Οι μελωδίες των Beatles ζωντάνεψαν στη Στέγη από μικρούς… “πιανίστες” του Δημοτικού Ωδείου Βέροιας
Οι μικροί μαθητές της Πόπης Φιρτινίδου ξαναζωντάνεψαν με τα δαχτυλάκια τους τις μελωδίες των Beatles στο πιάνο, σε μια βραδιά που συνδύαζε τη νοσταλγία του χθες με την παιδική αθωότητα και τη μύηση στον κόσμο της ροκ μουσικής, που έγραψε ιστορία στη δεκαετία του’60 με το διάσημο συγκρότημα.
Η βραδιά, με κείμενα και διαφάνειες της Πόπης Φιρτινίδου, ιδιαίτερα προσεγμένα και τα δύο, και με τη φωνή της Σοφίας Παυλίδου να διαβάζει, τόλμησε να φέρει τους Beatles, σύμβολα μια ολόκληρης εποχής, στο αυτί και στα χέρια πολύ μικρών παιδιών, που έπαιξαν χθες στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών της Βέροιας τις πιο αγαπημένες στον κόσμο μελωδίες τους.
Και όπως είπε η δασκάλα τους, πριν ξεκινήσει η εκδήλωση, τα κομμάτια δεν ήταν καθόλου εύκολα για την ηλικία τόσο μικρών παιδιών.
Το πορτρέτο των θρυλικών «Σκαθαριών» δόθηκε στο κοινό με τρόπο ελκυστικό, τονίζοντας την ιδιαιτερότητα της μουσικής παρουσίας τους σε μια εποχή, όπου η επαναστατική διάθεση της νεολαίας βρήκε την καλύτερη έκφρασή της μέσα από τα τραγούδια τους.
Οι ωραιότερες μελωδίες τους, που για μας τους παλιότερους θυμίζουν τα νιάτα μας, έγιναν νότες στο πιάνο και αποδόθηκαν με τρυφερή σοβαρότητα από τα παιδιά. Και βέβαια, παρόλο που κάποια κομμάτια, όπως το νοσταλγικό «yesterday», αποδόθηκαν από μεγαλύτερους μαθητές, την παράσταση έκλεψαν οι μικροί, όχι μόνο με τη μουσική τους προσέγγιση, αλλά και με τις …υποκλίσεις τους στο τέλος κάθε κομματιού!
Εξαιρετική δουλειά από τη δασκάλα τους, την Πόπη Φιρτινίδου, εξαιρετική η σχέση της με τους μαθητές της, που πάντα βγάζει στην επιφάνεια πρωτότυπες βραδιές, αλλά και εξαιρετικά έξυπνη η φράση-μήνυμα στο τέλος του προγράμματος που μας δόθηκε.
«Δεν μας αρέσει ο ήχος τους. Κι επιπλέον τα γκρουπ με κιθάρες έχουν πια τελειώσει» δήλωνε η εταιρεία δίσκων Decca το 1962, απορρίπτοντας τους Beatles, που έγιναν το συγκρότημα-σύμβολο, κάνοντας εκατομμύρια πωλήσεις των δίσκων τους αργότερα.
Επομένως η δασκάλα έστειλε μ’ αυτό το σχόλιο στους μικρούς μαθητές της το ωραιότερο μήνυμα, πως μια απόρριψη δεν προδικάζει το μέλλον που μπορεί να ανατραπεί.
Τρυφερή βραδιά με όμορφα και χαμογελαστά παιδιά, με περήφανους γονείς και πολλές μελωδίες να πλημμυρίζουν το χώρο. Το Δημοτικό Ωδείο έδωσε για μια ακόμη φορά ένα ουσιαστικό παρών.
Φωτογραφίες: faretra.info
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης
Oμότιτλο 45-άρι (1962)
Love me, Do (Κλήμης Κουφόπουλος)
………………………………………………………….
Please, Please Me!!!! (1963)
Twist and shout (Νικολέτα Σκράπα)
Το τραγούδι γράφτηκε το 1961
από τους Phil Medley και Bert Berns
…………………………………………………………………
Oμότιτλο 45-άρι (1963)
She loves you (Κωνσταντίνα Καλλιάνη)
……………………………………………………………
A Hard Day’s Night (1964)
A hard day’s night (Στέργιος Τάνης)
If I fell (Λευτέρης Ιωακειμίδης)
And I love her (Δημήτρης Αδαμόπουλος)
…………………………………………………………..
Help! (1965)
Help! (Ειρήνη Ζαμάνη)
Yesterday (Λένα Ζαμάνη – Κατερίνα Σαρρή)
………………………………………………………….
Rubber Soul (1965)
Michelle (Μαρία Νίκη Ζάχου)
……………………………………………………………
Oμότιτλο 45-άρι (1965)
We can work it out (Αργυρώ Μαρμαρά)
………………………………………………………………..
The Revolver (1966)
Here, there and everywhere (Σταύρος Γαλάνης)
………………………………………………………………..………
Sgt. Pepper’s Lonely hearts Club Band (1967)
A day in the life (Κωνσταντίνος Γαλάνης)
…………………………………………………………………….
Ομότιτλα 45-άρια (1967)
All you need is love (Κατερίνα Σαρρή)
Hello – Goodbye (Μαρία Στογιαννοπούλου)
………………………………………………………………….
The Beatles (1968)
Ob – La – Di – O – Bla – Da (Ζωή Παναγιωτίδου)
Don’t let me down (Άννα Μέλλιου)
While my guitar gently weeps (Άννα Μέλλιου)
Hey Jude (Κατερίνα Σαρρή – Λένα Ζαμάνη)
………………………………………………………………………
Yellow Submarine (1969)
Yellow submarine (Κλήμης Κουφόπουλος)
With a little help from my friends (Παναγιώτα Αγγελίδου)
When I’m Sixty-Four (Ελένη Ιωακειμίδου)
………………………………………………………………………
Abbey Road (1969)
Here comes the sun (Αφροδίτη Πελτέκη)
…………………………………………………………………..
Let it be (1970)
Across the Universe (Μάγκυ Θεοωρακοπούλου)
Let it be (Ευτέρπη Αδαμοπούλου)
…………………………………………………………………………….
Η βραδιά μας κλείνει με το πιο τρανταχτό σύνθημα της υπέροχης, χρωματιστής και ονειροπόλας εποχής των Beatles. Παίζει η πιο μικρή πιανιστριούλα:
Give peace a chance (Δήμητρα Μπακόλα)
Το τραγούδι γράφτηκε το 1969 από τους
Plastic Ono Band (John Lennon και Yoko Ono)
………………………………………………………………………………
Ευχαριστώ ιδιαίτερα την Ελένη Ιωακειμίδου, μαθήτρια της Ανωτέρας Σχολής,
για την συμμετοχή της στην εκδήλωση
των μικρότερων συμμαθητών της
Κείμενο, επιλογή φωτογραφιών: Πόπη Φιρτινίδου
Διαβάζει η Σοφία Παυλίδου
