Ο εκρηκτικός Βασίλης Παπακωνσταντίνου στην “Εύηχη Πόλη” – Λαοθάλασσα στην Πλατεία Ωρολογίου!
Τα είδωλα κατασκευάζονται πολύ εύκολα στην εποχή μας. Όσο όμως εύκολα ανεβαίνουν τόσο γρήγορα τα αντικαθιστά κάτι πιο καινούριο, πιο φρέσκο, πιο λαμπερό, ανεξάρτητα από την πραγματική του αξία. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για το Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο δικός μας Βασίλης, είναι ο ορισμός του ειδώλου, που κοντά 50 χρόνια τώρα συμπυκνώνει στο πρόσωπό του όλα εκείνα που αποτελούν τα χαρακτηριστικά της λέξης. Την καλλιτεχνική αξία, την έντονη προσωπικότητα και τη λατρεία του κόσμου, που εκδηλώνεται με παράφορες εκδηλώσεις.
Κοντά μισό αιώνα, λοιπόν, συναρπάζει αδιάκοπα τέσσερις γενιές, γιατί συναρπάζεται ο ίδιος απ’ αυτό που κάνει και το κάνει με πάθος ασίγαστο.
Χθες το βράδυ όλη η Βέροια ήταν στην Πλατεία Ωρολογίου, για να τον ακούσει να τραγουδά, καλεσμένος της «Εύηχης Πόλη». Η λέξη λαοθάλασσα, που χρησιμοποιείται ως όρος σε πολιτικές συγκεντρώσεις, για να μετρήσει τον όγκο και τη δυναμική τους, ίσως είναι η πιο πετυχημένη για να χαρακτηρίσει το πλήθος που γέμισε όχι μόνο τη μεγαλύτερη πλατεία της Βέροιας αλλά και τους γύρω δρόμους. Το αδιαχώρητο!
Και δεν ήταν μόνο το πλήθος αλλά και το πάθος, πάθος δικό του και πάθος των θαυμαστών του, που εκδηλωνόταν κάθε λεπτό. Ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη!
«Σαράντα χρόνια έφηβος…», εμβληματικό τραγούδι για τον ίδιο η «Σφεντόνα» του και μ’ αυτήν ξεκινά, χαιρετώντας το πλήθος και αποκαλύπτοντας πως μόλις την προηγούμενη μέρα γιόρτασε τα γενέθλιά του. Ο Βασίλης έκλεισε λοιπόν τα… 68! Τι είναι όμως τα χρόνια για έναν αιώνιο έφηβο, όπως αυτός!
Προχωρεί. «Κράτα, ρε φίλε, γερά». Τα τραγούδια του αποτυπώνουν την εποχή, τα αδιέξοδά της, τα όνειρα, τις ελπίδες της.
Άλλοτε τρυφερός, βαθιά ρομαντικός, να απογειώνει το κοινό του, άλλοτε σκληρός να το γειώνει, άλλοτε σαρκαστικός, άλλοτε επαναστάτης να το ξεσηκώνει, ο Βασίλης ήταν μια κινούμενη φλόγα που περνούσε τη λάμψη της και την ένταση στους θαυμαστές του με μια ικανότητα μοναδική.
Μαζί του οι μουσικοί: Πιάνο / keyboards: Ανδρέας Αποστόλου, Ηλεκτρικό Μπάσο: Βαγγέλης Πατεράκης, Τύμπανα: Στέφανος Δημητρίου, Βιολί – τραγούδι: Μαίρη Μπρόζη, Κιθάρες –πνευστά: Γιάννης Αυγέρης και Πλήκτρα: Γιώργος Θεοδωρόπουλος
Μια βραδιά δυνατή, που έδωσε όχι απλά την αίσθηση της γιορτής αλλά την αίσθηση μιας δυνατής επικοινωνίας ανάμεσα σ’ έναν μεγάλο καλλιτέχνη κι ένα πολυάριθμο κοινό, που ξέρει να εκτιμήσει τις πραγματικές αξίες.
Φωτογραφίες: faretra.info
