“Ποίηση με ζωγραφική ή ζωγραφική με ποίηση” η έκθεση της Πολυξένης Αδάμ-Βελένη στο Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας

Δήμητρα Σμυρνή

Εγκαινιάστηκε χθες στο Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας, στα πλαίσια των πολιτιστικών δράσεων της Εφορείας  Αρχαιοτήτων Ημαθίας, η έκθεση ζωγραφικής της Πολυξένης Αδάμ-Βελένη, Διευθύντριας του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, «Το λίγο του χρόνου», που αποτελεί ταυτόχρονα και τίτλο ομώνυμης ποιητικής της συλλογής.

Έτσι, οι επισκέπτες της έκθεσης είδαν χθες «ζωγραφική με ποίηση ή ποίηση με ζωγραφική», όπως είπε χαρακτηριστικά για τις δυο αυτές παράλληλες εκφράσεις του εσωτερικού της κόσμου η κ. Αδάμ-Βελένη.

Τα έργα της καλλιτέχνιδας αποτελούν αποτύπωση συναισθηματικών καταστάσεων που αποδίδονται σε μεγάλα τελάρα με τη μορφή λουλουδιών ή τοπίων και κάποτε με την ανθρώπινη μορφή να υπεισέρχεται στο χώρο. Τα τελευταία ίσως είναι και οι καλύτερες στιγμές της από καλλιτεχνική άποψη.

Την ποιήτρια Αδάμ-Βελένη παρουσίασε η Προϊσταμένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Αγγελική Κοτταρίδη με αφορμή την ποιητική της συλλογή «Το λίγο του χρόνου», που αποτελεί και παράλληλη πορεία των στίχων της με τη ζωγραφική της σ’ ένα κοινό λεύκωμα.

Αναδεικνύοντας η κ. Κοτταρίδη τη σχέση ζωής που συνδέει τον αρχαιολόγο ειδικά με το χρόνο, με το «πότε» και το «ποτέ», αφού όλη η ζωή του είναι αφιερωμένη σ’ αυτήν την εναγώνια αναζήτηση, επικεντρώθηκε στην σχέση της ποιήτριας με το χρόνο μέσα από τη συλλογή της.

Με παρατηρήσεις πάνω στη θεματολογία, τη μουσικότητα του στίχου και κυρίως διαβάζοντας αντιπροσωπευτικά ποιήματα, η Αγγελική Κοτταρίδη έδωσε ένα μικρό πορτρέτο της ποιήτριας, δίνοντας το λόγο στον αρχιτέκτονα και ζωγράφο Δημήτρη Κουκούδη, που προσέγγισε την καλλιτέχνιδα από την κατάθεσή της στο χώρο της ζωγραφικής.

Τονίζοντας ο Δημήτρης Κουκούδης την έλλειψη σπουδών γύρω από τη ζωγραφική στο έργο της καλλιτέχνιδας, πράγμα που δεν τον εμπόδισε, όπως είπε, να δει έναν αυθορμητισμό στην έκφραση, που περιέχει στοιχεία αθωότητας αλλά και δυναμισμού, μίλησε για το χρώμα της που αφήνεται ελεύθερο, θυμίζοντας τους γάλλους φωβιστές.

Η ποιήτρια και ζωγράφος είπε γι αυτήν τη διττή έκφραση του συναισθηματικού της κόσμου:

«Δεν είμαι ποιήτρια ούτε ζωγράφος. Εκφράζω τις ανησυχίες μου και τον συναισθηματικό μου κόσμο (…)

Η έκθεση έχει θέμα τους τόπους, όπου πηγαίνω, και αποδίδω ό,τι με εντυπωσιάζει και θέλω να το κρατήσω στη μνήμη μου. Μπορεί να είναι ένα λουλούδι αυτό που με εντυπωσιάζει ή να μου έχουν φέρει δώρο το λουλούδι και να θέλω να το αποτυπώσω, για να μη φύγει ποτέ από τη ζωή μου (…)

Είναι διάφορα αναμνηστικά κομμάτια φίλων, συγγενών ή ανθρώπων που με ενδιαφέρει να έχω σχέση μαζί τους, που τα ζωγραφίζω, για να τα κρατάω. Όλα αυτά τα λουλούδια που βλέπουμε στην έκθεση είναι λουλούδια που μου έχουν προσφερθεί και μπορώ για το καθένα να αφηγηθώ μια ιστορία (…)

Οι πίνακες έχουν δυνατά χρώματα. Όλοι είναι με λάδι, ένα μαγικό υλικό που δίνει πλαστικότητα στο έργο, ένα βάθος που δεν το δίνουν τα άλλα υλικά. Αυτοί οι πίνακες είναι μια δουλειά που ξεκίνησε από το 2011 και μετά(…) Κάνω ποίηση με τη ζωγραφική και ζωγραφική με την ποίηση» ολοκλήρωσε η Πολυξένη Αδάμ – Βελένη.

Η συγκεκριμένη έκθεση εντάχθηκε στη σειρά δράσεων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας με τίτλο «Αναζητώντας τη Βέροια», γιατί η κ. Αδάμ-Βελένη ασχολήθηκε με τη Βέροια στο διδακτορικό της, ετοιμάζοντας και μια εισήγησή της για την πόλη μας, η οποία και θα παρουσιαστεί στο άμεσο μέλλον, πληροφόρησε το κοινό η κ. Κοτταρίδη, στη χθεσινή βραδιά των εγκαινίων.