“Το τελευταίο δαχτυλίδι” του Σπύρου Πετρουλάκη παρουσιάστηκε στη Βέροια – Μια άλλου ύφους παρουσίαση

Δήμητρα Σμυρνή

Φαίνεται ότι ο συγγραφέας  Σπύρος Πετρουλάκης έχει τους πιστούς του, γιατί το κλίμα που επικρατούσε στη Βέροια, στο Baroc Coffee Bar , όπου  θα γινόταν η παρουσίαση του τελευταίου του βιβλίου με τίτλο «Το τελευταίο δαχτυλίδι», Εκδόσεις Μίνωας, ήταν κλίμα αναμονής και του περιεχομένου του βιβλίου αλλά κυρίως της επαφής με το συγγραφέα, που πηγαινοερχόταν ανάμεσα στον κόσμο  ανταλλάσσοντας πεταχτές κουβέντες.

Και πράγματι, επρόκειτο για μια αλλιώτικη παρουσίαση, όπου παρουσιαστές, συγγραφέας και κοινό έγιναν όλοι μια παρέα, συζητώντας για το βιβλίο ακόμη και κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, που την διέκοπταν μουσικά ιντερμέδια με διαφορετικές φωνές και τραγούδια.

Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για το βιβλίο, γιατί δεν το διαβάσαμε ακόμα –αν και το θέμα του και ο τρόπος γραφής του από αποσπάσματα που διαβάστηκαν φαίνονται ενδιαφέροντα-  για την παρουσίαση όμως, που τη ζήσαμε χθες, μπορούμε να πουμε πως ήταν αλλιώτικη, διαφορετική από τη συνήθως στυλιζαρισμένη προσέγγιση βιβλίων.

Παρουσιαστές ο δημοσιογράφος της ηλεκτρονικής εφημερίδας της Βέροιας Αντώνης Χατζηκυριακίδης και ο γυναικολόγος Βαγγέλης Παπαχαραλάμπους. Η πρωτοτυπία  να παρουσιάζει γυναικολόγος βιβλίο έγκειται στο θέμα του, που αναφέρεται στο σύνθετο θέμα της παρένθετης μητέρας.

Η παρουσίαση ξεκίνησε με τα «βεγγαλικά μάτια», τραγούδι ατμοσφαιρικό, από την ορχήστρα του Ωδείου Δημητρίου της Βέροιας, δίνοντας το λόγο στην Έλσα Πιπερίδου, ηθοποιό της Πειραματικής Σκηνής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας, που διάβασε το πρώτο απόσπασμα από το βιβλίο αλλά και τα άλλα που ακολούθησαν με ιδιαίτερη αισθαντικότητα.

Ο Αντώνης Χατζηκυριακίδης, δημοσιογράφος, με λόγο σύντομο και εύστοχο, έδωσε τα χαρακτηριστικά του βιβλίου που, όπως είπε, καθηλώνουν.

Πλοκή έντονη κάνουν τον αναγνώστη να το διαβάσει απνευστί, καθώς συνδυάζει έρωτα, μυστήριο και ανατροπές, με κοινωνικά θέματα ταυτόχρονα.

Χωρίς να αφήνει κενά, δίνει απαντήσεις σε πιθανές απορίες του αναγνώστη με αναδρομές στο παρελθόν κι όσο για το θέμα του, φωτίζει την ανατροπή μιας ολόκληρης ζωής μέσα από μια επιλογή.

Ο γυναικολόγος Βαγγέλης Παπαχαραλάμπους, με τη σιγουριά της γνώσης του αντικειμένου, μίλησε για το θέμα της παρένθετης μητέρας,  το οποίο, όπως είπε, έχει κοινωνική, ηθική, νομική και κοινωνική διάσταση.

Μίλησε για το σχετικό με το θέμα νομικό πλαίσιο, που ισχύει εδώ και 15 χρόνια, το οποίο αναφέρεται σε συμφωνία και των δύο πλευρών και των υποχρεώσεών τους εκατέρωθεν.

Η επιστημονική και κοινωνική κατάθεση του γιατρού διακόπτονταν κάθε τόσο από ερωτήσεις του κοινού, που είχε απορίες που προέκυπταν εκείνη τη στιγμή αλλά και παρεμβάσεις του ίδιου του συγγραφέα, που έδινε στην παρουσίαση την εικόνα μιας αυθόρμητης κουβέντας.

Πώς αντιμετωπίζει η κοινωνία το θέμα της παρένθετης μητέρας; Έχει ξεπεραστεί το ταμπού; Πώς αισθάνεται το ζευγάρι που θα παραλάβει το παιδί του από την παρένθετη και άλλα θέματα που προέκυψαν κράτησαν αδιάπτωτο το ενδιαφέρον.

Ο ίδιος ο συγγραφέας, αφού κέρδισε το κοινό του όχι μόνο με τις παρεμβάσεις του στον αυθόρμητο διάλογο αλλά με το τραγούδι του, δίνοντας έναν «Ερωτόκριτο» με τα ηχοχρώματα της πατρίδας του της Κρήτης, κι ένα «Ήτανε μια φορά…» που θύμιζε έντονα τον αξέχαστο Ξυλούρη, μίλησε για τον εαυτό του… ανατρεπτικά!

«Δεν είμαι συγγραφέας, είμαι μουσικός και παραμυθάς» είπε. «Γεννήθηκα σε χωριό της Κρήτης και μ’ αρέσει να μιλώ και να τραγουδώ για τα παιδιά και για σας, αν αισθάνεστε παιδιά. Μέσα μου υπάρχει ακόμα το παιδί που έπαιζε στις αλάνες.

Χαίρομαι που αγκαλιάσατε τα βιβλία μου με ενθουσιασμό, εδώ και τέσσερα χρόνια που άρχισα να γράφω. Έχω δύο σπίτια, τη συγγραφή και τη μουσική. Γράφω μουσική και στίχους που τραγουδούν ο Σκουλάς και άλλοι κρητικοί.»

Και αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά το δεύτερο, τη μουσική του ταυτότητα, τραγουδώντας τα «Μαλαματένια λόγια» Γιάννη Μαρκόπουλου σε στίχους Μάνου Ελευθερίου, κέρδισε πόντους και ως συγγραφέας, επιδεικνύοντας με έξυπνο και πρωτότυπο τρόπο μέσα από τη μοναδική επικοινωνιακή ικανότητα που διαθέτει, το χιούμορ του  και τον εκρηκτικό κρητικό του χαρακτήρα.

Οι μουσικοί του Ωδείου Δημητρίου, ο Γιάννης Δημητρίου (πιάνο), ο Μίλτος Χαλαϊδόπουλος (κιθάρα), η Μάρα Καμάλη (τραγούδι), ο Στάθης Γκατζούρας (κιθάρα-τραγούδι) και ο Παναγιώτης Θεοδωρίδης (τραγούδι), έπαιξαν και τραγούδησαν μαζί ή χωρίς το συγγραφέα κομμάτια υψηλής ποιότητας με guest star  τη δεκάχρονη Μάρα, που τραγούδησε κι αυτή. Η βραδιά της παρουσίασης έκλεισε πανηγυρικά με κρητικές ρακές και υπογραφές των βιβλίων!