Ξαναδιαβάζοντας τα Απομνημονεύματα της Επανάστασης των Ελλήνων του Νικόλαου Κασομούλη, βρήκα κάποια αξιοσημείωτα γεγονότα, που αφορούσαν την τύχη και τη ζωή των αγωνιστών του 1821.
Γ’ Περίοδος
Σελ. 67. “Στην Αίγινα επί Καποδίστρια, 1828, οι αγωνιστές περιφέρονταν λιμοκτονούντες εις τας αγυιάς, μεταξύ των Ελλήνων πολιτικών, οίτινες επαιτούσαν θέσεις δημοσίας το περισσότερον δια να ζήσουν. Υστερούμενοι τον επιούσιον άρτον εις εκείνας τας περιστάσεις. Εφάνησεν και εν πλήθος λογίων φραγκοφορεμένων εις Αίγιναν ελθόντων από όλην την Ευρώπη και τας Επτά Νήσους, με συστατικά γράμματα, ζητούντες να λάβουν θέσιν ο καθείς δημοσίαν. Εγιόμωσαν λοιπόν εν ακαρεί τα υπουργεία, τα δικαστήρια, αι αστυνομικαί αρχαί από νεανίσκους νεήληδας κηφήνας, οι οποίοι δεν έφταναν μόνον που υστερούσαν την τροφήν των αγωνισθέντων, αλλά το χειρότερον, πολλοί εξ αυτών πολλάκις από προσωπικήν άγνοιαν, κακομεταχειρίστηκαν πολλούς των Αγωνιστών Ελλήνων παρουσιαζομένων δια υποθέσεις τους εις τας διαφόρους αρχάς, αν και δεν έπταισαν ίσως αυτοί τόσον, όσον οι παραμελήσαντες πολλούς των ικανών δια υπηρεσίαν εκ των αυτοχθόνων πολιτικών.
Σημείωση: έφτανεν πλήθος λογίων και φιλελλήνων φραγκοφορεμένων με… ένα βρακί και παντελόνι δια να λάβουν δημοσίας θέσεις”.
Εξήγηση δική μου: Προτίμησα να αντιγράψω το κείμενο. Η Αίγινα λειτούργησε ως πρώτη πρωτεύουσα του νεοσύστατου Νεοελληνικού κράτους προτού από το Ναύπλιο. Οι ονομαζόμενοι ως αυτόχθονες των ελεύθερων περιοχών δεν έβλεπαν με καλό μάτι τους Έλληνες που είχαν καταγωγή από μέρη της χώρας που βρίσκονταν ακόμα κάτω από τον οθωμανικό ζυγό. Αυτούς ονόμαζαν επήληδες. Αυτό ίσχυε και για τους Μακεδόνες αγωνιστές που κατέβηκαν με τον Καρατάσο και Γάτσο, που πολεμούσαν μαζί τους, μετά την καταστροφή της Νάουσας το 1822. Αυτούς που σπούδαζαν στην Ευρώπη τους ονόμαζαν Λόγιους. Οι φουστανελοφόροι δεν αποχωρίζονταν εύκολα την ενδυμασία τους, ακόμα και όταν οι Γάλλοι οργάνωναν τον ελληνικό τακτικό στρατό. Οι Έλληνες κορόιδευαν τα στενά ρούχα των Γάλλων που άφηναν να φαίνεται το κορμί και έφταναν σε αιματηρές διενέξει,ς όπως η ένοπλη εκείνη του Άργους, με θύματα.
Στη σελίδα 178 ο Ν. Κασομούλης αναφέρεται σε Χορό στο Ναύπλιο.
“Ο Κυβερνήτης επιθυμών να ευχαριστήσει τον Κύριον Μαίζωνα, ενήργησε να δοθή χορός Δημόσιος εκ μέρους των κατοίκων Ναυπλίας εις το Βουλευτικόν”
Συνεχίζω το ιστορικό με δικά μου λόγια. Είχε γίνει χορός στον ίδιο χώρο και την προηγούμενη χρονιά, όταν η πρόσκληση έγραφε ότι θα χορέψουν και τα παλληκάρια. Τότε κάποιοι κορόιδευαν και γελούσαν λέγοντας ότι χόρευαν σαν αρκούδια. Τελικά για αντίδραση δεν εμφανίστηκαν στον χορό τα παλληκάρια, οι φουστανελοφόροι. Για την μη παρουσίαση τους δημιουργήθηκε μια κάποια παρεξήγηση.
Σελ. 304. “Ανάθεμα όποιος γίνει τακτικός αντί ημών, ρίπτοντες όλοι ανά μίαν πέτραν εσχημάτισαν έναν σωρόν από λίθους αναθέματος”.
Φέτος, το έτος 2021, η Ελλάδα μας άρχισε να γιορτάζει και θα γιορτάσει τα διακόσια χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης ενάντια στην Οθωμανική σκλαβιά, που μετρούσε αιώνες. Την ιστορία του Αγώνα, μπορεί να καταλάβει κάποιος καλύτερα διαβάζοντας προσεχτικά ολόκληρο τον (158 στροφών) ΥΜΝΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Διονυσίου Σολωμού και όχι μόνο τους δύο πρώτους στίχους του Εθνικού μας Ύμνου. Απλά παρακάτω αναφέρομαι σε κάποιες στροφές για δείγμα.
