Παντελής Θαλασσινός και Βασίλης Σκουλάς με άρωμα Ελλάδας στην “Εύηχη Πόλη”
Η «Εύηχη Πόλη» συνεχίζει για 10η χρονιά, πολλά υποσχόμενη κι αυτήν τη φορά, αν κρίνει κανείς από την πρώτη μέρα των εκδηλώσεών της.
Χθες το βράδυ το Πάρκο της Ελιάς δε γέμισε μόνο με ήχους, τους ήχους της συναυλίας και τις φωνές δυο ξεχωριστών καλλιτεχνών, του Παντελή Θαλασσινού και του Βασίλη Σκουλά, πλημύρισε από άρωμα Ελλάδας!
Γιατί τα τραγούδια τους αυτό το άρωμα φέρνουν μέσα από το χρόνο. Παλιά τραγούδια που αγαπήθηκαν ή καινούρια που αγαπήθηκαν το ίδιο με τα παλιά, που είναι δεμένα με τους καημούς ή τα όνειρα του κόσμου και γι’ αυτό τα τραγουδά με πάθος.
Ο Θαλασσινός κουβαλά στα τραγούδια του το λυρισμό της αύρας του Αιγαίου και ο Σκουλάς το πάθος και το πείσμα της Κρήτης. Οι δυο τους συναντιούνται στην ευαισθησία που τους διακρίνει ως καλλιτέχνες, στην έντιμη πορεία χωρίς συμβιβασμούς και στην ποιότητα όχι μόνο της μελωδίας αλλά και του στίχου.
Έτσι στον κόσμο, που γέμισε την Πλατεία της Ελιάς πολύ πριν αρχίσει η συναυλία τους, μέσα σ’ ένα κλίμα γιορτής και ζεστής επικοινωνίας μαζί του, τραγούδησαν τραγούδια της ουσίας και όχι της επιφάνειας, όπου συναντιόταν «Η λεμονιά του Παραδείσου» και τα «χιώτικα καράβια» του Παντελή Θαλασσινού με τον «Ερωτόκριτο» και το ριζίτικο «Ήλιε ανάτειλε» του Σκουλά…
Δίπλα τους μια εξαιρετική ορχήστρα με τους: Πέτρο Βαρθακούρη κοντραμπάσο, Σωτήρη Μαργώνη βιολί, Πάνο Δημητρακόπουλο κανονάκι, Λευτέρη Χαβουτσά κλασική κιθάρα, Φίλιππο Λευκαδίτη τύμπανα, κρουστά, Γιάννη Σπαχή λαούτο και Μιχάλη Κονταξάκη μαντολίνο.
Μοιραίες συναντήσεις με προϋπόθεση πάντα την αλήθεια και την πίστη στο ελληνικό τραγούδι αλλά και στον Έλληνα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι ο Σκουλάς έστειλε το μουσικό του μήνυμα σε όλους εμάς χθες με το τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου σε στίχους του Μιχάλη Σταυρακάκη, «Προσκυνώ τη χάρη σου, λαέ μου»… Ένα μήνυμα με αποδέκτες όσους μπορούν να το αποκωδικοποιήσουν.
Προσκυνώ τη χάρη σου, λαέ μου
σκύβω το κεφάλι στα μαρτύριά σου
και θαυμάζω, λαέ μου, τα έργα σου.
Ματώνεις τη σκέψη σου,
ματώνεις τα νύχια σου, λαέ μου
για να βγάλεις τον άρτο τον επιούσιο.
Το μήνυμα δόθηκε, τα τραγούδια κράτησαν μέχρι αργά και οι ήχοι της μουσικής σκόρπισαν, έφτασαν μέχρι τις γειτονιές, μεταφέροντας μια αίσθηση ή έστω ψευδαίσθηση αισιοδοξίας.
Φωτογραφίες: faretra.info
