“Η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επαναφέρει την απειλή γενικευμένου πολέμου και πυρηνικού αλληλοεκβιασμού”

Καμιά εμπλοκή της Ελλάδας στα επιθετικά Αμερικα-ΝΑΤΟϊκά  σχέδια

Ευγενία Καβαλλάρη*

Ο ρώσος πρόεδρος,  μετά την απόφασή του να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, προχώρησε στο επόμενο βήμα και εξαπέλυσε γενικευμένη πολεμική επίθεση με στόχο, απ’ ό,τι φαίνεται, να καταστρέψει τις στρατιωτικές δυνάμεις της Ουκρανίας συνολικά, να την διαμελίσει, να ανατρέψει το αντιδραστικό καθεστώς του Κιέβου που εγκαθίδρυσαν οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές με το φασιστικό πραξικόπημα του Μειντάν το 2014.Ταυτόχρονα επιχειρεί να προωθήσει τα συμφέροντα του ρώσικου ιμπεριαλισμού. Με αυτή την πολεμική επίθεση, ο Πούτιν επιδιώκει να «αποστρατιωτικοποιήσει» την Ουκρανία και να την καταστήσει «ουδέτερη» χώρα, μια «νεκρή ζώνη» ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία, αποκλείοντας εκ των πραγμάτων την ένταξή της στο ΝΑΤΟ. Μια νέα κατάσταση διαμορφώνεται τώρα που προκαλεί απότομη κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ( ΗΠΑ, Κίνας, Ρωσίας, ΕΕ) για την αναδιανομή των ζωνών επιρροής, επαναφέροντας την απειλή για γενικευμένο πόλεμο και πυρηνικό αλληλοεκβιασμό.

Ουσιαστικά πρόκειται για πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ,ΝΑΤΟ, Ε.Ε. Ο αμερικανοατλαντικός άξονας από το 1991 και μετά  ως παγκόσμιος χωροφύλακας ,μεθοδικά συστηματικά,αξιοποιώντας την οικονομική,στρατιωτική ,πολιτική του ηγεμονία στον πλανήτη προέβη στη συστηματική κατάκτηση της Ανατολικής Ευρώπης και τμήματος του Σοβιετικού χώρου. Συστηματικά από το 1991 επιχείρησε τη μετατροπή της Ουκρανίας σε δύναμη εχθρική αποσταθεροποιητική απέναντι στη Ρωσία .Με το πραξικόπημα του 2014 έφερε στην εξουσία ένα ακραία αμερικανόδουλο ναζιστικό καθεστώς, έτοιμο να υλοποιήσει τα πιο επιθετικά νατοικά σχέδια.

Η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επιταχύνει τη διαμόρφωση μετώπων και συμμαχιών στα στρατόπεδα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και δυναμώνουν οι παράγοντες του πολέμου. Κατά πρώτον, ωθούνται οι χώρες της ΕΕ να προσδεθούν ακόμα πιο σφιχτά με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Και κατά δεύτερο, η σημερινή συνεννόηση Κίνας-Ρωσίας  τείνει να μετασχηματιστεί σταδιακά σε στρατιωτικο-πολιτική συμμαχία.

Οι  εκπρόσωποι των ΗΠΑ  και της Ε.Ε με απύθμενο θράσος εμφανίζονται τώρα υπερασπιστές της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας .Όμως οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές πάνω από δύο δεκαετίες- και προκειμένου να θέσουν κάτω από τον έλεγχο και την κυριαρχία τους ολόκληρες χώρες και περιοχές- εξαπέλυσαν κατακτητικούς πολέμους, διαμέλισαν, υποδούλωσαν και κομμάτιασαν χώρες και λαούς .Αναδείχθηκαν θανάσιμος εχθρός των αγώνων των λαών για κοινωνική χειραφέτηση.

