Ενδοοικογενειακή η βία στο συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό καταγγελιών
Η άγρια δολοφονία της φοιτήτριας στη Ρόδο έχει προκαλέσει αίσθηση στην ελληνική κοινωνία. Παράλληλα όμως αναδεικνύει με τον πλέον τραγικό τρόπο το διαχρονικό φαινόμενο της κακοποίησης γυναικών. Παρά τη γενική κατακραυγή και τα βήματα προόδου που έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια – κυρίως όσον αφορά το θέμα της καταγγελίας των περιστατικών από τα θύματα –, το θέμα αυτό συνεχίζει να αποτελεί «ταμπού» ακόμα και στις πιο προοδευτικές κοινωνίες.
Είναι αναρίθμητες οι περιπτώσεις κακοποιημένων γυναικών είτε από άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος είτε από τους συντρόφους τους, οι οποίες διστάζουν να καταγγείλουν τον εφιάλτη που ζουν σε καθημερινή βάση.
Τραγική ειρωνεία: Η δολοφονία της Ελένης από τους δύο νεαρούς κατηγορουμένους συνέβη στις 27 Νοεμβρίου, δύο ημέρες μετά την Παγκόσμια Ημέρα Κακοποιημένων Γυναικών (25 Νοεμβρίου), που σκοπό έχει να προτρέψει τις γυναίκες θύματα βίας να αντιδράσουν.
Το προφίλ των γυναικών
Η Ελλάδα βεβαίως συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των χωρών όπου η κακοποίηση γυναικών συνεχίζει να αποτελεί ένα βαρύ κοινωνικό στίγμα. Τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας Φύλου σχετικά με τα θύματα κακοποίησης από το άλλο φύλο στη χώρα μας φανερώνουν το μέγεθος του προβλήματος.
Συγκεντρώθηκαν από το δίκτυο δομών της ΓΓΙΦ, που απαρτίζεται από την πανελλαδικής εμβέλειας τηλεφωνική γραμμή SOS 15900, 41 συμβουλευτικά κέντρα και 21 ξενώνες φιλοξενίας.
1. Από τις 5.088 κλήσεις του 2018, οι 4.116 (81%) αφορούσαν καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας. Συγκεκριμένα οι 2.864 κλήσεις (70%) αφορούσαν καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, ενώ οι 1.252 (30%) καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα (κυρίως από φίλους/ες 26%, γονείς 11%, άλλους συγγενείς 10%, αδέλφια 12%, γείτονες 15% και άλλα άτομα 17%).
2. Από τις 2.864 κλήσεις που αφορούσαν καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, οι 2.519 (87%) αφορούσαν ενδοοικογενειακή βία με δράστη κυρίως τον σύζυγο, οι 110 (4%) σεξουαλική παρενόχληση, οι 28 (1%) περιπτώσεις βιασμού, οι 2 (0%) trafficking και οι 108 (4%) αφορούσαν καταγγελία άλλων μορφών βίας.
3. Τα αιτήματα των κλήσεων αυτών αφορούσαν: 1.621 κλήσεις (41%) ψυχοκοινωνική στήριξη, 1.287 (33%) νομική συμβουλευτική, 274 (7%) νομική βοήθεια, 281 (7%) αναζήτηση φιλοξενίας και 22 (1%) αναζήτηση εργασίας.
Από τις 2.864 γυναίκες που κάλεσαν τη γραμμή, οι 1.823 (64%) είναι μητέρες.
4. Από τις γυναίκες θύματα βίας που απάντησαν στην ερώτηση για την εργασιακή τους κατάσταση φαίνεται ότι:
● 857 (30%) είναι απασχολούμενες (από τις οποίες 67 [8%] είναι αυτοαπασχολούμενες).
● 587 (20%) είναι άνεργες (από τις οποίες 62 [11%] μακροχρόνια άνεργες).
● 288 (10%) είναι ανενεργές (από τις οποίες 23 [8%] παρακολουθούν εκπαίδευση ή κατάρτιση).
5. Από τις γυναίκες θύματα βίας που απάντησαν στην ερώτηση για την οικογενειακή τους κατάσταση φαίνεται ότι:
● 1.504 (53%) είναι έγγαμες.
● 317 (11%) άγαμες.
