Λογοτεχνία
Αλέξανδρος Ζαφειρόπουλος “Φθινοπωρινό”
Φθινοπωρινό
Διάλεξε το κλαδάκι του
από τα πρώτα φτερουγίσματα
Άβγαλτο ξεπεταρούδι
το είχε εντοπίσει
ανάμεσα στα άλλα
Πυκνό κλαδάκι, ευκίνητο, ονειροπόλο
Τι άλλο να ζητούσε από ένα κλαδί
Κι εκείνο νεαρό πουλί
απάλυνε τις μέρες με κελαηδισμούς
τις σημαδεμένες από του καιρού τα γυρίσματα
Πέρα από κάτι σύντομα ξεστρατίσματα
τόχε στο αίμα του να μην το αποχωρίζεται ποτέ
Ακόμα κι όταν το κλαδάκι του
λόγω έντασης των φαινομένων
πήρε και ξέγινε
αυτό πειθαρχούσε αδιαμαρτύρητα
– διόλου παράξενο-
στις αναπάντεχες ματαιώσεις
Ο καθείς και το κλαδάκι του, συλλογιέται
