“Το ροζ της άνοιξης στον κάμπο της Ημαθίας” – Η διάσημη φωτογραφία της βεροιώτισσας Ρίτσας Λίτσα, που ταξιδεύει σ’ όλον τον κόσμο

 Δήμητρα Σμυρνή

Δεν είναι συνηθισμένο μια φωτογραφία που δημοσιεύεται  σε site  επαρχιακής πόλης, όπως είναι η Βέροια, να ταξιδεύει ηλεκτρονικά  σ’ όλο τον κόσμο με 4.700 κοινοποιήσεις και πάνω από 20.000 θεάσεις.

Αυτό συνέβη με τη φωτογραφία της βεροιώτισσας Ρίτσας Λίτσα, που δημοσίευσε η faretra. info, στις 27 Μαρτίου, και αποτυπώνει με εκρηκτικά χρώματα τον ανθισμένο κάμπο της Ημαθίας με το ροζ της Άνοιξης να βασιλεύει στις ροδακινιές του.

Γράφαμε τότε σχολιάζοντας πως το χρώμα μέσα από τη φωτογραφία γεννά επιτέλους αισιόδοξα συναισθήματα, κόντρα στην απαισιοδοξία των καιρών. Θαρρείς πως η φωτογραφία ήταν μια υπόσχεση για ένα μέλλον ελπιδοφόρο κι όχι ζοφερό, όπως προδιαγράφεται για τον τόπο μας.

Η καλλιτέχνιδα φωτογράφος, γνωστή στην πόλη για τον ευαίσθητο φακό της, μίλησε σήμερα στη faretra για τη συγκεκριμένη φωτογραφία, για τα θέματα που την ενδιαφέρουν ως φωτογράφο, για την αγάπη της στο χρώμα, για την προσωπική σφραγίδα που επιβάλλεται να έχει ένα κομμάτι, ώστε να είναι μοναδικό. Είπε:

Η «ροζ Άνοιξη» και η δυναμική της.

«Αναρωτήθηκα κι εγώ μετά από πολλά τηλεφωνήματα που είχα γιατί η φωτογραφία μου αυτή είχε τόσο μεγάλη απήχηση.

Η πρώτη σκέψη ήταν πως έτσι, μ’ αυτήν, ο κόσμος δείχνει την αγάπη για την πατρίδα του και μάλιστα την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ημαθία.

Παίρνοντας όμως υπόψιν πως η φωτογραφία έκανε κυριολεκτικά το γύρο του κόσμου, Αυστραλία, Ευρώπη, Αμερική… άρχισα να σκέφτομαι πως η ομορφιά της φύσης στην αναγέννησή της ίσως ήταν το κυρίαρχο στοιχείο στο ταξίδι της. Θύμιζε έντονα την εκρηκτική γιαπωνέζικη sakura. Κι ο κάμπος μας κάθε Άνοιξη δεν έχει πραγματικά τίποτα να ζηλέψει απ’ αυτήν!

Και φυσικά και το σχόλιο που κάνατε στο site σας, πως  η φωτογραφία αποπνέει αισιοδοξία, είναι ένα ακόμη στοιχείο που αιτιολογεί την απήχησή της.»

Ο βαθμός καλλιτεχνικότητάς της.

«Η συγκεκριμένη φωτογραφία δε θεωρώ ότι ανήκει στις ‘καλλιτεχνικές’ μου. Υπολείπεται σε σχέση με άλλες.

Δεν είχα τον ανάλογο εξοπλισμό, δεν είχα προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο, ήταν πολύ ψηλά η θέση λήψης, και δεν ευνόησαν γενικότερα οι συνθήκες.

Παρ’ όλα αυτά όμως η ομορφιά της φύσης ήταν τόσο προκλητική, που τράβηξε το φακό μου και έδωσε ένα αποτέλεσμα πολύ καλύτερο από άλλες φορές.»

Επιλογές θεμάτων

«Αν έπρεπε να με χαρακτηρίσω, θα έλεγα πως είμαι ‘φωτογράφος του δρόμου’. Μ’ ενδιαφέρει ο άνθρωπος και ο χώρος που κινείται. Η φωτογραφία μου θέλω να λέει κάτι, να έχει κίνηση, ζωή. Να συλλαμβάνω και να παγώνω τη στιγμή, δίνοντας σ’ αυτήν προεκτάσεις.»

Μαυρόασπρες ή έγχρωμες;

Αδιαπραγμάτευτα προτιμώ τις έγχρωμες φωτογραφίες. Άλλωστε αυτό που με χαρακτηρίζει είναι το χρώμα.

Βέβαια, αναγνωρίζω την αξία της μαυρόασπρης φωτογραφίας κι έχω κάνει αρκετά πορτρέτα σε μαυρόασπρο. Οι μαυρόασπρες είναι αναμφισβήτητα ατμοσφαιρικές φωτογραφίες, εγώ όμως λατρεύω το χρώμα!»

Η προσωπική σφραγίδα

“Δεν είναι εύκολο να αποκτήσεις την προσωπική σου σφραγίδα, όταν ασχολείσαι με οποιαδήποτε μορφή Τέχνης. Η φωτογραφία είναι Τέχνη και μάλιστα από τις πιο ελκυστικές και προσεγγίσιμες, γιατί είναι μέρος της καθημερινότητάς μας.

Αν καταφέρεις να βγάλεις στις φωτογραφίες σου τον ψυχισμό σου, αν βγάλεις τις ευαισθησίες σου, τις ανησυχίες, τις συγκινήσεις σου, αν είσαι λιτή στην έκφραση και σαφής στο στόχο σου, αν το μικρό σου δημιούργημα σε καλεί να το δεις και να το ξαναδείς, τότε ίσως έχεις κατακτήσει την προσωπική σου σφραγίδα.

Γιατί είπαν για τη φωτογραφία πως είναι ‘ ποίημα χωρίς λέξεις’ κι αυτό το ποίημα πρέπει να σε καλεί ξανά και ξανά, για να το διαβάσεις…»

Οι φωτογραφίες της Ρίτσας Λίτσα που παραθέτουμε αποδεικνύουν τα παραπάνω.