Η Τάσσα Γκανίδου και η Κατερίνα Μελιοπούλου μιλούν για τη δουλειά τους
Στην έκθεση κοσμήματος “ΖωΗ”, στη Γκαλερί Παπατζίκου, στη Βέροια
Δήμητρα Σμυρνή
Δεύτερη εβδομάδα της έκθεσης “ΖωΗ”, στη Γκαλερί Παπατζίκου (θα διαρκέσει μέχρι και 29 Ιουνίου 2015) και οι δύο καλλιτέχνιδες της έκθεσης, Τάσσα Γκανίδου και Κατερίνα Μελιοπούλου είναι εκεί, για να δείξουν τη δουλειά τους και να κουβεντιάσουν με τους επισκέπτες.
Τα έργα τους ξεκινούν από ένα κοινό θέμα, τη ζωή, για να το δώσει η κάθε μια με τη δική της ματιά, αφήνοντας ελεύθερη τη φαντασία και τον εσωτερικό της κόσμο να σφραγίσει το έργο της.
Μικρά πουλιά, ψάρια, μικροσκοπικές πεταλούδες, σύμβολα που παραπέμπουν στον ήλιο ή τη γυναίκα, πηγές και τα δυό ζωής, εναλλάσσονται αιχμαλωτίζοντας τη ματιά του επισκέπτη και προπαντός των γυναικών.
Τα κοσμήματα της έκθεσης δίνουν περισσότερο την αίσθηση των μικρών γλυπτών, παρά των γυναικείων αξεσουάρ, χωρίς όμως αυτό το δεύτερο να έρχεται ως επιλογή σε δεύτερη μοίρα.
Η Τάσσα Γκανίδου, με σοβαρές σπουδές πάνω στο κόσμημα, είπε στη Faretra.info:
“Όλα μου τα έργα έγιναν με οργανικά υλικά, ξύλο, πέτρα, ασήμι. Προσπαθώ να συμβολίσω με το έργο μου κάποια πράγματα. Να, όπως εδώ σ’ αυτό το κόσμημα, όπου ένα μικρό πουλί μοιάζει να μπορεί να σηκώσει μια πέτρα. Θέλω να μεταδώσω ένα αίσθημα αισιοδοξίας στο θεατή. Να του πω πως, με τον ίδιο τρόπο, πρέπει να νιώσει και το βάρος της ζωής. Δεν είναι αβάσταχτο, μπορούμε να το σηκώσουμε. Πάντα θέλω πίσω από την πρώτη, την εύκολη ματιά, να υπάρχει μια δεύτερη, πιο ουσιαστική, γι αυτό παίζω με τα σύμβολα. Παρατηρώ, εδώ και μια βδομάδα, πως οι επισκέπτες της έκθεσης προσεγγίζουν τα έργα μας με μια ευχάριστη διάθεση. Κι αυτό μας ικανοποιεί πολύ…”.
Η Κατερίνα Μελιοπούλου, που συνδύασε τις σπουδές της αργυροχρυσοχοΐας με τις σπουδές της φωτογραφίας, είπε για τη δική της δουλειά:
“Για μένα η πρώτη μορφή ζωής, πηγή ζωής, είναι ο ήλιος και μάλιστα τον βλέπω σαν θηλυκή οντότητα. Ξεκινώ λοιπόν να τον αποτυπώνω στα κοσμήματά μου, συνεχίζοντας με άλλες μορφές ζωής, για να καταλήξω στη γυναίκα. Υλικά μου τα οργανικά υλικά που υπογραμμίζονται από ασήμι και μικρά μαργαριτάρια.
Να, δείτε αυτό το όστρακο που ανοίγει, για να δώσει ζωή. Δεν μοιάζει με τη γυναίκα, την υπέρτατη πηγή ζωής; Αποτυπώνω τη γυναίκα μέσα από σύμβολα. Μ’ ενδιαφέρει ο στοχασμός πάνω στη δουλειά μου…”.
Μια ενδιαφέρουσα έκθεση, με δύο ενδιαφέρουσες δημιουργούς.
