Απόψεις Κόσμος

“Η Ιστορία επαναλαμβάνεται… Δυστυχώς!” γράφει η Ειρήνη Δασκιωτάκη

——–

Ειρήνη Δασκιωτάκη

15 Μαρτίου του 1943 με την Τρίτη μάχη του Χαρκόβου, στο Ανατολικό μέτωπο του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, οι Γερμανοί ανακατέλαβαν το Χάρκοβο…

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είναι και τόσο μακρινός.

Ήταν μία ένοπλη σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας κατά τη διάρκεια της οποίας δαπανήθηκαν τεράστιες ποσότητες  πλουτοπαραγωγικών πόρων και πήραν μέρος πάνω από 100 εκατομμύρια άνθρωποι από 30 χώρες…
Το τίμημα ήταν μεγάλο για όλη την Ευρώπη και για κάποιες χώρες ιδιαίτερα βαρύ!

15 Μαρτίου, επίσης, του 2003 ξεκίνησε ο πόλεμος στο Ιράκ.

Τα πρώτα αμερικανικά πολεμικά πλοία πέρασαν τη διώρυγα του Σουέζ, ενώ σε όλη τη Μεσόγειο υπήρχε μεγάλη κινητικότητα…

Τελικά η ιστορία επαναλαμβάνεται και τις περισσότερες φορές το αποτέλεσμα αυτών των ιστορικών συμβάντων, στρέφεται ενάντια στους λαούς και των νικητών και των ηττημένων. Οι λαοί συμμετέχουν ενεργά σε αυτές τις αποφάσεις που ερήμην τους παίρνονται.

Δυστυχία απροσμέτρητη γεμίζουν οι οθόνες και η ακροαματικότητα μεγαλώνει…

Κερδισμένοι πάντοτε είναι οι οικονομικά ισχυροί, για αυτό και γίνονται ένθερμοι χορηγοί αυτών που κανονίζουν τις τύχες των λαών.
Ο πόλεμος είναι ένα «παιχνίδι»  στα χέρια τους.

Ένας είναι αυτός που συναποφασίζει… ο κυβερνήτης της χώρας.

Δεν γίνεται καμία συνέλευση  και κανένα δημοψήφισμα όταν παίρνονται τέτοιου είδους αποφάσεις.

Οι συμφωνίες κλείνονται και οι λαοί, έχοντας για πυξίδα την αγάπη τους  προς την πατρίδα, συμμετέχουν στους πολέμους, σκοτώνονται, γίνονται πρόσφυγες, πεινάνε και όταν τελειώσει ο πόλεμος αντιλαμβάνονται, δυστυχώς, ότι  τις περισσότερες φορές οι θυσίες τους έγιναν για σκοπούς άλλους…

Ο Ιμπεριαλισμός, από την αρχαιότητα ακόμα, παραμένει ισχυρός, δημιουργώντας πάντα σφαίρες επιρροής και  διάφορες συμμαχίες και λυκοσυμμαχίες.

Ο οικονομικός ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων θα δικαιολογήσει τον πόλεμο.

Για την αποκατάσταση της δημοκρατίας θα πούνε, για τη διασφάλιση της ειρήνης στην περιοχή, για την αλληλεγγύη των λαών, για την ανάπτυξη και την πρόοδο, για την ανεξαρτησία!

Άλλη όμως  είναι η πραγματικότητα.

Ποιος θα έχει το μεγαλύτερο μερίδιο εκμετάλλευσης των πόρων της Γης, ποιος θα αποκομίσει τα μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη για τη μεγαλοαστική τάξη.
Τα οπλικά συστήματα χρόνια αχρησιμοποίητα, είναι χασούρα!
Τα πουλάς; Κερδίζεις διπλά.
Αύξηση της παραγωγής αυτών και ανασύσταση οικονομική της κατεστραμμένης χώρας;
Καινούρια κέρδη…

Η Ευρώπη για άλλη μία φορά πλήττεται.

