[…Αυτό είναι και το μνημόνιο: ένας νεκρός που θέλει να εισπράττει διόδια. Ενας νεκρός που απονεκρώνει τη χώρα, θα την απονεκρώνει επί μακρόν, νεκρωτικός για τους ανθρώπους, τα ζώα και τα σπαρτά.
Οσοι πολιτικοί γονάτισαν μπροστά στα μνημόνια, χάθηκαν. Ο Γιώργος του 44% έφθασε στο ναδίρ του και ο Αντώνης, απ’ όταν δήλωσε «ουδείς αναμάρτητος», έχασε την ψυχή του (και μαζί της τα αυγά και τα πασχάλια). Τώρα ο Αλέξης έχει χάσει τον λόγο του, όχι μόνον της τιμής του (εις όσα αφορούσαν τις δεσμεύσεις του προς τον λαό), αλλά και της λογικής του. Λέει πράγματα ά-λογα. Είμαι ο μόνος που μπορεί να διαχειρισθεί το μνημόνιο καλύτερα απ’ τους άλλους, σαν να λέει μετά από μένα το χάος!!!
Ο ΣΥΡΙΖΑ φυλλορροεί από παντού, πάει για εκλογική συντριβή και η ηγεσία του, περίκλειστη στου Μαξίμου, ομιλεί για αυτοδυναμία! Σε μια οξεία πλέον κρίση λογικής ανακολουθίας, η κυβέρνηση Σαγιά – Παππά – Φλαμπουράρη διακηρύσσει ότι «δεν πρόκειται να συνεργασθεί μετεκλογικώς με κόμματα που έφεραν μνημόνια», λες και ο μεταλλαχθείς ΣΥΡΙΖΑ μάς έφερε εκ Βρυξελλών απλώς λαχανάκια. Σε μια επίσης κρίση, αλλά αυτήν τη φορά τελείως ά-λογη, ο κ. Βούτσης ισχυρίσθηκε ότι μετεκλογικώς ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν θα στηρίξει το μνημόνιο (που ο ίδιος έφερε) αν δεν θα είναι κυβέρνηση»!
Είναι φανερό ότι το μνημόνιο σκοτώνει (κατά τη λογική και την ηθική) όποιον γονατίζει μπροστά του. Το μόνον στο οποίο οδηγούν τα μνημονιακά «πάση θυσία» (είτε για το ευρώ, είτε για οτιδήποτε άλλο) είναι η επιβολή ατέρμονων θυσιών στους άλλους, μάλιστα ανθρωποθυσιών σε κλίμακα εκατόμβης επί εκατό κι όλο μαζί επί χίλια.
Το πάθος του Σίσυφου για τα λεφτά τον οδήγησε να εξαπατήσει τον τρομερό Αδη και να ανέβει ξανά στον απάνω κόσμο για να πλουτίσει ακόμα περισσότερο. Ο Σίσυφος τιμωρήθηκε με το γνωστό μαρτύριο. Ομως ο κοσμάκης, παρότι δεν διέπραξε το δικό του αμάρτημα, τιμωρείται με τη δική του ποινή. Κατά τον ίδιο τρόπο που ο κοσμάκης πληρώνει τα σπασμένα όσων ισχυρών τα κάνουν γυαλιά καρφιά από γενέσεως χρόνου. Αν και ο καπιταλισμός είναι το νεότερο παιδί του Χρόνου (τα άλλα τα έχει φάει), είναι και το πιο άμυαλο – σαν τίποτα να μην έχει διδαχθεί και μάθει απ’ τα βάσανα των θνητών. Αφιλοσόφητος, νομίζει ότι είναι αθάνατος και σκορπάει παντού στον πλανήτη τον θάνατο – ένας νεκρός Σίσυφος φιλοκερδής που το όνομά του κοροϊδεύει τη σοφία…
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Στάθη
