Με “Ηχώ Βερόης” και ντοκιμαντέρ ξεκίνησε πρωτότυπα το πολιτιστικό του καλοκαίρι το Εκκοκκιστήριο Ιδεών
Το Εκκοκκιστήριο Ιδεών μετά από μια δύσκολη Άνοιξη για τον Πολιτισμό αλλά και για όλους και όλα, άφησε πίσω του τη σκοτεινή περίοδο της καραντίνας και έκανε το πρώτο του καλοκαιρινό άνοιγμα στον κήπο του με μια πρωτότυπη πραγματικά ιδέα.
Η εξαιρετική χορωδία της Βέροιας, η τετραφωνική «Ηχώ Βερόης», έκανε την πρόβα της μπροστά στο κοινό! Πόσο ενδιαφέρον μπορούσε να ήταν κάτι τέτοιο; Ήταν πραγματικά ενδιαφέρον!
Από τη μια είχες την ευκαιρία να σχηματίσεις μια εικόνα της χορωδίας μέσα στην διαδικασία μιας καθημερινής πρόβας, χωρίς φώτα, σκηνή και την ανάλογη χαρακτηριστική ενδυμασία, κι από την άλλη έβλεπες με πόσο κόπο και επιμονή στη λεπτομέρεια η συγκεκριμένη χορωδία οδηγείται στο ίδιο πάντα αποτέλεσμα, την επιτυχία.
Με μαέστρο την Νατέλα Ιτσουαΐντσε, γνωστή για τις ικανότητές της, η χορωδία ξεκίνησε να προβάρει πρώτα τη «Μισέλ» των Μπητλς ξαφνιάζοντας το ακροατήριο με τον τρόπο που αντιμετωπίζει το «χτίσιμο» ενός τραγουδιού.
Με θαυμαστή επικοινωνία με τους χορωδούς της, με απόλυτη προσοχή στον συντονισμό των φωνών, με συνεχείς διορθώσεις, που αποδεικνύονταν πάντα γόνιμες, η μαέστρος έδειξε σε όλους όχι μόνο πώς χτίζεται ένα τραγούδι, αλλά και πώς χτίζεται μια χορωδία!
Περνώντας στον Φρανκ Σινάτρα κι από κει σ’ ένα μαδριγάλι της Αναγέννησης η πρόβα έκλεισε με τον υπέροχο «Ύμνο στην Αγάπη» του Κώστα Μπραβάκη βασισμένο στην Επιστολή προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου.
Ο Κώστας Μπραβάκης απόψε ήταν απών, ήταν όμως παρόντα και ο «Ύμνος» που αποδόθηκε συγκινητικά, αλλά και η ίδια η χορωδία, που ο Κώστας Μπραβάκης την ξεκίνησε πριν 15 χρόνια κι ένας γενεσιουργός πυρήνας της εξακολουθεί να αποτελεί τη βάση και της σημερινής χορωδίας.
Άλλωστε στον Κώστα Μπραβάκη ήταν αφιερωμένη και η βραδιά στο Εκκοκκιστήριο.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με προβολή ενός βραβευμένου κορεάτικου ντοκιμαντέρ με τίτλο στα ελληνικά «Ο μαέστρος», σε ελεύθερη απόδοση του τίτλου «Τραγουδώντας με το θυμωμένο πουλί».
Στόχος του να δείξει το ρόλο που μπορεί να παίξει η μουσική και ιδιαίτερα η συμμετοχή σε μια χορωδία, όταν η ζωή είναι στερημένη και χωρίς χαρά. Ο κορεάτης μαέστρος Κιμ αφιερώνει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του στο να δώσει αυτήν τη χαρά σε παιδιά που ζουν σε ινδικές παραγκουπόλεις, δένοντάς τα περισσότερο με τους γονείς τους και το κοινωνικό σύνολο, μέσα από τη λυτρωτική δύναμη της μουσικής.
Ταινία πρωτότυπη που έδεσε εξαιρετικά με την «Πρόβα» που προηγήθηκε.
Και η Νατέλα και ο Κιμ έδειξαν τι σημαίνει δάσκαλος, τι σημαίνει μουσική και πόση χαρά μπορεί η μουσική και το χορωδιακό τραγούδι να προσφέρει στον καθένα, γιατί φέρνει κοντά τους ανθρώπους, μέσα από μια αλλιώτικη διαδικασία.
Μια όμορφη βραδιά κάτω από τα φωτεινά αστέρια της αυλής του Εκκοκκιστήριου αλλά και κάτω από τον έναστρο ουρανό της Βέροιας.
Φωτογραφίες: faretra.info
