«Όχι, Βασίλη Δημάκη! Εσένα δεν σου επιτρέπεται να αριστεύσεις» γράφει Τζένη Κριθαρά
Τζένη Κριθαρά
«Η πραγματικότητα είναι όμως πεζή. Ούτε η θέσπιση των κανόνων δικαίου, ούτε η συμμόρφωση προς τις επιταγές τους φαίνεται να γίνεται από διάθεση προσαρμογής προς την ιδέα της δικαιοσύνης». Το γράφει ο Αριστόβουλος Μάνεσης στο «Συνταγματικό Δίκαιο», ένα από τα πρώτα συγγράμματα που πήραμε στα χέρια μας ως φοιτητές του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Και το σκέφτομαι συνέχεια από τότε που ξεκίνησες απεργία πείνας και δίψας, Βασίλη. Σκέφτομαι πόσο πεζή είναι η πραγματικότητα. Η κυβέρνηση που έκανε σημαία της την αριστεία σε εμποδίζει να ολοκληρώσεις τις σπουδές σου. Σκέφτομαι πόσο περίπλοκη έννοια είναι η δικαιοσύνη. Η ίδια η πολιτεία που θέσπισε τους νόμους που σε οδήγησαν στη φυλακή, σε εμποδίζει τώρα να σωφρονιστείς. Σκέφτομαι, επίσης, πόσο εύκολα επαναχαράσσονται τα όρια της παραβατικότητας, όταν αναζητείται ένα άλλοθι για τη βία και την καταστολή που απαιτούνται για να καταπνίξουν έναν ειρηνικό αγώνα.
Έμαθα την ιστορία σου από το κείμενο του δικηγόρου σου, Θανάση Καμπαγιάννη. Μπήκες στη φυλακή για σοβαρά ποινικά αδικήματα, όταν ήσουν ακόμα έφηβος. Βγήκες, ξαναμπήκες… Αν κατάλαβα καλά, όλα άλλαξαν για εσένα, όταν άρχισες να διαβάζεις μέσα στην φυλακή. Μεγάλη υπόθεση! Ξέρεις πόσοι διαβάζουν και δεν μαθαίνουν; Κάποιοι ούτε καν καταλαβαίνουν. Εσύ, όμως, τελείωσες το σχολείο, έδωσες εξετάσεις, πέρασες ως αριστούχος στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, είσαι συνεπής φοιτητής και πήρες και υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. Σου αξίζουν συγχαρητήρια. Σου αξίζουν, όμως, πολλοί περισσότεροι έπαινοι για το γεγονός πως διεκδίκησες το (αυτονόητο) δικαίωμά σου στην μόρφωση βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια σου τη ζωή. Έκανες απεργία πείνας και δίψας το 2018 για να σου επιτραπεί να παρακολουθείς τα μαθήματά σου, σωστά;
Φαίνεται πως σου έγινε συνήθεια ο αγώνας γιατί από ό,τι έμαθα συμμετείχες στις ειρηνικές κινητοποιήσεις των κρατούμενων στον Κορυδαλλό για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Διαβάζω πως μίλησες ως εκπρόσωπος των κρατουμένων σε συνάντηση με τη γενική γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής. Διεκδικείς, δηλαδή, αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για εσένα και τους συγκρατούμενούς σου. Πιστεύεις πως αυτός είναι ο λόγος που δύο μέρες μετά, το βράδυ της 16ής Απριλίου, μπήκαν στο κελί σου άνδρες της ΕΚΑΜ και βρέθηκες χωρίς επίσημη αιτιολογία στο πειθαρχείο των φυλακών Γρεβενών;
Μαθαίνω πως βρίσκεσαι απομονωμένος σε καραντίνα και πως άρχισες απεργία πείνας και δίψας με αίτημα την μεταγωγή σου στις φυλακές Κορυδαλλού. Αναρωτιέμαι τι μπορεί να σκέφτεσαι αυτές τις ατελείωτες ώρες. Εγώ ξέρεις τι σκέφτομαι; Έχεις γίνει πολύ επικίνδυνος, Βασίλη! Διαβάζεις, σκέφτεσαι, μιλάς και διεκδικείς; Γιατί δεν κοιτάζεις να μπεις σε καμία από τις συμμορίες των φυλακών να πουλάς όπλα, ναρκωτικά ή προστασία; Ξέρεις πόσο πιο χρήσιμος θα είσαι τότε σε αυτό το σάπιο σύστημα; Θα σε βλέπαμε και στις ειδήσεις, ενώ τώρα είσαι ανύπαρκτος. Είναι κι αυτός ένας τρόπος εξόντωσης του αγώνα σου. «Σας υπόσχομαι ότι δεν πρόκειται να με κάνετε ξανά αυτό που ήμουν», αναφέρεις στην δήλωσή σου. Δεν θα μπορούσες να ξεστομίσεις μεγαλύτερη απειλή. Γι αυτό η μεταγωγή, γι αυτό και η απομόνωση, γι αυτό και ο τοίχος που βρίσκεις μπροστά σου αναζητώντας το δίκιο σου.