Κανείς δεν θα πίστευε πριν από μερικά χρόνια, ότι θα μπορούσε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να ξαναγίνει η μητέρα του πολέμου.
Μην ξεχνάμε, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, γίνανε κι άλλοι…

Η Ευρώπη ανήκει στο ΝΑΤΟ και οφείλει να εξυπηρετήσει και τους στόχους  της Αμερικής, αφού  οι ισχυροί της Ευρώπης θα ευλογήσουν και τα γένια τους…
Η Αμερική βρίσκεται πολύ μακριά από το πεδίο των μαχών.

Όμως μπορεί να στέλνει τα drone της, τους δορυφόρους της, τα δυνατά οπλικά της συστήματα από όλες τις βάσεις που έχουν δημιουργηθεί στην Ευρώπη και που εξυπηρετούν τα συμφέροντά της.
Η Ελλάδα, εμπλέκεται στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.

Στην Ελλάδα έχουμε μία βάση μεγάλης στρατηγικής σημασίας, στην Αλεξανδρούπολη.

Είναι κοντά στη Ρωσία, η οποία ανταγωνιζόμενη τη Δύση, και με επιθετική διάθεση, προσπαθεί κι αυτή για τα δικά της οικονομικά συμφέροντα , αφού τώρα πια έχει πολλούς ολιγάρχες και παίζει στην παγκόσμια σκακιέρα με άλλους όρους .

Η Ουκρανία, έχει μια σπουδαία στρατηγική θέση στην Ευρώπη, ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση.
Από τους δρόμους της μεταφέρονται εμπορεύματα και το πιο σημαντικό… ενέργεια!
Έτσι μπήκε στο προσκήνιο  αυτού του πολέμου…
Από κοντά βέβαια το ΝΑΤΟ και η ΕΕ να υποδαυλίζουν τη φωτιά.

Η χώρα μας, μετά από 10 χρόνια οικονομικής  και δύο χρόνια υγειονομικής κρίσης, έχοντας και σε απόσταση αναπνοής τους Τούρκους του Ερντογάν, ως χώρα του ΝΑΤΟ ακολουθεί πιστά τις οδηγίες της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.

Η πρόσφατη συμφωνία με τη Γαλλία που μας οδήγησε στην αγορά των 6 Ραφάλ, των 3 φρεγατών και των  44 τορπιλών για υποβρύχια, μάλλον δεν ήταν τυχαία.

3 δισεκατομμύρια το κόστος…

Αλλά βέβαια μπροστά σε όλο αυτό που έχει ενορχηστρωθεί και διαφαίνεται πως θα τραβήξει πολύ, τι αξία έχει ο απλός πολίτης και οι ανάγκες του;

Ένας καινούργιος κόσμος γεννιέται.
Φοβάμαι πως δεν θα είναι προς όφελος των εργαζομένων.
Οι πρόσφυγες θα κατακλύσουν την Ευρώπη…
Φτηνά εργατικά χέρια!
Μείωση μισθών; Ανεργία; Ακρίβεια …

Σκέφτομαι τον λαό της Ουκρανίας…
Άραγε τι θα νιώσουν όταν τελειώσει αυτός ο πόλεμος;
Τι θα σκεφτούν βλέποντας το τοπίο της καταστροφής γύρω τους;
Για ποιους πολέμησαν;
Για ποιους σκοτώθηκαν;
Για την πατρίδα τους;
Για τον Ζελένσκι και τους «φίλους» του;

Μακάρι να μην πάνε χαμένες οι θυσίες τους!

Είμαστε πάνω σε ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί…
Τα πυρηνικά  όπλα αν ενεργοποιηθούν θα είναι η καταστροφή όλων μας…
Ελπίζουμε πως δε θα συμβεί.

Θα μπορούσαμε όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες, μία συγκεκριμένη μέρα και ώρα της εβδομάδας  να διαδηλώναμε  ενάντια στον πόλεμο…
Μέχρι να τελειώσει!

Να σταματήσει αυτό το κακό που μπορεί να συμπαρασύρει κι άλλους λαούς.

Αυτό νομίζω ότι πρέπει να είναι το μέλημά μας!
Ειρήνη σε όλον τον κόσμο…
Δικαίωμα στη ζωή!

καλή εβδομάδα με υγεία

Ει. Δα.

banner-article

Δημοφιλή άρθρα

  • Εβδομάδας