“Από τα απρόοπτα του Ομήρου” γράφει ο Πυθαγόρας Ιερόπουλος

(Τη φαντασία, τη δροσιά της σύλληψης και την ομορφιά της ελληνικής μυθολογίας μέσα από την ομηρική της απόδοση δίνει μέσα από μια χαριτωμένη ιστορία μοιχείας ο Πυθαγόρας Ιερόπουλος. Για όσους δεν τη θυμούνται ή δεν την ξέρουν καθόλου, είναι απολαυστική! )

Να ‘ναι καλά εκεί στα Ηλύσια Πεδία ο Θείος Όμηρος που με την Ιλιάδα και την Οδύσσειά του γαληνεύει κάπως τη φούρκα μας αυτών των ημερών με τις γοητευτικές ιστορίες του.

Στον Τρωικό Πόλεμο, λοιπόν, η θεά Αθηνά βοηθούσε τους Έλληνες και η Αφροδίτη τους Τρώες, αφού αυτή έδωσε και την πρώτη αφορμή του πολέμου (Ε 349, Ω 30).

Η Αφροδίτη είχε σύζυγο τον Ήφαιστο, ασχημομούρη και «μυλλοποδίονα», δηλαδή στραβοπόδη (Σ 371), ενώ αυτή ήταν θεά της καλλονής και της χάριτος, του σωματικού έρωτα και των αφροδισίων έργων ( Ε 429, ν 74) και η έδρα της θελκτήριας δύναμής της ήταν ο περιβόητος Μαστός που περιελάμβανε τον ίμερο, τον πόθο, την θωπεία και την απατηλή πειθώ, η οποία δελεάζει και των φρονιμωτάτων τον νου ( Ξ 214).

Τα ‘φτιαξε, λοιπόν, η Αφροδίτη με το θεό Άρη, από την εποχή του Τρωικού Πολέμου, όταν την πλήγωσε ο Διομήδης με το δόρυ του και ο Άρης τής έδωσε το άρμα του, για να ανέβει στον Όλυμπο (Ε 362).

Αντίστοιχα, όταν η θεά Αθηνά πλήγωσε τον Άρη, η όμορφη Αφροδίτη τον πήρε από το χέρι και τον απομάκρυνε από τη μάχη (Φ 416). Οι δύο εραστές βλέπονταν κρυφά στο σπίτι του Ηφαίστου τη νύχτα που εκείνος απουσίαζε στο σιδεράδικό του.

Ένα πρωί όμως ο μεγάλος κουτσομπόλης του Ολύμπου, ο θεός Απόλλων, (θεός του Ήλιου), βλέπει τον Άρη να φεύγει από το σπίτι του Ήφαιστου. Πάει στον Ήφαιστο και του λέει το και το! Γίνεται έξαλλος ο Ήφαιστος και τι σκέφτηκε;

Φτιάχνει στο εργαστήριό του ένα δίχτυ από πολύ λεπτό και γερό σύρμα και το δένει κρυφά στο κρεβάτι της όμορφης συζύγου του.

Τη νύχτα ο Άρης φτάνει στο σπίτι του Ήφαιστου με το δούλο του Αλεκτρύονα. Τον αφήνει έξω από την πόρτα, με την αυστηρή εντολή να μην κοιμηθεί καθόλου και να φυλάγει καλά ειδοποιώντας για κάθε ύποπτη κίνηση.

Πέφτουν στα ζαχαρώματα οι δύο εραστές αλλά και η Αλεκτρύων πέφτει στον ύπνο.

Πρωί-πρωί ο Απόλλων βλέπει τον κοιμισμένο Αλεκτρύονα έξω από την πόρτα του Ηφαίστου και ειδοποιεί τον Ήφαιστο να έρθει αμέσως.

Καταφθάνοντας ο Θεός της φωτιάς, έχει μαζί του και άλλους θεούς για μάρτυρες ( θ 267). Τους πιάνει αγκαλιασμένους μέσα στο δίχτυ, έτσι που να μην μπορούν να φύγουν οι εραστές, που τον παρακαλούν να τους ελευθερώσει.

Για να αποφευχθεί το σκάνδαλο, επεμβαίνει ο θεός Ποσειδώνας και προτείνει στον Ήφαιστο να πάρει πέντε τάλαντα αποζημίωση και ούτε γάτα ούτε ζημιά!

Ο Άρης, αφού ελευθερώθηκε, έδωσε ένα γερό ξύλο στον Αλεκτρύονα και τον μεταμόρφωσε σε πετεινό, (Αλέκτωρ).

Από τότε, ο πετεινός (Αλέκτωρ), κάθε πρωί, προτού φανεί ο Απόλλωνας (Ήλιος), λαλεί και λαλεί!

(Για το ψάξιμο Πυθαγόρας Ιερόπουλος)