Βρετανικό δημοψήφισμα. Καμία “τάξη” και σταθερότητα στην Ευρώπη δεν μπορεί να στηριχθεί πάνω στα ερείπια των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων

1. Παρά την τεράστια πίεση, τους εκβιασμούς και τις απειλές που ασκήθηκαν στο λαό της Βρετανίας από τα κυρίαρχα κόμματα των Συντηρητικών του Κάμερον και των Εργατικών του Κόρμπι, καθώς και απ’ όλες τις μεγάλες δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για παραμονή στην ΕΕ, η πλειοψηφία ψήφισε υπέρ της εξόδου της χώρας από την ΕΕ, ρίχνοντας σε βαθιά πολιτική κρίση τη Βρετανία, την ΕΕ και το παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Η υπερψήφιση του “Έξω”, από τα πλατιά εργατικά και λαϊκά στρώματα, εκφράζει την αποδοκιμασία και καταδίκη της αντιδραστικής πολιτικής που εφαρμόζεται τόσο στην ΕΕ, όσο και στη Βρετανία από την κυβέρνηση Κάμερον. Ο λαός της Βρετανίας αποδοκίμασε και καταδίκασε, με την ψήφο του, την κατεδάφιση όλων των μεταπολεμικών εργατικών κατακτήσεων, την αιματηρή εξοντωτική λιτότητα με την εξαπόλυση ενός ανελέητου και διαρκούς οικονομικού πολέμου που δέχεται, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, η εργατική τάξη και οι λαοί της Ευρώπης από την πολιτική των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών της ΕΕ, προκειμένου το ευρωπαϊκό μονοπωλιακό κεφάλαιο να μεγιστοποιεί τα κέρδη του και να εξασφαλίζει καλύτερους όρους ανταγωνισμού απέναντι στα άλλα διεθνή οικονομικά κέντρα. Είναι οι ίδιοι λόγοι που ο γαλλικός λαός βρίσκεται εβδομάδες στους δρόμους σε μεγάλους απεργιακούς αγώνες, αποδοκιμάζοντας και καταγγέλλοντας την πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης Ολάντ.

Είναι, στο βάθος, οι ίδιοι λόγοι που ξεσήκωσαν και ξεσηκώνουν το λαό μας σε μεγάλους, παρατεταμένους αγώνες ενάντια στη βάρβαρη πολιτική της ΕΕ και των ντόπιων κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

2. Αν οι δυνάμεις που ηγούνται στο “Έξω” συγκροτούνται, κατά κύριο λόγο, από αστούς εθνικιστές που εναντιώνονται στο Βερολίνο και ονειρεύονται το αυτοκρατορικό μεγαλείο της Βρετανίας, αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να μείνουν άφωνοι και αμέτοχοι οι λαϊκοί αγωνιστές μπροστά στην κρίσιμη κατάσταση που διαμορφώνεται.

Σταθερά και αποφασιστικά, όπως παλεύουμε και στη χώρα μας με κεντρικό σύνθημα “Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ”, συνδέοντας αυτόν τον αγώνα με ριζικές εσωτερικές κοινωνικές αλλαγές ενάντια στη ντόπια αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό, έτσι και στη Βρετανία υποστηρίζουμε το ίδιο σύνθημα από τη σκοπιά των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, με τους ίδιους στόχους και σκοπούς ενάντια στην πολιτική του βρετανικού ιμπεριαλισμού και των κάθε λογής εκπροσώπων του.

3. Από τη στιγμή που προκηρύχθηκε το δημοψήφισμα σε μια μεγάλη χώρα της Ευρώπης και είχε αυτό το αποτέλεσμα, ο σπόρος της διάσπασης, του τεμαχισμού και της αποσύνθεσης της ιμπεριαλιστικής ΕΕ έχει πέσει.

Μπορεί οι κυρίαρχες αστικές δυνάμεις της Βρετανίας, που προετοίμασαν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, να είχαν βασικό στόχο τη διεκδίκηση καλύτερων θέσεων στα πλαίσια της ΕΕ, αποσπώντας ανταλλάγματα από τους βασικούς ανταγωνιστές τους, Γερμανία και Γαλλία, όμως η όλη τροπή των εξελίξεων, με την υπερψήφιση του “Έξω”, θέτει για πρώτη φορά σε δοκιμασία την ίδια την υπόσταση του ιμπεριαλιστικού οργανισμού που ακούει στο όνομα της ΕΕ.

Οι αντιθέσεις, τόσο στο εσωτερικό της Βρετανίας όσο και στους κόλπους της ΕΕ και στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, θα εκδηλωθούν με μεγαλύτερη σφοδρότητα, οξύνοντας, πάρα πέρα, τις αγιάτρευτες πληγές του παγκόσμιου καπιταλιστικού και ιμπεριαλιστικού συστήματος.

4. Οι λαοί της Ευρώπης εξακολουθούν να υφίστανται τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και της βάρβαρης πολιτικής της ΕΕ, με το πέταγμα δεκάδων εκατομμυρίων εργαζομένων στην ανεργία και την εξαθλίωση, τη ραγδαία χειροτέρευση των όρων διαβίωσης εκατοντάδων εκατομμυρίων εργαζομένων, την άγρια οικονομική εκμετάλλευση και καταπίεση, την επιβολή ενός νέου εργασιακού μεσαίωνα.

Καμία “τάξη” και σταθερότητα στην Ευρώπη δεν μπορεί να στηριχθεί πάνω στα ερείπια των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων, πάνω στην πιο άγρια μορφή οικονομικής εκμετάλλευσης και αιματηρής λιτότητας, που προωθεί το Βερολίνο και οι αστικές τάξεις των χωρών της ΕΕ, πάνω στην εργατική τάξη και τους λαούς της Ευρώπης. Αυτό βροντοφώναξε το βρετανικό δημοψήφισμα.

Οι μεγάλες πανεργατικές απεργιακές κινητοποιήσεις που γίνονται στην Γαλλία και σ’ άλλες χώρες, όπως την Πορτογαλία, την Ιταλία, Βέλγιο, Βρετανία, αλλά και στη χώρα μας, αποτελούν προοίμιο των μεγάλων πανευρωπαϊκών λαϊκών και εργατικών κινητοποιήσεων που, αναπόφευκτα, θα ξεσπάσουν το επόμενο διάστημα.