Κίνηση Πολιτών Κυριώτισσας: Ξεχωριστή και υπέροχη η βραδιά με τον Πυθαγόρα Ιερόπουλο

Η βραδιά που οργάνωσε η Κίνηση Πολιτών Κυριώτισσας στις 18 Δεκεμβρίου, ήταν ξεχωριστή, υπέροχη…

Χριστουγεννιάτικη η ατμόσφαιρα, γλυκιά, ζεστή, όπως ο μικρός χώρος επί της Ρήγα Φεραίου 25.

Το στολισμένο και φωτισμένο δέντρο, έξω στη βεράντα, κάτω από φως μυστηριακό καλοδεχόταν όσες και όσους θα ανέβαιναν τη σκάλα προς τη μεγάλη σάλα του ιδιαίτερου αυτού σπιτιού που φιλοξενεί τις δράσεις της Κίνησης Πολιτών Κυριώτισσας .

“Ποία η πόλις;”

Αυτός ο τίτλος δόθηκε από τον Γιάννη τον Καισαρίδη για ένα κύκλο εκδηλώσεων αφιερωμένων σε σημαντικές προσωπικότητες της πόλης που σχετίζονται με τον πολιτισμό της, λογοτεχνικό, ιστορικό, λαογραφικό που, συσχετιζόμενος με τον κοινωνικό ιστό της και ιδιαιτέρως της Κυριώτισσας, αφήνει το αποτύπωμά τους για πάντα ευδιάκριτο για όσους από τις νεότερες γενιές θα ψάξουν να το βρουν.

Ποία η πόλις, λοιπόν, για εμάς;

Ποία η πόλις  για έναν από τους πιο ξεχωριστούς και δημοφιλείς πολίτες της Βέροιας, τον Πυθαγόρα τον Ιερόπουλο…

Ο Πυθαγόρας  ήταν εψές μαζί μας… και η βραδιά κύλησε πρίμα, γεμάτη με τον πλούσιο, ευρηματικό, ευφυή και χειμαρρώδη λόγο του…

Όπως ακριβώς και η προσωπικότητά του, η γεμάτη πάθος και νιάτα… Ναι, καλά ακούσατε… Έχει το πάθος της νιότης, της δημιουργίας, δηλαδή. Συγγραφέας, ερευνητής, βιβλιοφάγος, κοσμοπολίτης ταξιδευτής, αντισυμβατικός, με ένα ιδιότυπο, εκλεπτυσμένο χιούμορ, στο οποίο όλοι οι παρευρεθέντες έγιναν κοινωνοί και εκεί που θαύμαζες τη συγγραφική του δεινότητα με τεταμένη την προσοχή, ξαφνικά όλα άλλαζαν και μια ψυχική ευφορία σε πλημμύριζε μη μπορώντας να συγκρατήσεις τα γέλια σου…

Διάβασε έξι χριστουγεννιάτικα χρονογραφήματα, που είχε γράψει παλιότερα για τις εφημερίδες Παρατηρητή και Πληροφόρηση. Από την αρχή τόνισε ότι τα χρονογραφήματά του, ποιητική αδεία, καταγράφουν και περιγράφουν, με φαντασιακή βέβαια προέκταση, γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια των εορτών του δωδεκαημέρου κάποιες αλησμόνητες στιγμές του παρελθόντος σε αυτήν την πόλη.

Στη συνέχεια, αφού μας μύησε στην έννοια του χρονογραφήματος που «δεν είναι δημοσιογραφία το χρονογράφημα», όπως ετόνισε, και μας πληροφόρησε ότι το χρονογράφημα ξεκίνησε στη Γαλλία, στις παραμονές της Γαλλικής Επανάστασης, άρχισε να μας ταξιδεύει στα παιδικά του χρόνια, σε κάλαντα παραφθαρμένα, αφού ό,τι δεν κατανοεί ο παιδικός νους το προσαρμόζει στα δικά του μέτρα. «Των αγγέλων λεωφορεία ήρθαν απ’ την Καισαρεία», έλεγαν οι πιτσιρικάδες, αντί «Των αγγέλων η χορεία δόξα εν υψίστης ψάλει…».

Οχτώ φορές τα λέγανε τα κάλαντα και καμιά φορά παραπάνω για τους παλιοημερολογίτες…
Στο βιολί του μουσικού Τζίκου, πάλι, του γνωστού λαϊκού οργανοπαίχτη της Μακαριώτισσας, έγραφε μέσα …«Στραβουκάναρους!». Κάποιος συνάδελφός του το είχε γράψει, επειδή ο Τζίκος ήταν αλλήθωρος και ο εγγονός του διάβασε… «Στραντιβάριους»… Αυτό ήταν! «Θα αγοράσω χρυσή καδένα για τον καημένο τον πατέρα μου», είπε ο γιος του, αλλά όταν γύρισε ο Τζίκος από τη καλλιτεχνική «τορνέ» του στη Γερμανία, όλα τα όνειρα κατέρρευσαν.
Αυτά ήταν μερικά από τα αναγνωστικά στιγμιότυπα.

Τα υπόλοιπα θα τα μάθετε διαβάζοντας μόνοι σας τα χρονογραφήματα και σας προτρέπουμε να μη χάνετε τέτοιες ευκαιρίες στο μέλλον…

Η βραδιά αυτή έγινε ακόμη πιο μαγική αφού η καταπληκτική μουσική που έπαιξε στο πιάνο η Γιώτα Σαββαΐδου έδωσε μια άλλη διάσταση στην εκδήλωση…

Καλά Χριστούγεννα