Αν σε ‘λέγαν Παντελή, και μας πρόσφερες την δυνατότητα να παρακολουθήσουμε κινηματογράφο, πιθανότατα να υποστηρίζαμε όλοι πως έφερες την Έβδομη Τέχνη στα μέρη μας. Θα λέγαμε πως πρόκειται για μια ιδιωτική πρωτοβουλία που μας έβγαλε από τα σπίτια μας. Θα ήμασταν ανακουφισμένοι «που πλέον δεν χρειάζεται να πάμε στη Θεσσαλονίκη για μια ταινία», και θα είχαμε ίσως και στον νου μας να ενισχύσουμε την δράση αυτή. Μπορεί να εναποθέταμε συμβολικά στα χέρια του άξιου κ. Παντελή και το κλειδί της πόλης, για την πρωτοβουλία του. Δεν σε λένε όμως Παντελή, και έτσι, χρειάζεται πλέον να πηγαίνουμε στην Θεσσαλονίκη για μια ταινία. Δεν σε λένε Παντελή, οπότε θυσιάστηκες ως Ιφιγένεια.
Αν σε ‘λέγαν Παντελή, δεν θα πείραζε κανέναν που το γραφείο σου είχε έργα του Σκούπερ με την Αράπιτσα και τις Μπούλες. Αν σε ‘λέγαν Παντελή, θα κρατούσαν και τις προθήκες και την ποντιακή λύρα φιλοτεχνημένη από τον κ. Γαβριήλ Παπαδόπουλο. Αν σε ‘λέγαν Παντελή, και όλα αυτά σου θύμιζαν τους ανθρώπους που σου τα χάρισαν, αν όλα αυτά σου θύμιζαν την ταυτότητα και το μεράκι αυτών που εκπροσωπείς, δεν θα μετακινούνταν τα αντικείμενα… Αν σε ‘λεγαν Παντελή, δεν θα χαρακτηριζόταν το γραφείο «λαογραφικό μουσείο». Αν σε ‘λέγαν Παντελή, δεν θα χρειαζόταν να πατάξουν ο,τιδήποτε σε θύμιζε. Αλλά δεν σε λένε, οπότε το πέταξαν.
Αν σε ‘λεγαν Παντελή, θα θυμόντουσαν το όνομά σου και ας είναι τρισύλλαβο, και ολίγον τι σπάνιο. Αν σε ΄λέγαν Παντελή θα θυμόντουσαν να αναφέρουν πως χάρη σε σένα παρέλαβαν χωρίς καν να ζητήσουν ηλεκτρικά ποδήλατα, και ας μην ξέρουμε τώρα τι απέγιναν. Αλλά δεν σε λένε, οπότε το ξεχνούν.
Αν σε ‘λεγαν Παντελή, θα ευχαριστούσαν που για την ανάπλαση της πλατείας Κοπανού χρειάστηκε απλά να υπογράψουν. Αν σε ‘λέγαν Παντελή, θα έλεγαν πού και πού, έτσι για το δίκαιο, ότι το αποχετευτικό του κάμπου το βρήκαν έτοιμο, και απλά τοποθέτησαν. Αν σε ΄λέγαν Παντελή, θα άκουγες το όνομά σου σε όλα αυτά που τώρα ολοκληρώνονται. Αλλά τι να σε κάνω; Δεν σε λένε Παντελή, και αυτό ενοχλεί. Και εσύ ενοχλείς.
Αν σε ‘λέγαν Παντελή, δεν θα βάραινε περισσότερο η γνώμη από τη γνώση. Αν σε ‘λεγαν Παντελή, θα έβλεπαν ότι τα υδροηλεκτρικά θα μας απαγκίστρωναν οικονομικά από τους ισχυρότερους. Αν σε ‘λέγαν Παντελή, οι καθηγητές του Μετσόβιου Πολυτεχνείου θα ήταν γνώστες του αντικειμένου τους. Αλλά δεν σε λένε Παντελή, και ως αφελής, πείστηκες από ημιμαθείς που διδάσκουν σε Πανεπιστήμιο. Αν σε ‘λέγαν Παντελή, θα είχαν την δύναμη να πάρουν την μελέτη, να χρησιμοποιήσουν και τα χρήματα, και θα ξενοιάζαμε. Αλλά δεν σε λένε, και τώρα… το γινάτι βγάζει μάτι. Είναι, βλέπεις, που το όνομά σου ούτε τρισύλλαβο είναι, ούτε σπάνιο.
Αν μόνο σε ‘λέγαν Παντελή! Θα χτίζαμε πάνω σε αυτά που έφτιαξες και δεν θα σκίζαμε αυτά που υπέγραψες.
Αλλά φταις! Δεν σε λένε Παντελή! Ούτε Παναγιώτη! Ούτε Θανάση!
Σε λένε Νίκο, και μάλιστα Νίκο Κουτσογιάννη. Οπότε δεν θα σου αναγνωρίσουμε τίποτα.
Να ζήσει η κατσίκα του γείτονα γιατί πίνουμε και εμείς γάλα; Όχι βέβαια. Να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα κι ας μην πιούμε ποτέ μας γάλα!
