Η όπερα του Πέρσελ “Διδώ και Αινείας” στη Βέροια. Μια εντυπωσιακή παράσταση που ενθουσίασε
Μια ευτυχής σύμπραξη πολλών φορέων, με παραγωγό την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, έφερε στο Χώρο Τεχνών της Βέροιας την όπερα του Χένρι Πέρσελ «Διδώ και Αινείας», που εντυπωσίασε το κοινό της πόλης.
Το Κέντρο Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, η Διεύθυνση Τουρισμού και Πολιτισμού Δήμου Θεσσαλονίκης, η Αντιπεριφέρεια Ημαθίας, ο Δήμος Βέροιας και η ΚΕΠΑ του Δήμου Βέροιας, παρουσίασαν απόψε σε μια αίθουσα γεμάτη από κόσμο μια παράσταση υψηλών προδιαγραφών, που απευθυνόταν – παρόλο που το λυρικό θέατρο είναι ένα δύσκολο είδος- σε όλους.
Οικοδεσπότες σήμερα για την παράσταση η Αντιπεριφέρεια Ημαθίας και η ΚΕΠΑ, που έδειξαν με τους εκπροσώπους τους, τον Αντιπεριφερειάρχη Κώστα Καλαϊτζίδη και τον Πρόεδρο της ΚΕΠΑ Θεόφιλο Κορωνά, τη συνεργασία φορέων που αποδίδει καρπούς, καθώς και οι δύο τόνισαν.
Η Άννα Μυκωνίου, Πρόεδρος του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, επεσήμανε από τη δική της πλευρά την προσπάθεια της Περιφέρειας να προσφέρει πολιτισμό υψηλού επιπέδου χωρίς ποιοτικούς συμβιβασμούς, προσελκύοντας όσο περισσότερο κόσμο μπορεί.
Η όπερα του Πέρσελ, ανεβασμένη για πρώτη φορά στη σκηνή του Λονδίνου το 1689, θεωρείται κλασική μπαρόκ όπερα με όλα τα χαρακτηριστικά που της προσδίδει ο όρος.
Ο μύθος της είναι απλός. Μια συνηθισμένη ιστορία προδομένου έρωτα που καταλήγει στην αυτοκτονία της κεντρικής ηρωίδας, της Διδώς, αφού ο Αινείας, ο αγαπημένος της, την εγκαταλείπει πειθόμενος από ψεύτικες θεϊκές εντολές. Ο έρωτας ως βασικός πυρήνας του έργου συγκρούεται με τις δυνάμεις του κακού, που εκπροσωπούνται από μοχθηρές μάγισσες, καθορίζοντας τη μοίρα του άτυχου ζευγαριού.
Με φόντο την Αρχαία Καρχηδόνα, στην οποία βασιλεύει η Διδώ, και με τη Ρώμη να διαγράφεται στο βάθος σαν όνειρο και στόχος για τον γνωστό ήρωα της ηττημένης Τροίας, τον Αινεία, ο μύθος μετατρέπεται σε τραγούδι και δράση συνάμα, μετατρέπεται σε όπερα, σε λυρικό θέατρο.
Έξοχοι όλοι οι συντελεστές της παράστασης.
Κορυφαίοι οι λυρικοί Σοφία Μητροπούλου (Διδώ) και Armando Pulkavec (Αινείας), χωρίς να επισκιάζουν τους άλλους τραγουδιστές της παράστασης, με τους Ισμήνη Γιαννάκη (μάγισσα), Ιωάννα Κυρικλίδου (Μπελίντα) και Θανάση Σαχπατζίδη (Πνεύμα) να ξεχωρίζουν.
Εντυπωσιακά τα κοστούμια της Ιωάννας Μανωλεδάκη, λιτή και λειτουργική η σκηνογραφία του Θανάση Κολαλά που είχε και την όλη καλλιτεχνική επιμέλεια και άψογη η σκηνοθετική ματιά του Δημήτρη Κυανίδη, που με την κίνηση που έδωσε στους ηθοποιούς του πάντρεψε την αρμονία της με τη μουσική που κυριολεκτικά γοήτευσε τους πάντες.
Στις περισσότερες όπερες υπάρχουν μουσικά μέρη που κουράζουν το κοινό. Χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης όπερας ήταν η μουσική της που κυλούσε μελωδικά σ’ όλα τα μέρη, με εξαιρετικές στιγμές τα χορωδιακά της με τη Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης, τη διδασκαλία της οποίας έκανε η Μαίρη Κωνσταντινίδου.
Η Συμφωνική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης με μαέστρο τη Λίζα Ξανθοπούλου όχι απλά συνόδεψε αλλά ανέδειξε τη μουσική του Πέρσελ και υπογράμμισε έξοχα τη σκηνική δράση.
Η παράσταση, που μόλις επέστρεψε από την Πετρούπολη, είχε για πρώτο της σταθμό τη Βέροια και θα συνεχίσει να παίζεται και αλλού, αποτελώντας ένα απτό δείγμα εμπνευσμένης πολιτιστικής παραγωγής.
Φωτογραφίες: faretra.info
