Ο Βασίλης Νιτσιάκος στη Βέροια – “Περνώντας από τον εθνογραφικό στοχασμό στο όνειρο και την ποίηση”
Μια βραδιά, όπου συναντήθηκαν η βαθιά επιστημονική γνώση με την Ποίηση, σ’ ένα πρόσωπο που μπορεί να τα δέσει με τη μορφή της αναζήτησης, ήταν η βραδιά του Ποιητικού Πυρήνα με πρωταγωνιστή το Βασίλη Νιτσιάκο και θέμα «Εθνογραφία και Ποίηση».
Ο Βασίλης Νιτσιάκος Καθηγητής της Κοινωνικής Λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα των Folklife studies στο Πανεπιστήμιο του Leeds και διδακτορική διατριβή στην Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, προσκεκλημένος του Ποιητικού Πυρήνα, ένωσε σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ενότητα την Εθνογραφία με την Ποίηση, γοητεύοντας το ακροατήριό του στο καφέ «εκτός χάρτη» της papatzikou art-gallery.
Προλογίζοντας τα μέλη του Ποιητικού Πυρήνα, Παύλος Παρασκευαΐδης και Δημήτρης Καπετανάκης, άγγιξαν το θέμα της εκδήλωσης μιλώντας σύντομα για τη βαθιά σχέση που ενυπάρχει ανάμεσα στις δύο έννοιες, Εθνογραφία και Ποίηση, αφού για κάποιους ποιητές, όπως ο Γκανάς και ο Μέσκος, οι ρίζες τους είναι και «η κιβωτός της ποίησής τους».
Ο συνθέτης Σούλης Λιάκος, πριν δώσει το λόγο στο Βασίλη Νιτσιάκο, μίλησε με ενθουσιασμό για τη σχέση που τον συνδέει πια μαζί του, την οποία χαρακτήρισε σα μια σχέση μέσα από την οποία ανακάλυψε την οικουμενικότητα, μελοποιώντας στίχους του Νιτσιάκου, γραμμένους στη βλάχικη γλώσσα.
«Η διαφορετικότητα δε χωρίζει αλλά ενώνει. Άλλωστε πολιτισμός είναι η σχέση των ανθρώπων μεταξύ τους» ολοκλήρωσε ο Σούλης Λιάκος.
Ο Νιτσιάκος, με λόγο απλό αλλά ταυτόχρονα πυκνό και ουσιαστικό, πάντρεψε τον ορθολογισμό της Επιστήμης με το συναισθηματισμό της Ποίησης.
«Όσο ωριμάζω προσεγγίζω την Ποίηση με τον αντισυμβατικό της λόγο, φεύγω από την Εθνογραφία και πάω προς την Ποίηση και το όνειρο, φεύγω από τον επιστήμονα και γυρίζω στο παιδί, αρνούμαι τον κόσμο των επιστημονικών συμβάσεων» είπε με αφοπλιστική ειλικρίνεια που ξάφνιασε.
Σελίδες από το ημερολόγιό του που διάβασε, μαζί με ποιήματά του, έδειξαν έναν άνθρωπο με μια θαυμαστή ισορροπία ανάμεσα στον επιστημονικό στοχασμό και την αφαίρεση της ποιητικής γραφής, εντυπωσιάζοντας με το βάθος της σκέψης αλλά και την ευστοχία του ποιητικού του λόγου.
Μιλώντας για τη δυναμική των μύθων, καταθέτοντας εικόνες που γίνονταν αυτόματα σκέψεις, όπως « το ποτάμι είναι δρόμος ανθρώπων και πολιτισμών», ή «μπροστά στην ποιητική των φαινομένων η Επιστήμη σιωπά», ή «οι διαφορές ενώνουν δε χωρίζουν», ο Βασίλης Νιτσιάκος έκανε ειδικά την τελευταία φράση του πράξη, όταν ακούστηκαν μελοποιημένοι στίχοι του από το Σούλη Λιάκο στη βλάχικη γλώσσα, σε μια πρώτη πρόχειρη εγγραφή που έγινε από το συνθέτη.
Η πραγματικά ενδιαφέρουσα βραδιά του Πυρήνα έκλεισε με συζήτηση, που διέθετε το ίδιο υψηλό επίπεδο με την όλη εκδήλωση.
Φωτογραφίες: faretra.info