Εμφανίζονται τώρα οι ΗΠΑ να υπερασπίζονται την εθνική και εδαφική κυριαρχία της Ουκρανίας και να καταδικάζουν το διαμελισμό της, όταν η ίδια η Ουκρανία, όπως και μια σειρά άλλα παρόμοια κράτη, είναι δημιούργημα και αποτέλεσμα του διαμελισμού και της διάλυσης της πρώην Σοβιετικής Ένωσης,
Ο διαμελισμός της Σοβιετικής Ένωσης, της Γιουγκοσλαβίας,  η απόσχιση και  η δημιουργία νέων δεκάδων κρατών και κρατιδίων προωθήθηκε τότε από τους ιμπεριαλιστές, με το επιχείρημα της εξασφάλισης του “δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των εθνών”, επιχείρημα  που ήταν στην πραγματικότητα μια ολοφάνερη μεταμφίεση της αστικής, εθνικιστικής και ιμπεριαλιστικής πολιτικής της διαίρεσης και υποδούλωσης των εθνών και των λαών.

Από την άποψη αυτή, το κύριο πρόβλημα της Ουκρανίας και του λαού της είναι πρόβλημα ιμπεριαλιστικής ανάμειξης και επέμβασης. Και ενάντια σ’ αυτές τις δυνάμεις πρέπει να κατευθύνεται ο αγώνας της εργατικής τάξης και του λαού της Ουκρανίας. Αγώνας για την απόκρουση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, για την ανατροπή της κυβέρνησης των ανδρεικέλων που εγκαθίδρυσαν, για να μην ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για τη συντριβή των φασιστικών δυνάμεων και την ανατροπή συνολικά του καθεστώτος της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.

Η απάντηση στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα των ΗΠΑ – ΕΕ και στο μαύρο μέτωπο των αντιδραστικών δυνάμεων της κυβέρνησης του Κιέβου δεν μπορεί να δοθεί από μια άλλη ιμπεριαλιστική επίθεση και επέμβαση που εξαπολύεται με τη σημαία του αντικομμουνισμού και του μεγαλορώσικου σωβινισμού.

Μέσα στην εκρηκτική και επικίνδυνη κατάσταση που διαγράφεται η  κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν από τις πρώτες που έσπευσε να συνταχθεί με τα ξένα αφεντικά της, ΗΠΑ-ΕΕ, στην αντιπαράθεσή τους με τη Ρωσία. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε: «Στην κρίση της Ουκρανίας η Ελλάδα είναι ευθυγραμμισμένη με τους συμμάχους και με τους εταίρους της» .Και ως καλός υπηρέτης έσπευσε να αποστείλει στην Ουκρανία στρατιωτικό υλικό εμπλέκοντας τη χώρα μας σε άμεσο κίνδυνο ικανοποιώντας τους πολεμικούς σχεδιασμούς και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια τους σε βάρος και του λαού της Ουκρανίας που διατείνονται ότι προασπίζουν .Όπως φυσικά χρόνια τώρα πράττουν σε βάρος της Κύπρου ,της Παλαιστίνης και των άλλων λαών που σφαγιάζουν και βομβαρδίζουν.

Με τη νέα στρατιωτική Συμφωνία μάλιστα ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ελλάδα, η κυβέρνηση έχει μετατρέψει τη χώρα σε μια απέραντη στρατιωτική βάση-ορμητήριο, όπως επιβεβαιώνει η παράδοση στους αμερικανονατοϊκούς όλων των υποδομών, των αεροδρομίων, των λιμανιών που χρειάζονται για τους επιθετικούς σχεδιασμούς τους στην ευρύτερη περιοχή. Τώρα, με το ξέσπασμα της κρίσης στην Ουκρανία, μεγάλοι κίνδυνοι κρύβονται πίσω από τη βαθιά εμπλοκή της χώρας στον Αμερικανο-ΝΑΤΟικό σχεδιασμό και στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Όσο αυξάνονται οι «καλές υπηρεσίες» προς τους Αμερικάνους για την περικύκλωση της Ρωσίας, τόσο πληθαίνουν οι προειδοποιήσεις της Ρωσικής κυβέρνησης, ειδικά για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, καθιστώντας την στρατιωτικό στόχο.

Τα σύννεφα του πολέμου απλώνονται παντού, σκοτεινιάζουν και τον ουρανό της χώρας μας. Γι’αυτό

• Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ- ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.

• ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ-ΝΑΤΟΪΚΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ.

• ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ.

• ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

• ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΙΛΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.

*Ευγενία Καβαλλάρη, μέλος του Δ.Σ της ΕΛΜΕ Ημαθίας