Έρχονται κάποιες στιγμές που σκέφτομαι, πως δεν ωφελεί ό,τι και να γράψεις, ό,τι και να καταγγείλεις. Δεν ακούει κανείς. Το χειρότερο, δεν διορθώνεται και δεν καλυτερεύει τίποτα. Αυτό συμβαίνει, γιατί εκείνοι που ανακατεύονται με κάθε λογής εξουσία, δεν διαθέτουν δύο βασικά στοιχεία, που συγκροτούν την ανθρώπινη ύπαρξη: το Ήθος και την Αξιοπρέπεια. Βέβαια τους λείπουν κι άλλα, όπως η ποιότητα και η καλλιέργεια, τα οποία τα κατακτά κανείς μέσα από τις παραδόσεις του, τον πολιτισμό και την αγωγή που του προσφέρει η οικογένειά του. Θα μου πείτε «ψιλά γράμματα» για τους κομματάρχες της πολιτικής μας ζωής. Άρα τα σήματα που στέλνονται και παίρνονται σαν παράδειγμα από τον ελληνικό λαό, είναι όλα αρνητικά.
Σε αυτή λοιπόν την χαώδη κατάσταση, ποιος ο ρόλος και ποια η θέση του καλλιτέχνη; Να συνθηκολογεί ή να μένει όρθιος; Μόνο που το δεύτερο έχει συνέπειες… Ανοίγονται μέτωπα και εισπράττονται, όπως στην περίπτωσή μου, αποκλεισμοί.
Ορισμένοι συνάδελφοί μου τριγυρνούν με την γλώσσα έξω, γλείφοντας κάθε εξουσία για λίγη δόξα, λίγη προβολή και αρκετό χρήμα… Ένας εξ αυτών προεδρεύει κρυπτόμενος και πολλαπλά επωφελούμενος, από τον «υψηλό» θώκο της ΕΡΤ. Τα στερνά τιμούν τα πρώτα, λέει ο λαός μας. Με λίγα λόγια, πιστεύω ότι ο καλός καλλιτέχνης πρέπει να διαθέτει συνέπεια και ήθος κατ’ αντιστοιχία του έργου του. Διαφορετικά καταντά ανυπόληπτος διασκεδαστής. Η ΕΡΤ μάρκαρε την καινούργια πορεία της, ως ακραίο κομματικό προπαγανδιστικό κανάλι, κάτι σαν την «Αυγή». Οι φράξιες, τα οικονομικά σκάνδαλα, οι χιλιάδες αδιαφανείς προσλήψεις, το κακό της πρόγραμμα, δεν την ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα ιδιωτικά κανάλια. Το ίδιο περίπου ισχύει και για τα ραδιόφωνά της. Αλήθεια, για αυτό ξανάνοιξε η ΕΡΤ; Δυστυχώς διαψευστήκαμε.
Θυμάμαι, όταν βρέθηκα διαμαρτυρόμενος για το κλείσιμό της στο προαύλιο του Ραδιομεγάρου, με πλησίασε μία φίλη παραγωγός του Β΄ Προγράμματος και μου ζήτησε να ανέβουμε στο στούντιο, να πω δυο λόγια. Εκεί, ένας ανόητος δημοσιογράφος μου κάνει την ερώτηση, αν το κλείσιμο της ΕΡΤ αποτελεί πλήγμα για την πολιτική ενημέρωση. «Αποτελεί πλήγμα για τον πολιτισμό και για την καλλιέργεια της κοινωνίας και της νεολαίας», του αποκρίνομαι. «Γιατί πάνω απ’ όλα ο ρόλος της ΕΡΤ πρέπει να είναι βαθιά παιδευτικός, και οφείλει να διαφυλάττει, να προστατεύει και να προβάλει εκείνη την όψη του πολιτισμού, εγχώριου και οικουμενικού, στην πιο υψηλή του μορφή. Οι πολιτικοί έχουν, δόξα τω θεώ, δεκάδες τηλεοπτικούς σταθμούς και εκατοντάδες ραδιόφωνα σε ολόκληρη τη χώρα, για να περιφέρουν τις απόψεις και τις φλυαρίες τους. Ο πολιτισμός όμως πού θα ακουμπήσει; Αν θέλουμε, που αμφιβάλλω, να διασώσουμε ό,τι με κόπο, μόχθο και θυσίες, κράτησαν ζωντανό και όρθιο οι παλιότερες γενιές και οι πνευματικές δυνάμεις αυτού του τόπου, θα πρέπει να απαιτήσουμε αυτό τον ρόλο από την δημόσια τηλεόραση. Διαφορετικά χωρίς πολιτισμό, ιστορία και μνήμη, θα σκορπίσουμε στους πέντε ανέμους».
Χρειαζόμαστε μία Ηθική Αναγέννηση, ένα πέταγμα σε πνευματικά και ηθικά ύψη, όπως έλεγε και ο Διονύσιος Σολωμός. Αλλά με ποιους να την κάνεις αυτή την Αναγέννηση;
ΗΛΙΑΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ
Νοέμβριος 2018
