Η Τ.Ο. Ημαθίας του ΚΚΕ για την απελευθέρωση της Βέροιας από τον ΕΛΑΣ, 29 Οκτωβρίου 1944
Στις 27 Οκτωβρίου 1944 δυνάμεις του ΕΛΑΣ έφτασαν στη Βέροια και εγκαταστάθηκαν γύρω από την πόλη, ενώ η αποχώρηση των Γερμανών συνεχιζόταν. Στις 29 Οκτωβρίου εισήλθαν στην πόλη με οργανωμένα τμήματα το 16ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ, ως απελευθερωτές και ακολούθησε η πρώτη συγκέντρωση της απελευθέρωσης. Η Βέροια γίνεται μία ακόμη πόλη μαζί με πολλές άλλες που το ΕΑΜ απελευθερώνει από τις κατοχικές δυνάμεις.
Η πάλη του λαού μας μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, πρέπει να αποτελεί πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων για εμάς σήμερα. Αυτός ο αγώνας δηλώνει την δύναμη που έχει ο λαός όταν είναι αποφασισμένος να παλέψει για το δίκιο του χωρίς να μπαίνει κάτω από «ξένες σημαίες».
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων αντιθέσεων και αδιεξόδων που συγκλόνιζαν το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, της ανάγκης του να ξεπερνάει με βίαιο τρόπο τις οικονομικές κρίσεις, με το ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής.
Προπαγανδίζουν ότι μόνο μέσα από την «εθνική ενότητα» μπορούν να ξεπεραστούν τα προβλήματα, ότι όλος ο λαός πρέπει να στηρίζει τους «εθνικούς στόχους». Ούτε όμως και τότε υπήρχε «εθνική ενότητα» και ούτε πρόκειται να υπάρξει. Από τη μια μεριά υπήρχε η πλειοψηφία του λαού, που αγωνίστηκε μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, υπήρχε το ΚΚΕ, που ήταν ο βασικός εμπνευστής, καθοδηγητής και αιμοδότης της ΕΑΜικής Αντίστασης, που έδωσε σε αυτόν τον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του και πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος. Και από την άλλη υπήρχε η αστική τάξη και οι πολιτικές της δυνάμεις, οι οποίες άλλες συνεργάστηκαν ανοιχτά με τον κατακτητή, άλλες διέφυγαν στο εξωτερικό κι άλλες, λιγοστές, οργάνωσαν αντιστασιακές ομάδες.
Σήμερα ως «εθνικός στόχος» προβάλλεται η «επιστροφή στην κανονικότητα», μία κανονικότητα που βρίσκει το λαό με τσακισμένα δικαιώματα, να βάζει συνέχεια το χέρι στην τσέπη ώστε να δίνεται ζεστό χρήμα σε μεγαλοεπενδυτές.
Προβάλλεται οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ως εγγυητές σταθερότητας για την χώρα μας και την περιοχή. Η πραγματικότητα όμως τους διέψευσε όταν οι ΗΠΑ έδωσαν το «πράσινο φως» για την εισβολή της Τουρκίας στην Συρία συνεχίζοντας το αιματοκύλισμα του συριακού λαού, δημιουργώντας νέες προσφυγικές ροές.
Οι εξελίξεις καθιστούν επίκαιρο όσο ποτέ το ιστορικό δίδαγμα από την πάλη της δεκαετίας του 1940, ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων της χώρας δεν μπορεί να είναι αποκομμένος από την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, που γεννά τον πόλεμο, τις κρίσεις, τη φτώχεια, το τέρας του ναζισμού και του φασισμού.
Στηριγμένος στην ιστορική πείρα ο λαός χρειάζεται να αποκτήσει εμπιστοσύνη και δύναμη στην πάλη του για το δίκιο και τη νίκη, να εμπιστευτεί το ΚΚΕ, να χαράξει το δικό του δρόμο για τη δική του εξουσία, να γίνει ο ίδιος αφέντης του πλούτου που παράγει, έξω από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, σε μια κοινωνία, χωρίς φτώχεια, ανεργία, κρίσεις και πολέμους: Το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.
