόπαιο όλων, την Οδησσό…
Ψυχρή Ευρώπη
Το χειρότερο για την ουκρανική ηγεσία είναι ότι, αν και οι ΗΠΑ – Βρετανία τη στηρίζουν παντοιοτρόπως, οι έτεροι «σπόνσορές» της στην Ευρώπη δεν μοιάζουν πια διατεθειμένοι να συντηρήσουν επ’ άπειρον έναν χαμένο πόλεμο: χθες για παράδειγμα το Politico αποκάλυψε ότι τον Ιούλιο οι έξι μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης «πάγωσαν» τις νέες παραδόσεις όπλων προς τη Ουκρανία για πρώτη φορά από την έναρξη της ρωσικής εισβολής…
Ενώ ο Ουκρανός ΥΠΕΞ Κουλέμπα παραπονέθηκε προχτές δημόσια ότι οι Ευρωπαίοι ομόλογοί του έχουν «κουραστεί από τον πόλεμο» και το μόνο που τον ρωτούν πλέον είναι… «πόσο θα αντέξετε ακόμα;», με την ελπίδα, λέει, ότι το Κίεβο θα συνθηκολογήσει πριν από την έλευση του χειμώνα και έτσι… «το πρόβλημα θα εξαφανιστεί μόνο του»!
Σιτηρά και… ραδιενέργεια
Με τη συζήτηση για εκεχειρία να καταρρίπτεται άδοξα πάντως, η τριμερής σύνοδος στράφηκε αναγκαστικά σε άλλα θέματα όπως οι εξαγωγές σιτηρών από τα λιμάνια της Ουκρανίας, που ξανάρχισαν μεν με τη μεσολάβηση της Τουρκίας και των Ηνωμένων Εθνών αλλά για την ώρα περιορίζονται σε λιγοστά, συγκριτικά, φορτία. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι Ζελένσκι και Γκουτέρες συζήτησαν το «στάτους» της ασφάλειας του πυρηνικού σταθμού στη Ζαπορίζια μετά τους πρόσφατους εξαιρετικά επικίνδυνους βομβαρδισμούς στην περίμετρο του ελεγχόμενου από τους Ρώσους εργοστασίου και συμφωνήσαν στην ανάγκη για «επαναβεβαίωση της ασφάλειας» των εγκαταστάσεων.
Οι Ουκρανοί βέβαια αρνούνται να αναλάβουν άμεσα την ευθύνη για τον βομβαρδισμό του εργοστασίου, αλλά ελάχιστοι πιστεύουν ότι οι Ρώσοι βομβαρδίζουν τους εαυτούς τους – ποσό μάλλον που ο ίδιος ο Ζελένσκι προειδοποίησε από τηλεοράσεως τους πολίτες να μείνουν μακριά από στρατιωτικές εγκαταστάσεις που έχουν καταλάβει οι ρωσικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, και απαίτησε ξανά την άμεση επιστροφή του εργοστασίου στην Ουκρανία. Αλλιώς τι; Ο εκβιασμός είναι προφανής.
Το ρωσικό ΥΠΕΞ ωστόσο αρνήθηκε κάθε συζήτηση για να εγκαταλείψουν οι ρωσικές δυνάμεις το εργοστάσιο που ήδη ελέγχουν αποκαλώντας την πρόταση «εξωφρενική», ενώ επανέλαβε πως η Μόσχα είναι ανοιχτή στην επίσκεψη εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ και της ΙΑΕΑ στο εργοστάσιο, την οποία υποστήριξε ότι «μπλοκάρει» -για ευνόητους λόγους- το Κίεβο: ταυτόχρονα το ρωσικό υπουργείο Άμυνας κατηγόρησε το Κίεβο ότι σχεδιάζει «προβοκάτσια» στον πυρηνικό σταθμό σήμερα, Παρασκευή, ώστε να συμπέσει με την επίσκεψη Γκουτέρες.
Οι Ρώσοι πάντως δεν περιορίζονται στις δηλώσεις, αλλά πυκνώνουν τους βομβαρδισμούς στο κομμάτι της επαρχίας Ζαπορίζια που δεν ελέγχουν ακόμη, στη βόρεια όχθη του Δνείπερου, προκειμένου να ακυρώσουν στην πράξη την απειλή των ουκρανικών πυροβολαρχιών και εκτοξευτήρων ρουκετών, ενώ δυνάμεις τους προωθούνται στο μέτωπο του Ουγκλεντάρ μεταξύ της (πόλης) Ζαπορίζια και του Ντονέτσκ, ώστε να λύσουν μέσα στις ερχόμενες εβδομάδες οριστικά το πρόβλημα με τα… ορφανά βλήματα στο μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο της Ευρώπης!
