“Τα δύσκολα μέτωπα της κυβέρνησης στην πορεία εξόδου από την πανδημία” γράφει ο Σταύρος Χριστακόπουλος
«Γνωρίζουμε ότι από τον Απρίλιο θα είμαστε πολύ καλύτερα. Όμως τώρα πρέπει να προλάβουμε τον κίνδυνο!». Με αυτά τα λόγια – μεταξύ άλλων – ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο «διάγγελμά» του την Τρίτη το βράδυ ανήγγειλε τη σκλήρυνση του λοκντάουν, αρχής γενομένης από σήμερα, και έδωσε, εμμέσως και προσεκτικά, έναν πιθανό ορίζοντα εξόδου απ’ αυτό.
Δεν ήταν ο πρώτος. Προηγουμένως επιστήμονες είχαν εκτιμήσει, σε τηλεοπτικές εμφανίσεις τους, ότι θα χρειαστεί ένα δίμηνο αυστηρό λοκντάουν για να καταφέρει η χώρα να αποκρούσει το τρίτο κύμα πανδημίας της Covid-19. Ωστόσο, συγκριτικά με τον Νοέμβριο, παρότι τα κρούσματα είναι όσα και στις αρχές Νοεμβρίου, υπάρχουν τρεις ιδιαίτερα επιβαρυντικοί παράγοντες.
● Οι μεταλλάξεις του ιού, με σημαντικότερη τη «βρετανική», η οποία μεταδίδεται πολύ ευκολότερα, υπάρχει ανησυχία ότι προκαλεί βαρύτερη λοίμωξη και περισσότερους θανάτους και, επιπλέον, αναμένεται να κυριαρχήσει έναντι της αρχικής μορφής του.
● Η πληρότητα των ΜΕΘ Covid στην Αττική έχει ξεπεράσει ήδη το 70% πριν από το λοκντάουν, ενώ στα τέλη Οκτωβρίου ήταν πάρα πολύ χαμηλότερα.
● Η κόπωση και η δυσθυμία της κοινωνίας διαρκώς επιδεινώνονται και μετατρέπονται σταδιακά σε απροθυμία – έως άρνηση – για τήρηση των περιορισμών.
Με απλά λόγια: Μια απαυδισμένη κοινωνία και μια αποσυντονισμένη κυβέρνηση – στην οποία οι υπουργοί λειτουργούν συχνά με προσωπικούς και όχι συλλογικούς όρους – θα πρέπει να εφαρμόσουν ένα ακόμη λοκντάουν και να αντιμετωπίσουν έναν πολύ πιο μεταδοτικό ιό, άρα περισσότερα και πιο βαριά κρούσματα, σε συνθήκες υπερφόρτωσης του συστήματος Υγείας. Δεν το λες εύκολο…
Επισφαλείς παράμετροι
Η κυβέρνηση προσπαθεί να δώσει την αίσθηση ότι ο εμβολιασμός έχει φέρει πολύ κοντά την απαλλαγή από το πρόβλημα του κορωνοϊού, αλλά είναι αμφίβολο αν και η ίδια το πιστεύει. Μάλλον περί ευχής πρόκειται.
Στην πραγματικότητα ο πρωθυπουργός περιμένει πώς και πώς την ώρα που θα καταφέρει να ενεργοποιήσει το σύνολο των πολιτικών σχεδιασμών του – περιλαμβανομένων των εκλογικών – χωρίς τις δεσμεύσεις του κορωνοϊού. Θέλει, συνεπώς, όχι μόνο να λήξει το συντομότερο η πανδημία, αλλά και να διατηρήσει άθικτο το σύνολο του πολιτικού του κεφαλαίου.
Υπάρχουν όμως εκκρεμότητες και επισφαλείς παράμετροι, ειδικά στο θέμα της επάρκειας εμβολίων και του ρυθμού των εμβολιασμών, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και πανευρωπαϊκά – αυτό το τελευταίο μας ενδιαφέρει ως εξόχως τουριστική χώρα.
Ακόμη όμως και αν ο Μητσοτάκης είχε απόλυτο δίκιο, το επόμενο διάστημα το γκουβέρνο έχει να αντιμετωπίσει αρκετά προβλήματα, άλλα σχετικά με την πανδημία και άλλα όχι, τα οποία ίσως απαιτήσουν εξεζητημένους χειρισμούς για να μην μετατραπούν σε πολιτικά ναρκοπέδια.
Η οικονομία
Η κόπωση της κοινωνίας δεν σχετίζεται μόνο με τους περιορισμούς της κοινωνικότητας και των επαφών με συγγενείς και άλλα αγαπημένα πρόσωπα. Άλλωστε σε μεγάλο μέρος τους οι «απαγορευμένες» επαφές μια χαρά γίνονταν ήδη από τις αρχές Νοεμβρίου. Κυρίως σχετίζεται με άλλους παράγοντες, κατά βάση οικονομικούς.
