Κούγιας: Τρομοκρατούν τους γονείς του Άλκη

Κρίκο σε μια ματωμένη αλυσίδα φρίκης αποτελεί η άγρια δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη.

Παράλληλα, από το 2007 μέχρι σήμερα, η Αστυνομία έχει πραγματοποιήσει περίπου 500 συλλήψεις – και αυτές μόνο στα σοβαρότερα επεισόδια.

Ο κύκλος των άγριων συγκρούσεων μεταξύ οπαδών συλλόγων στη χώρα μας ξεκίνησε από τη δεκαετία του ’80.

Έκτοτε, όμως, η κατάσταση φαίνεται να έχει εκτροχιαστεί. Οι νεαροί φίλαθλοι μυούνται σε μια λογική επικράτησης έναντι των αντιπάλων τους και μετατρέπονται γρήγορα σε βίαιους χούλιγκανς, υιοθετώντας σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και πρακτικές των μελών του οργανωμένου εγκλήματος.

«Αν είναι μόνος του αυτός που θέλουμε να πλακώσουμε, πάμε δύο με τρία άτομα. Αν είναι περισσότεροι, πάμε όλοι μαζί και τους χτυπάμε. Σε άλλες περιπτώσεις δίνουμε ραντεβού μέσω μηνυμάτων. Τόσα άτομα στο τάδε μέρος», δήλωσε χαρακτηριστικά ένας νεαρός από τη Θεσσαλονίκη στη δημόσια τηλεόραση.

«Αν ο άλλος φοράει μπλούζα της ομάδας του, πρέπει να του την πάρω. Δεν πρόκειται να φύγει από εμένα με αυτή – και αυτό είναι νόμος. Αν και είναι λάθος, έτσι πάει το πράγμα. Θέλουμε να δείξουμε ποιος κάνει κουμάντο στην πόλη, στη Θεσσαλονίκη.

Πρέπει η σημαία μας να είναι ψηλά, ακόμα κι αν μπούμε φυλακή», προσέθεσε ένας άλλος νεαρός. Ο κύκλος του αίματος Στις 29 Μαρτίου του 2007, η Ελλάδα παγώνει με τη δολοφονία του 22χρονου οπαδού του Παναθηναϊκού Μιχάλη Φιλόπουλου.

Ήταν η πρώτη φορά που η κοινή γνώμη συνειδητοποιεί το μέγεθος του φαινομένου της οπαδικής βίας. Δεν επρόκειτο για σύγκρουση κατά τη διάρκεια ή στο περιθώριο ενός ντέρμπι.

Ήταν ένα προκαθορισμένο ραντεβού, μια κανονική μάχη μεταξύ οργανωμένων οπαδών στη λεωφόρο Λαυρίου, με αφορμή αγώνα βόλεϊ μεταξύ των γυναικείων ομάδων του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στην Παιανία.

Η σύγκρουση ήταν φονική, με πολλούς τραυματίες και τον 22χρονο Μιχάλη να δολοφονείται με μαχαίρια.

Η σκηνή της δολοφονίας του, μάλιστα, βιντεοσκοπήθηκε με κινητό τηλέφωνο και αναρτήθηκε στο διαδίκτυο. Μια σκηνή-σοκ και για τον πλέον ανυποψίαστο.

Όμως, ακόμη και αυτό το σοκ δεν στάθηκε ικανό να λειτουργήσει ως αφετηρία για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το φαινόμενο. Οι συμπλοκές στα γήπεδα, οι επιθέσεις φανατισμένων οπαδών σε γραφεία συνδέσμων αντιπάλων, ακόμη και μικρότερης έκτασης «ραντεβού» με τραυματίες και συμπλοκές συνεχίστηκαν και, μάλιστα, με αύξηση στις καταγραφές των αρμόδιων αστυνομικών υπηρεσιών.

Στις 17 Ιανουαρίου του 2008, λίγους μήνες μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Φιλόπουλου, ένας 24χρονος πέφτει νεκρός με μαχαιριές στο στήθος και ένας 26χρονος φίλος του τραυματίζεται σοβαρά έξω από καφενείο στη Λούτσα.

Λίγη ώρα νωρίτερα είχαν επιστρέψει από ποδοσφαιρικό αγώνα στην Αθήνα και «έπεσαν πάνω» σε οπαδούς της αντίπαλης ομάδας. Το 2011 στην Κρήτη, ένας 21χρονος οπαδός του Παναθηναϊκού χάνει τη ζωή του μετά από συμπλοκή με οπαδούς του ΟΦΗ, καθώς υπέστη χτυπήματα με μαχαίρι στην κοιλιά.

Το 2014, επίσης στην Κρήτη, 46χρονος φίλαθλος του Εθνικού τραυματίζεται θανάσιμα από οπαδούς της ομάδας του Ηροδότου, στην Αλικαρνασσό Ηρακλείου, κατά τη διάρκεια αγώνα της Γ’ Εθνικής. Επιπλέον, το 2020, η Θεσσαλονίκη έρχεται στο θλιβερό προσκήνιο της οπαδικής βίας με τη δολοφονία του Τόσκο Μποζατζίσκι.

Ο 28χρονος Βούλγαρος οπαδός είχε ταξιδέψει από τη χώρα του στη Θεσσαλονίκη με παρέα φίλων του προκειμένου να παρακολουθήσει το ντέρμπι Αρης-ΠΑΟΚ. Ομάδα χούλιγκανς του επιτέθηκε με καδρόνια, τον ξυλοκόπησε άγρια και στη συνέχεια παρασύρθηκε από αυτοκίνητο που οδηγούσε 28χρονη.

Ο αιματοβαμμένος κύκλος συνεχίστηκε στη Θεσσαλονίκη με την άγρια δολοφονία του 19χρονου Αλκη Καμπανού.

enikos.gr