“Η πόλη των αθώων” της Κατερίνας Καριζώνη, το μυθιστόρημα των αφανών, παρουσιάστηκε στη Βέροια
Δήμητρα Σμυρνή
«Η μικροϊστορία των απλών ανθρώπων συμπληρώνει τα κενά της Ιστορίας» είπε μιλώντας για το βιβλίο της η Κατερίνα Καριζώνη, στην παρουσίασή του που έγινε σήμερα, στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βέροιας από τον Ποιητικό Πυρήνα της Βέροιας, τις Εκδόσεις Καστανιώτη και το Βιβλιοπωλείο Ηλιοτρόπιο.
Και σαφώς αυτός ήταν ο στόχος της συγγραφέως, όπως φάνηκε και μέσα από το λόγο των παρουσιαστών του βιβλίου, και μέσα από το δικό της λόγο. Να δώσει φωνή στους μικρούς καθημερινούς ανθρώπους, που αγωνίστηκαν μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες ενάντια στους δυνατούς, χωρίς να αναγνωριστεί ο αγώνας τους.
Για το βιβλίο μίλησαν η ποιήτρια Χλόη Κουτσουμπέλη και ο ποιητής Δημήτρης Παπαστεργίου, με συντονίστρια την Κατερίνα Ζιαμπούλη.
Καθοριστική πινελιά στην παρουσίαση του βιβλίου η μουσική, που έδενε στα μεσοδιαστήματα την εκδήλωση σ’ ένα σύνολο με συναισθηματικό υπόβαθρο. Πιάνο, κλασική και ηλεκτρική κιθάρα από τον Κώστα Γεωργίου, τη Μαρία Γεωργίου και το Μάριο Δασκαλάκη, με τραγούδι από το Μάριο και τη Μαρία.
Η Χλόη Κουτσουμπέλη έδωσε αρχικά τον τόπο, το χρόνο, και μετά προχώρησε στα πρόσωπα και στο μύθο, οδηγώντας το ακροατήριό της στον πυρήνα του μυθιστορήματος.
Τόπος και χρόνος η Θεσσαλονίκη του ’40. Η πόλη των αθώων και των αδύναμων, αυτών που αγωνίστηκαν και συντρίφτηκαν από τους ισχυρούς, αλλά δεν συνθηκολόγησαν.
«Σημαντικό για το βιβλίο το γεγονός ότι βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, χωρίς να χάνει τη γοητεία του μυθιστορήματος» τόνισε.
Περιγράφοντας η κ. Κουτσουμπέλη το δράμα που ζουν οι απλοί άνθρωποι, Έλληνες και Εβραίοι στη Θεσσαλονίκη, αλλά επισημαίνοντας και την ποιητική ματιά της Κατερίνας Καριζώνη σε πολλά από τα σημεία του βιβλίου, πρόσθεσε: «Το ότι αντιστάθηκαν τόσοι πολλοί αθώοι ίσως δεν είναι θέμα λογικής!» Και κατέληξε λέγοντας: « Αυτό το μυθιστόρημα έχει δάκρυα, αίμα, και την αόρατη μελάνη της Ιστορίας σε ίση απόσταση.»
Ο Δημήτρης Παπαστεργίου επικεντρώθηκε αρχικά στο πρόσωπο της γενιάς που περιγράφει η συγγραφέας, χαρακτηρίζοντάς την άτυχη. «Κάποιοι από τους πρωταγωνιστές θα μπορούσαν να κυκλοφορούν και τώρα ανάμεσά μας, δοσίλογοι και ταγματασφαλίτες από τη μια, αντιστασιακοί από την άλλη» είπε.
Χαρακτηρίζοντας τη γραφή της Καριζώνη άμεση, απλή και λυρική -το τελευταίο να πηγάζει από το ποιητικό της σύμπαν- προχώρησε ο παρουσιαστής σ’ έναν παραλληλισμό ανάμεσα στις συνθήκες εκείνης της εποχής και των ημερών μας, καταλήγοντας: «Οι μόνοι άγιοι σ’ έναν αγώνα είναι οι αθώοι της. Ας μην το ξεχνάμε!»
Για το βιβλίο της η συγγραφέας αποκάλυψε πως βασίζεται σε οικογενειακές μνήμες και αφηγήσεις του πατέρα της, που θέλησε η ίδια, παρά τη θέλησή του, να καταγραφούν, πιστεύοντας πως φωτίζουν μια εποχή από τη μεριά των μικρών και ταπεινών και αποδίδοντας έτσι δικαιοσύνη στον αγώνα τους.
Με την πεποίθηση πως η Ιστορία γράφεται από τους νικητές και οι νικημένοι μένουν πάντα στην αφάνεια, ξεκίνησε να γράψει το βιβλίο της, δίνοντας λόγο σ’ αυτούς, και υφαίνοντας την πραγματικότητα, όπου υπήρχαν κενά, με τις κλωστές του μύθου.
Εξαιρετικά εύστοχα τα τραγούδια που έντυσαν την εκδήλωση, στο ίδιο συναισθηματικό κλίμα, οδήγησαν τη βραδιά στο τέλος της, αφού ολοκληρώθηκε με συζήτηση.
Φωτογραφίες: faretra.info