4) Άργειε να΄λθη εκείνη η μέρα
Κι ήταν όλα σιωπηλά
Γιατί τα σκιαζε η φοβέρα
Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
5) Δυστυχής παρηγορία,
Μόνη σου έμεινε να λές
Περασμένα μεγαλεία
Και διηγώντας τα να κλαίς.
45) Α! τι νύκτα ήταν εκείνη
Που την τρέμει ο λογισμός
Άλλος ύπνος δεν εγίνη
Πάρεξ θάνατου πικρός.
78) Ω τριακόσιοι σηκωθείτε
Και ξανάλθετε σ’ εμάς
Τα παιδιά σας θελ’ ιδείτε
Πόσο μοιάζουνε με σας.
Χρειάστηκαν πολλά χρόνια Αγώνων και Θυσιών για δημιουργηθεί η Ελλάδα του σήμερα. Μακάρι η φετινή επέτειος του 1821 να γιορταστεί επάξια, στην χώρα μας και στον Ελληνισμό του Εξωτερικού αποφεύγοντας φιέστες παρόμοιες με εκείνες της διοργάνωσης της Ολυμπιάδας του 2004 στην Αθήνα. Τα ολυμπιακά έργα αχρηστεύτηκαν. Τα χρέη έμειναν. Τα Μνημόνια θα τραβήξουν χρόνια.
Στις μέρες μας η Αγιά Σοφιά έγινε Τζαμί. Αραίωσαν και οι φωνές για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά. Σίγουρα θα μειωθεί και ο εκκλησιαστικός τουρισμός από την Ελλάδα προς την Κωνσταντινούπολη.
Παρακολούθησα πέρυσι στο εκκλησιαστικό κανάλι 4Ε ένα αξιόλογο μουσικό πρόγραμμα. Στο ρεπερτόριο του συμπεριελάμβανε και το γνωστό λαϊκό τραγούδι μάλλον για τους στίχους του:
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
Που λένε τα γραμμένα,
Τόνα σκοτώθηκε, τ΄΄άλλο λαβώθηκε
Δεν γύρισε κανένα.
Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
Ούτε φωνή, ούτε λαλιά
Τον τραγουδάει στα παιδιά
Σαν παραμύθι η γιαγιά.
Η γιαγιά μου Ρίνα, στις αρχές του 1950, κοντά στο τζάκι μάς μύθευε για την Κόκκινη Μηλιά, όπως τα έλεγαν οι αγιορείτες καλόγηροι, στην κατήχηση τους στο γυναικωνίτη της εκκλησίας.
Στην ερώτηση μου: πού βρίσκεται αυτή η πόλη, απλά έλεγε, πολύ μακριά, εκεί που τελειώνει η Τουρκία.
Αργότερα, πληροφορήθηκα ότι η Κόκκινη Μηλιά βρίσκεται σε μέρος της Ασιατικής Ρωσίας (πρώην) με το όνομα Σαμαρκάνδη, απώτερο μέρος προς βορρά, που είχε φτάσει ο Μεγαλέξανδρος.
Η σημερινή ανάπτυξη της πληροφορίας στα Μ.Μ.Ε προσφέρει πολλές δυνατότητες.
Τελικά έμαθα ότι η Κόκκινη Μηλιά του μύθου αντιστοιχεί στην Αlma Ata, πόλη πρωτεύουσα του Καζακστάν μέχρι την κατάργηση της Σοβιετικής Ένωσης. Η Λέξη Alma σημαίνει μηλιά και το μήλο είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης. Το καινούργιο όνομα της πόλης έγινε Almatι. Μετά το έτος 1997, η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην Αστανά.
Ο αναγνώστης ίσως ρωτήσει και τι έγινε τώρα που βρήκα την έδρα του μύθου μας. Τίποτε. Γιατί στις μέρες μας και περισσότερα πουλιά να στείλουμε, από δύο, δεν πρόκειται να γυρίσει κανένα. Οι καιροί για τους μικρούς λαούς πάντοτε ήταν δύσκολοι.
Επιστρέφοντας και πάλι στους φετινούς γιορτασμούς των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 πάλι θα ακουστεί το εμβατήριο μας
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει
Δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά
Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει
Και ξανά προς τη δόξα τραβά…
Και όλα αυτά αφού θυμηθούμε τα λόγια της τέως προέδρου της Βουλής Άννας Ψαρούδα –Μπενάκη προς τον τότε νέο Πρόεδρο της Βουλής κ. Κάρολο Παπούλια είπε: ” … στην πενταετία θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις. Με την Ευρωπαϊκή ενοποίηση, τα δικαιώματα του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν χάριν της ειρήνης και της ευημερίας.” Πόσες αλήθειες ήξερε ή τις προείδε!!. Κάποιοι γνώστες των πραγμάτων τις αποσιωπούν. Δ.Κ.Β
