“Στο ίδιο έργο θεατές: Μια (πολιτικό)ποδοσφαιρική ιστορία από το 1980” γράφει ο Γιώργος Καραγιάννης
Πρωταγωνιστές χιλιάδες οπαδοί του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, που υποβιβάστηκε στη Β’ Εθνική, και ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης
Εκεί φτάσαμε για μια ακόμη φορά. Πολιτικοί, μεγαλοπαράγοντες του ποδοσφαίρου, οπαδοπατέρες παλληκάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια και η χώρα έφτασε να απειλείται με εθνικό διχασμό! «Βόρειοι» εναντίον «Νοτίων» και τούμπαλιν και τύφλα να έχει μπροστά στο τωρινό κλωτσοσκούφι ο διχασμός βενιζελικών-βασιλικών του 1916, τότε που πραγματικά η χώρα χωρίστηκε στα δύο με δύο διαφορετικές κυβερνήσεις.
Και για να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή, καθώς μας λένε, πρέπει να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των μεγαλοπαραγόντων. Για την ακρίβεια να επιστρέψουμε στον μακαρίτη τον Σολομώντα για να μη δυσαρεστηθεί κανείς από τους μεγαλοκαρχαρίες του ποδοσφαίρου και χαθούν οι ψήφοι των οπαδικών στρατών . Προς το παρόν φυσικά, μέχρις ότου ο υπόνομος που ακούει στο όνομα «ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο» ξανασκάσει, αφού τα σκάνδαλα και η διαπλοκή ζουν και βασιλεύουν.
Στο ίδιο έργο θεατές
Στο ίδιο έργο θεατές λοιπόν για μια ακόμη φορά με τους οπαδικούς στρατούς σε ρόλο βασικού πρωταγωνιστή και διαμορφωτή των εξελίξεων. Και μιας και το έφερε η κουβέντα θυμηθήκαμε εκείνη την ιστορία πριν από 40 χρόνια, τον Ιούνιο του 1980, με πρωταγωνιστές τον τότε πρωθυπουργό Γεώργιο Ράλλη και χιλιάδες οπαδούς του Ηρακλή Θεσσαλονίκης.
Τότε ο Ηρακλής είχε υποβιβαστεί στη Β΄ Εθνική μετά από καταγγελία του ΠΑΟΚ, ότι άνθρωποι του «γηραιού» είχαν αποπειραθεί να δωροδοκήσουν τον παίχτη του δικέφαλου του Βορρά Φιλώτα Πέλλιο (σ.σ. Ο Ηρακλής απαλλάχτηκε τελικά από την κατηγορία).
Οι διοικούντες τον Ηρακλή χρησιμοποιώντας ως μέσο πίεσης τους οπαδούς τους (εκείνη την εποχή τον Ηρακλή λάτρευαν σαν θεό χιλιάδες φίλαθλοι) αποφάσισαν να ασκήσουν πιέσεις προς την τότε κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη. Πίσω από αυτούς βρίσκονταν και βουλευτές της αντιπολίτευσης που κανοναρχούσαν τις διαμαρτυρίες . Όχι βέβαια γιατί τους έπιασε ο πόνος για το ποδόσφαιρο ( ούτε το διαιτητή από τους παίχτες δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν), αλλά ένα χρόνο πριν από τις εκλογές του 1981, το δέλεαρ των οπαδικών ψήφων ήταν μεγάλο.
Στις 8 Ιουνίου του 1980 ο Ράλλης θα εγκαινίαζε ένα εργοστάσιο στον Κολινδρό Πιερίας. Το έμαθαν οι αρχηγοί των οπαδικών συνδέσμων του Ηρακλή και αποφάσισαν να κάνουν δυναμική παρέμβαση.
Ο Ράλλης που ενημερώθηκε για την κινητοποίηση από τον τότε υπουργό Βορείου Ελλάδος Νικ. Μάρτη ειδοποίησε ότι θα δεχθεί μια αντιπροσωπεία οπαδών του Ηρακλή για να ακούσει τις θέσεις τους. όμως αυτό δεν έφτανε για τους οπαδούς του γηραιού που κατά χιλιάδες έφτασαν στον Κολινδρό με εκατοντάδες πούλμαν, ΙΧ και δίκυκλα και κατέκλυσαν το χώρο όπου θα γινόταν η εκδήλωση.
«Ράλλη θυμήσου τις εκλογές»
Έφτασε κι ο Ράλλης με ελικόπτερο και ξεκίνησε ο καθιερωμένος αγιασμός. Όμως ούτε οι παπάδες ακούγονταν, ούτε και οι εκκλήσεις από τα μεγάφωνα για ησυχία. Το σύνθημα που δονούσε την ατμόσφαιρα ήταν: «Αχιλλέα τσιράκι του Παντελάκη» ( σ.σ. Ο Αχιλλέας Καραμανλής ήταν τότε υφυπουργός Αθλητισμού. Ο Γιώργος Παντελάκης ήταν ο μεγαλοπαράγοντας του ΠΑΟΚ και του βορειοελαδίτικου ποδοσφαίρου).