● 204 (7%) σε διάσταση.
● 189 (7%) διαζευγμένες.
● 40 (1%) σε κατάσταση χηρείας.
● 179 (6%) σε συμβίωση.
6. Από τις γυναίκες που απάντησαν στην ερώτηση για την ηλικία τους φαίνεται ότι:
● 106 (4%) είναι 15 – 24 ετών.
● 677 (24%) είναι 25 – 39 ετών.
● 735 (26%) είναι 40 – 54 ετών.
● 227 (8%) είναι 55 – 64.
● 115 (4%) είναι 65 ετών και άνω.
7. Από τις γυναίκες που απάντησαν στην ερώτηση για το μορφωτικό τους επίπεδο φαίνεται ότι:
● 5 (0%) είναι τυπικά αναλφάβητες.
● 41 (1%) έχουν ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια ή κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
● 75 (3%) την ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
● 39 (1%) τη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση μη τριτοβάθμιου επιπέδου και
● 290 (10%) την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
8. Από το σύνολο των γυναικών που κάλεσαν στην τηλεφωνική γραμμή προκύπτει ότι:
● 2.208 (77%) είναι Ελληνίδες.
● 262 (9%) είναι μετανάστριες.
● 18 (1%) είναι ΑμεΑ.
9. Ως προς την οικονομική κατάσταση, από τις γυναίκες που απάντησαν στην αντίστοιχη ερώτηση, 368 (13%) την περιγράφουν ως μέτρια, 339 (12%) την αναφέρουν ως κακή, 152 (5%) ως καλή, 58 (2%) ως πολύ κακή και 17 (1%) ως πολύ καλή.
Στοιχεία συμβουλευτικών κέντρων
Από τις 25.079 κλήσεις γυναικών που απευθύνθηκαν στα συμβουλευτικά κέντρα από την αρχή της λειτουργίας τους, οι 18.938 (84%) αφορούσαν περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας με δράστη τον σύζυγο/σύντροφο (72%), οι 270 (1%) περιπτώσεις βιασμού, οι 326 (1%) σεξουαλική παρενόχληση, οι 47 (0%) περιπτώσεις trafficking, ενώ 17 (0%) ήταν περιπτώσεις πορνείας.
1. Τα αιτήματα κυρίως αφορούσαν: 12.290 (28%) ψυχολογική στήριξη, 6.696 (15%) κοινωνική στήριξη, 10.862 (25%) νομική συμβουλευτική, 2.009 (5%) νομική βοήθεια, 1.929 (4%) αναζήτηση φιλοξενίας και 1.051(2%) εργασιακή συμβουλευτική.
2. Από τις γυναίκες αυτές, οι 18.567 (74%) είναι μητέρες.
3. Όσον αφορά την εργασιακή κατάσταση των γυναικών, οι 7.833 (31%) είναι εργαζόμενες, ενώ οι 11.920 (48%) άνεργες.
4. Σχετικά με την οικογενειακή τους κατάσταση, οι 12.317 (49%) είναι έγγαμες, οι 3.860 (15%) είναι άγαμες, οι 3.049 (12%) σε διάσταση, οι 2.343 (9%) διαζευγμένες, οι 590 (2%) σε κατάσταση χηρείας και οι 737 (3%) σε συμβίωση.
5. Αναφορικά με την ηλικία τους, οι 1.759 (7%) είναι έως 25 ετών, οι 4.785 (19 %) είναι από 26 έως 35 ετών, οι 7.440 (30%) είναι από 36 έως 45 ετών, οι 4.757 (19%) είναι από 46 έως 55, οι 1.336 (5%) είναι από 56 έως 60 ετών και οι 1.550 (6%) είναι από 60 ετών και άνω.
6. Όσον αφορά το μορφωτικό τους επίπεδο, οι 331 γυναίκες (1%) είναι αναλφάβητες, οι 5.170 (21%) έχουν ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, οι 8.888 (35%) τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, οι 5.157 (20%) την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Από το σύνολο των γυναικών που απευθύνθηκαν στα συμβουλευτικά κέντρα, προκύπτει ότι οι 20.289 (81%) είναι Ελληνίδες, 406 (3%) είναι πρόσφυγες, 131 (1%) ΑμεΑ και 161 (1%) Ρομά.
