Η Συνοικία της Κυριώτισσας στη Βέροια ζωντάνεψε και πάλι την παράδοση, μέσα σε ατμόσφαιρα λαϊκού πανηγυριού
Δήμητρα Σμυρνή
Με φωτιές του Κλήδονα, με τραγούδια, με κεράσματα, με παιχνίδια κι ένα λαϊκό δρώμενο, η γειτονιά της Κυριώτισσας έφερε χθες τον κόσμο, που ήταν πολύς, κοντά στην παράδοση, δείχνοντας για μια ακόμη φορά πως τη γνωρίζει, τη σέβεται και τη θυμίζει με κάθε τρόπο στους νεότερους, πιστεύοντας στη δύναμή της.
Στα πλαίσια της δράσης “ΚυριώΤισσας Ουτοπία 2016”, η δημιουργική ομάδα τής «Κίνησης Πολιτών ΚυριώΤισσας» και της «Εταιρείας Φίλων Τέχνης “Διόνυσος”», αποτελούμενη απο τους Γατοπούλου Λέμη και Μαρία, Καισαρίδη Γιάννη, Καισαρίδου Αλκμήνη και Μάγδα, Κάκαρη Γεωργία, Καρανίκα Ρηνούλα, Κόλκα Ξένια, Μούμουγλου Χρυσούλα, Μπαλτζή Ελένη, Μαρολαχάκη Ανδρέα, Μπουρντένα Αργύρη, Παπαδίνα Ντίνα, Σούμπουρο Νίκο, Τσίγκα Μαρία, Ψεύτου Χρύσα, που έχουν αποδείξει με πολλούς τρόπους τον προσανατολισμό τους και την αισθητική τους, διοργανώνουν κάθε χρόνο εκδηλώσεις που φέρνουν κοντά τους τον κόσμο της πόλης και όχι μόνο της γειτονιάς.
Φέτος, οι θεατές των δρώμενων μαζεύτηκαν από νωρίς, κάποιοι καθισμένοι στα μπαλκόνια τους, άλλοι στη μικροσκοπική πλατεία του Αγίου Βλάση και περίμεναν. Όλες οι ηλικίες, με πολλά παιδιά να πηγαινοέρχονται αεικίνητα, έδιναν την εντύπωση της χαρούμενης προσμονής ενός γεγονότος που σε καμιά περίπτωση δεν ήθελε να δώσει την εντύπωση της «κονσέρβας».
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν μ’ ένα λαϊκό δρώμενο, το «Μιραού», γραμμένο στη ντοπιολαλιά από τη Βούλα Χατζίκου και με πρωταγωνιστή τον πληθωρικό Αργύρη Μπουρντένα.
Κινήσεις, φορεσιές, λέξεις, παρέπεμπαν με επιτυχία στο παρελθόν, θυμίζοντας την παλιά Βέροια, που στη συνοικία της Κυριώτισσας κρατήθηκε όχι μόνο το αρχιτεκτονικό της χρώμα, αλλά και η διάθεση να κρατηθεί, όσο είναι δυνατόν, και κάτι, έστω ανεπαίσθητο, από το παλιό της άρωμα.
Το δρώμενο έκλεισε με χορούς και τραγούδια που η μικρή ορχήστρα, με παραδοσιακά όργανα, αποτελούμενη από τους Αποστόλη, Κατερίνα και Γιώργο Τσιρώνη (τουμπερλέκι, βιολί και ούτι, αντίστοιχα) και τον Αργύρη Μπουρντένα στο τραγούδι, το υποστήριξε με κέφι.
Τα κεράσματα που μοιράστηκαν απλόχερα σ’ όλους τους θεατές και οι μυτούλες των μικρών παιδιών χωμένες στο… αλεύρι καθώς διαγωνίζονταν σε πρωτότυπο παιδικό παιχνίδι, έδωσαν μια νότα ξεφαντώματος, αφήνοντας πίσω όλα όσα μας απασχολούν καθημερινά.
Η βραδιά έκλεισε με τα στεφάνια που καίγονταν το ένα μετά το άλλο στο πλακόστρωτο της γειτονιάς, και τα μικρά παιδιά να πηδούν πάνω από τις φλόγες της φωτιάς μέσα σε επευφημίες, σ’ ένα κλίμα γενικής ευφορίας.
Και του χρόνου λοιπόν, πάντα με την ίδια διάθεση από τη μεριά των διοργανωτών, και ακόμη καλύτερη από τη μεριά των θεατών.
Φωτογραφίες: faretra.info