Η προβληματική λειτουργία της αγοράς – όσο έχει λειτουργήσει – έχει φέρει σε απόγνωση τεράστιο αριθμό μικρών κυρίως επιχειρηματιών, χωρίς ιδιαίτερες δυνατότητες ηλεκτρονικών πωλήσεων, αλλά και τους εργαζομένους τους, οι οποίοι εδώ και μήνες επιβιώνουν με επιδόματα πείνας και κινδυνεύουν να βρεθούν συντόμως άνεργοι.
Κλάδοι όπως η εστίαση, οι δωδεκάμηνης λειτουργίας τουριστικές επιχειρήσεις κάθε είδους και τα λεγόμενα «επιχειρηματικά νοικοκυριά», τα οποία ζουν αποκλειστικά από το εισόδημα της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας, «πλέον βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης με ελάχιστα ή μηδενικά ταμειακά διαθέσιμα», όπως σημειώνει ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς Βασίλης Κορκίδης.
Οι μικρομεσαίοι γνωρίζουν ότι, όταν θα λήξει ο συναγερμός της πανδημίας και θα επέλθει κάποιου είδους κανονικότητα διαρκείας, θα λήξουν τα όποια μέτρα προστασίας και πολλοί εξ αυτών, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων στις επιχειρήσεις τους, θα έρθουν αντιμέτωποι με οικονομικά αποκαΐδια, τα οποία τώρα συγκαλύπτονται με την επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης.
Να σημειωθεί ακόμη ότι και το πρώτο τρίμηνο του 2021 η ύφεση αναμένεται διψήφια, ενώ είναι προσώρας άγνωστο αν η χώρα θα πάρει μια βαθιά τουριστική και οικονομική ανάσα το καλοκαίρι.
Πολλοί οι παραπονούμενοι
Τα αλλεπάλληλα πολιτικά λάθη τύπου Πάρνηθας και Ικαρίας λειτουργούν σωρευτικά και υπονομεύουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει τον κόσμο να είναι συνεπής στην τήρηση των περιορισμών. Η δε χαλαρότητα του προηγούμενου λοκντάουν έδειξε ότι ούτε η κυβέρνηση ήθελε να το κάνει αυστηρό ούτε η κοινωνία να το τηρήσει πιστά.
Η κυβέρνηση, παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες και διαβεβαιώσεις της, δεν έχει κάνει κάποια δραστική παρέμβαση στα νοσοκομεία, τα οποία βρίσκονται σε κακή κατάσταση ακόμη και με μέτρο τις «κανονικές» περιόδους προ κορωνοϊού.
Μετά τους αρχικούς επαίνους, το υγειονομικό προσωπικό είναι σφόδρα δυσαρεστημένο για τις συνθήκες εργασίας και το γεγονός ότι εσχάτως ο συνομιλητής τους δεν είναι η κυβέρνηση, αλλά… τα ΜΑΤ. Δεν θα μπορούσε κάποιος να τους περιλάβει στους συμμάχους της κυβέρνησης.
Επιπλέον το υπουργείο Παιδείας έχει επιλέξει τον «νεκρό» πολιτικό χρόνο των λοκντάουν για να περάσει μέτρα ελέγχου των πανεπιστημιακών χώρων και άλλα πολλά που αφορούν την Παιδεία, τα οποία βρίσκουν αντίθετους και τους φοιτητές και τους καθηγητές και τους πρυτάνεις και το σύνολο της αντιπολίτευσης. Η επιλογή να περάσουν όλα αυτά εν μέσω της πανδημίας δεν αναιρεί την προοπτική των μετέπειτα συγκρούσεων ή της πολιτικής απομάκρυνσης των θιγομένων.
Επιπλέον αυτή η σχολική χρονιά θεωρείται χαμένη για μεγάλο μέρος των μαθητών, έχει κοστίσει χρήματα στους γονείς για φροντιστήρια και ιδιαίτερα που αλλιώς δεν θα γίνονταν και σε πολλές περιπτώσεις έχουν δημιουργηθεί δυσαναπλήρωτα μαθησιακά κενά σε μαθητές οριακής οικονομικής δυνατότητας.
Εάν βάλουμε στον λογαριασμό και την πιθανότητα διάπραξης κάποιας ακόμη σοβαρής χοντράδας, τότε μπορούμε να καταλάβουμε την αγωνία της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού να βγούμε το νωρίτερο στο ξέφωτο…