Με χίλιες δυσκολίες τελειώσαν οι παπάδες τον αγιασμό, κι αφού μίλησαν για λίγο κάποιοι τοπικοί παράγοντες ξεκίνησε την ομιλία του ο Ράλλης. Πριν προλάβει να πει λίγα λόγια οι οπαδοί του Ηρακλή άρχισαν τον αποδοκιμάζουν και να του υπόσχονται μαύρισμα στις εκλογές του επόμενου χρόνου. «Ράλλη θυμήσου τις εκλογές» και «Ράλλη θυμήσου την επανεκλογή σου» φώναζαν ρυθμικά. Ο Ράλλης που δεν είχε καταλάβει με ποιους είχε να κάνει, πήγε να αστειευτεί λέγοντας πως αυτός δεν ευνοεί τον ΠΑΟΚ γιατί απλούστατα είναι Παναθηναικός.
Η ιστορία με τα λουλούδια
Τι ήταν να το πει; Οι οπαδοί του Ηρακλή θυμήθηκαν μια ιστορία από το 1975, όταν ο παράγοντας του Παναθηναικού Αντώνης Μαντζαβελάκης κατηγορήθηκε ότι επιδίωξε να δωροδοκήσει τους παίχτες του Ηρακλή Γιώργο Ροκίδη ,Ζαχαρία Χαλιαμπάλια και Τάκη Νικολούδη. Μάλιστα σύμφωνα με τις φήμες που κυκλοφορούσαν την εποχή εκείνη στους παίχτες θα δινόταν μια ανθοδέσμη. Αν την δέχονταν, θα σήμαινε ότι συμφωνούν με το στήσιμο του παιχνιδιού. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή στις τηλεφωνικές συνομιλίες των εμπλεκομένων με τη λέξη λουλούδια εννοούσαν τα χρήματα.
Πού να τα ξέρει όλα αυτά ο μοσχαναθρεμένος Ράλλης; Ούτε κατάλαβε και το σύνθημα «λουλούδια-λουλούδια» που φώναζαν οι συγκεντρωμένοι μη επιτρέποντάς του να συνεχίσει την ομιλία του.
Και χρειάστηκε η παρέμβαση των χωροφυλάκων για να ολοκληρωθεί η εκδήλωση. ( Και μια λεπτομέρεια που έχει τη σημασία της: Ο Παναθηναικός απαλλάχτηκε από την κατηγορία της δωροδοκίας με την ψήφο, στην αρμόδια επιτροπή της ΕΠΟ, του εκπροσώπου του Ολυμπιακού Γιώργου Ανδριανόπουλου που είχε χρηματίσει δήμαρχος Πειραιά, βουλευτής της ΕΡΕ και υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας το 1958).
Αυτή την ιστορία περιγράφει ο Ράλλης στο βιβλίο του «Ώρες ευθύνης» (ημερολογιακές σημειώσεις σ. 30-32, εκδόσεις Ευρωεκδοτική, Αθήνα 1983):
«Κυριακή 8 Ιουνίου, βράδυ
Δε φτάνουν οι καθημερινοί πονοκέφαλοι της εχθρικής και «φιλικής» αντιπολιτεύσεως και τα καθημερινά προβλήματα, όπως τα εξωτερικά, η πολιτική για την αναθεώρηση της οικιστικής πολιτικής, η ανάγκη αναπροσαρμογής της οικονομικής πολιτικής, η ανάγκη αναπροσαρμογής της οικονομικής πολιτικής ( …) έχουμε και τα αστεία προβλήματα , που όμως στο τέλος καταντούν και αυτά σοβαρά. Ένα από τα μικροζητήματα αυτά , που εξελίχθηκε σε μέγα πρόβλημα, είναι και ο υποβιβασμός του ποδοσφαιρικού σωματείου Θεσσαλονίκης «Ηρακλής», για απόπειρα δωροδοκίας, στην οποία υπέπεσε ο πρόεδρός του. Για την πράξη αυτή ο αθλητικός δικαστής υποβίβασε τον «Ηρακλή» στη β΄ εθνική κατηγορία, όπως προβλέπουν οι σχετικοί κανονισμοί.
Η απόφαση δημιούργησε θόρυβο στη Θεσσαλονίκη, επειδή ο «Ηρακλής» είναι ένα από τα τρία πιο δημοφιλή σωματεία σε ολόκληρη τη Μακεδονία. Ο θόρυβος εξελίχτηκε σε σάλο, γιατί κι αυτό το θέμα έγινε έγινε αντικείμενο πολιτικής εκμεταλλεύσεως, με πρωταγωνιστή τον τώρα ανεξάρτητο βουλευτή Παπαθεμελή, που είχε εκλεγεί με την Ένωση Κέντρου και ερωτοτροπεί σήμερα και αυτός με το Π.Α.Σ.Ο.Κ.
