Αγώνας για μια εκπαίδευση των αναγκών μας
Ένας μήνας και πλέον έχει περάσει από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, χρονιά που σημαδεύεται από σημαντικά και δυσθεώρητα προβλήματα που συσσωρεύονται από την επιβολή της ίδιας αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.
Όσοι θεώρησαν πως με τη δεύτερη σε λίγους μήνες εκλογική αναμέτρηση, πρόκειται να ξεκινήσει πορεία αλλαγής της εκπαιδευτικής κατάστασης, βλέπουν τις εκτιμήσεις τους να διαψεύδονται καθώς διαπιστώνουν πως και η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ , συνεχίζει στα ίδια χνάρια των προκατόχων της και στα εκπαιδευτικά πράγματα.
Χιλιάδες τα κενά μέχρι και σήμερα σε δασκάλους , νηπιαγωγούς και ειδικότητες δημιουργούν ασφυκτική κατάσταση, δυσκολεύουν την ομαλή εκπαιδευτική διαδικασία, αφαιρούν από χιλιάδες μαθητές το δικαίωμα στη μόρφωση και από χιλιάδες συναδέλφους εκπαιδευτικούς το δικαίωμα στην εργασία.
Η νέα ηγεσία του υπουργείου παιδείας, ενώ διαπιστώνει στα λόγια την κρισιμότητα της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί, στην πραγματικότητα , πιστή στις μνημονιακές δεσμεύσεις που έχει υπογράψει μαζί με τα υπόλοιπα μνημονιακά κόμματα-ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΠΟΤΑΜΙ-επιχειρεί να εξαφανίσει το πρόβλημα κάτω από το χαλί, να επιβάλει ουσιαστικά την πολιτική της δίχως εμπόδια και αντιστάσεις.
Ακολουθούν νέος υπουργός και κυβέρνηση την πεπατημένη οδό των αλήστου μνήμης προκατόχων τους στην επιβολή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.
Αντί για τους μόνιμους διορισμούς που δεσμευόταν μόλις πριν λίγους μήνες πως θα πραγματοποιήσει, περάσαμε πλέον στο «σχεδιασμό» προγράμματος σταδιακών προσλήψεων ανάλογα με τις δημοσιονομικές δυνατότητες! Αδιαφορούν κυβέρνηση και υπουργείο για τα θηριώδη προβλήματα στα σχολεία που έχουν ανάγκη από άμεση και ουσιαστική επίλυση με μόνιμους και μαζικούς διορισμούς.
Επιλέγουν τη γνωστή πολιτική της κάλυψης των κενών με αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, λύση προσωρινή αλλά και προβληματική. Τα κενά που δημιουργήθηκαν με τις χιλιάδες συναδέλφους που συνταξιοδοτήθηκαν, με την ανυπαρξία μόνιμων διορισμών εδώ και χρόνια δεν λύνονται ουσιαστικά με την πρόσληψη αναπληρωτών.
Καταφεύγει ο νέος υπουργός, Ν. Φίλης στη μεθοδολογία προηγούμενου «επιτυχημένου» υπουργού-Λοβέρδος-δηλώνοντας και καλώντας τους εκπαιδευτικούς να εργαστούν εθελοντικά(στις δομές ενίσχυσης) προκειμένου να εφοδιαστούν με «προσόντα» που θα προσμετρώνται στην αξιολόγησή τους, και ολοκληρώνει το ξεδίπλωμα των προθέσεών του αφήνοντας ανοιχτό το ζήτημα της αύξησης του ωραρίου των εκπαιδευτικών.
Στη ζωή και στην ιστορία δεν υπάρχουν ούτε υπήρξαν ποτέ μονόδρομοι, όπως με κάθε τρόπο επιδιώκουν να μας πείσουν .Δεν είναι μονόδρομος η διαιώνιση της πολιτικής τους , πολιτική αδιοριστίας, ανεργίας και εργασιακής περιπλάνησης, «εκπαιδευτικής» πολιτικής ανάλογα με τις δημοσιονομικές δυνατότητες.
Μπροστά μας ανοίγονται δύο ξεκάθαροι δρόμοι. Ο ένας είναι ο δρόμος που προωθούν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τη σύμφωνη γνώμη και ψήφο των παλαιότερων, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, για την εκπαίδευση. Ο δρόμος της αποδοχής, της υποταγής σε όσα σχεδιάζουν και εφαρμόζουν ακολουθώντας πιστά τις εντολές ΕΕ,ΔΝΤ,ΟΟΣΑ.
Ο άλλος είναι ο δρόμος της μαζικής αντίστασης, του συλλογικού , ενιαίου και παρατεταμένου αγώνα όλων των εκπαιδευτικών μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους που πλήττονται από την πολιτική των Μνημονίων. Είναι απαραίτητο σήμερα να πιάσουμε το νήμα των αγώνων από κει που το αφήσαμε , να το ξεδιπλώσουμε ακόμα περισσότερο.
Για την εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό των αναγκών μας!
