Παρόλο που όλοι λέμε πως η αξία μιας διοργάνωσης, όπως αυτή της 4ης Θεατρικής Άνοιξης του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας, βρίσκεται στη συμμετοχή, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα έντονα συναισθήματα που προκαλούνται στα παιδιά και τα οποία δεν είναι μόνο συναισθήματα χαράς.
Σ’ έναν διαγωνισμό υπάρχουν πάντα οι νικητές και βέβαια αυτοί που αισθάνονται πικρία, γιατί δεν κατάφεραν να διακριθούν.
Αν πάρουμε υπόψη μας ότι το ανέβασμα μιας μαθητικής παράστασης γίνεται από το υστέρημα του πολύτιμου χρόνου μαθητών και καθηγητών, κι ότι είναι αποτέλεσμα δουλειάς πολλών μηνών, τότε η πικρία γίνεται ακόμη μεγαλύτερη για κείνους που δεν διακρίθηκαν.
Όσο λοιπόν μεγαλώνουν τα συναισθήματα της χαράς, τόσο μεγαλώνουν κι εκείνα της λύπης αντίστοιχα. Γιατί, κακά τα ψέματα, ποιος δε θέλει «τον έπαινο του Δήμου και των σοφιστών/ τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα εύγε»;
far
