“Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ EUROGROUP. Όταν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο το χειρότερο γι αυτήν…” γράφει ο Δάνης Παπαβασιλείου
Πιστή στο «όταν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα», η κυβέρνηση προσπαθεί από χθες το βράδυ να παρουσιάσει την απόφαση του Eurogroup ως «σημαντική επιτυχία» και «αποφασιστικό βήμα για τη σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας». Βεβαίως, η πραγματικότητα είναι άλλη. Όμως, όπως είπαμε, τόσο το χειρότερο γι΄ αυτήν…
Μια απόφαση που περιγράφει με απόλυτη σαφήνεια τα συμφωνημένα (από τους δανειστές και την κυβέρνηση) βήματα για το 4ο μνημόνιο, παρουσιάστηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ως αποφασιστικό βήμα για την έξοδο από την κρίση!
Η κυβέρνηση παρουσιάζει ως επιτυχία τα λεγόμενα «μεσοπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους», τα οποία σύμφωνα με τους δικούς της υπολογισμούς θα αποφέρουν μείωση του χρέους, μέχρι το 2060 (!), κατά 45 δισ ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 22% του ΑΕΠ.
Ωστόσο, τόσο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όσο και άλλα στελέχη της κυβέρνησης, αποσιωπούν μια σειρά άλλων αποφάσεων του Eurogroup, οι οποίες όχι μόνο αναιρούν την όποια ρύθμιση του χρέους, αλλά ορίζουν με κατηγορηματικό τρόπο, ένα νέο γύρο μνημονιακών μέτρων, που αρχίζουν από το σήμερα και εκτείνονται στο μέλλον, με ένα νέο μνημόνιο, χωρίς (ουσιαστικά) ημερομηνία λήξης.
Συγκεκριμένα, για την επίτευξη του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% το 2018, απαιτεί μέτρα, καθώς και μεταρρυθμίσεις «που ενισχύουν την ανάπτυξη και βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα κόστους, περιλαμβανομένων περαιτέρω ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και την άρση των εμποδίων στις επενδύσεις».
Όσον αφορά το στόχο για πρωτογενή πλεονάσματα, για τον οποίο κυβέρνηση ευελπιστούσε ότι θα μειωθεί, το Eurogroup αποφάσισε ότι τα πλεονάσματα 3,5% θα πρέπει να διατηρηθούν, μεσοπρόθεσμα και μετά το 2018, χρονιά που θεωρητικά λήγει το 3ο μνημόνιο. Επ’ αυτού, ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, ανέφερε ότι το «μεσοπρόθεσμα» μπορεί να είναι από πέντε, ως δέκα χρόνια…
Για να μην υπάρχει αμφιβολία για το τι θα γίνει μετά την ολοκλήρωση του 3ου μνημονίου (το 2018), στην απόφαση αναφέρεται ότι «προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμόρφωση με τους δημοσιονομικούς στόχους σε μια βιώσιμη βάση μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να συμφωνήσουν με τα θεσμικά όργανα στον μηχανισμό και τα διαρθρωτικά μέτρα που θα διασφαλίσουν αυτόν τον στόχο».
Η παραπάνω παράγραφος απαντά στους κυβερνητικούς ισχυρισμούς ότι με την ολοκλήρωση του προγράμματος (δηλαδή του μνημονίου) τερματίζεται και το καθεστώς επιτροπείας της ελληνικής οικονομίας από τους δανειστές. Είναι μια ξεκάθαρη απόφαση που ορίζει ότι θα απαιτηθούν νέα μέτρα και μηχανισμός ελέγχου για την εφαρμογή τους για πολλά ακόμη χρόνια.
Το χρέος
Όσον αφορά το χρέος, το Eurogroup αποφάσισε την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των ομολόγων από 28 σε 32,5 χρόνια και τη μετατροπή των κυμαινομένων επιτοκίων αποπληρωμής σε σταθερά.
Σημειώνουμε ότι η μετατροπή των επιτοκίων θα οδηγήσει σε άμεση επιβάρυνση της Ελλάδας, αφού το μέσο επιτόκιο του 0,2% θα πάει στο 1,5%. Κατά τα άλλα, η ελάφρυνση στην οποία αναφέρεται η κυβέρνηση θα γίνει αισθητή το… 2060, αν και υπάρχουν σοβαροί λόγοι να αμφιβάλει κανείς, αφού η ελάφρυνση θα είναι συνάρτηση της πορείας τόσο της ευρωπαϊκής, όσο και της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα 43 χρόνια.
Αντί επιλόγου
Ας το δούμε με όρους ποδοσφαιρικούς. Αν, πριν από τον αγώνα δηλώσεις ότι «στόχος μας είναι να μην χάσουμε με 20- 0» και το τελικό σκορ είναι 19- 0 εναντίον σου, μπορείς να βγεις και να δηλώσεις: Πετύχαμε!
Το κόλπο της κυβερνητικής προπαγάνδας συνίσταται στην εκ των προτέρων ελαχιστοποίηση των προσδοκιών, ώστε το αποτέλεσμα να παρουσιάζεται ως … επιτυχία.
Πήγε λοιπόν ο κ. Τσακαλώτος στο Eurogroup, δηλώνοντας ότι μια απόφαση για τα «μεσοπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους» θα ήταν θετική. Έτσι, μετά τη συνεδρίαση όπου αποφασίστηκαν τα «μεσοπρόθεσμα», η κυβέρνηση πανηγύρισε γιατί επιτέλους απέσπασε από τους εταίρους και δανειστές μια απόφαση για μείωση του χρέους.
Η ιστορία μοιάζει με την γνωστή ιστορία του Χότζα, κατά την οποία ένας πάμφτωχος χωρικός ζήτησε τη βοήθεια του σοφού γέροντα. Αυτός τον συμβούλευσε να βάλει μέσα στο φτωχόσπιτο του, όλα τα κατοικίδια ζώα, αγελάδες, γαϊδούρια, κότες, σκυλιά, γάτες, πράγμα που προκάλεσε ασφυξία στο χωρικό και την οικογένεια του. Στη συνέχεια, ο Χότζας του συνέστησε να βγάλει από το σπίτι τη γάτα. Και όταν την επόμενη μέρα τον ρώτησε για την κατάσταση, ο φτωχός αναφώνησε: «Σωθήκαμε»!