To μεσημέρι εγκαινίαζα στον Κολυνδρό της Πιερίας τη λειτουργία της συνεργατικής αγροτικής βιομηχανίας «Αγροτική Κολυνδρού», που ανήκει στους αγρότες της περιοχής (…). Κατά τα εγκαίνια ομάδες «ενθουσιώντων» οπαδών του «Ηρακλή» διέκοπταν το λόγο μου με ιαχές υπέρ της ομάδας τους και εναντίον του άλλου ποδοσφαιρικού σωματείου της Θεσσαλονίκης, του ΠΑΟΚ, από καταγγελία του οποίου είχε ξεκινήσει το θέμα.
Τρεις ημέρες νωρίτερα είχα συνεννοηθεί με τον υπουργό Βορείου Ελλάδος Νικ. Μάρτη ότι θα δεχόμουν στον Κολυνδρό μια αντιπροσωπεία φίλων του «Ηρακλή», για να ακούσω τις απόψεις τους. Ο Μάρτης είχε μεταβιβάσει την απόφασή μου , συνιστώντας στους φίλους του «Ηρακλή» να είναι ήρεμοι στη συνάντηση που θα είχαμε μετά τα εγκαίνια και να αποφύγουν θορυβώδεις εκδηλώσεις. Εκείνοι όμως έκαναν ακριβώς το αντίθετο. Θέλοντας να με πτοήσουν , δύο λεπτά μετά την έναρξη της ομιλίας μου, ξετύλιξαν πανώ με συνθήματα και αποδοκιμασίες , ενώ δυό-τρεις με χωνιά βάλθηκαν να με διακόπτουν συνεχώς. Διέκοψα το λόγο μου και είπα ότι, καθώς είχα ειδοποιήσει, θα δεχόμουν μια επιτροπή μετά τη λήξη της τελετής στα γραφεία του εργοστασίου, αλλά ότι δεν έδινα καμιά υπόσχεση ρυθμίσεως του θέματος, γιατί πιστεύω ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να επεμβαίνει στο έργο της δικαιοσύνης. Και για να δώσω κάποιο εύθυμο τόνο στη δυσάρεστη ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί πρόσθεσα: « Δε βλέπω άλλωστε γιατί με κατηγορείτε για τον ΠΑΟΚ, αφού είναι γνωστό ότι δεν είμαι μέλος αυτού του σωματείου αλλά του Παναθηναικού».
«Το πλούσιο ελληνικό υβρεολόγιο
Αυτή η φράση ήταν μεγάλο λάθος μου. Λίγοι Έλληνες έχουν την αίσθηση του χιούμορ και αντί να γελάσουν , όπως λαθεμένα είχα ελπίσει, δυνάμωσαν οι κραυγές και αποδοκιμασίες, με ταυτόχρονη χρησιμοποίηση του πλούσιου ελληνικού υβρεολογίου.
Οι χωροφύλακες που ήταν σε απόσταση ενός ή δύο μέτρων από το κάπως υπερυψωμένο βήμα από όπου μιλούσα , παρακολουθούσαν όλα αυτά ατάραχοι, σα να μη φορούσαν στολή , σα να ήταν δικαίωμα του οποιουδήποτε να βρίζει , με τον άθλιο μάλιστα τρόπο , τον πρωθυπουργό της χώρας.
Αγανάκτησα και κατέβηκα από το βήμα, πλησίασα ένα ενωμοτάρχη και δείχνοντας του ένα όμιλο που σε απόσταση το πολύ δύο μέτρων χαλούσε τον κόσμο, του είπα: « Τι κάθεσαι εδώ; Τυφλός και κουφός είσαι; Να τους συλλάβετε αμέσως».
Τότε μόνο τα όργανα της τάξεως ξύπνησαν (…).
Το απόγευμα , όταν γύρισα στην Αθήνα , με ρώτησε ο Τσαλδάρης ( σ.σ. Αθανάσιος Τσαλδάρης υφυπουργός Προεδρίας και κυβερνητικός εκπρόσωπος τότε) αν θα έπρεπε να δοθεί το φίλμ που είχε πάρει η ΕΡΤ, επειδή περιείχε και τις αποδοκιμασίες. Του είπα να μεταδοθεί χωρίς καμία περικοπή, γιατί θεωρώ ότι ο κόσμος, που δεν ήταν εκεί , έχει το δικαίωμα να δει τί ακριβώς έγινε και να μην παρουσιάσουν τα κρατικά μέσα ενημερώσεως μια παραποιημένη εικόνα , όταν μάλιστα ήταν βέβαιο πως οι εφημερίδες την άλλη μέρα θα έδειχναν την πραγματικότητα με πολλές μάλιστα υπερβολές εις βάρος μου και με την κατηγορία ότι ήθελα να αποκρύψω τα όσα έγιναν…».
Εικόνες περασμένες; Σε κάθε περίπτωση όχι. Για να είμαστε μέσα ας πούμε: Εικόνες από το μέλλον. Ίδιες μ’ αυτές που ζούμε σήμερα αλλά και μ’ αυτές που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια μ’ αυτό το βόθρο που ονομάζεται ελληνικό ποδόσφαιρο…
