«Πολιτιστική Ανάπτυξη, η εναλλακτική ανάπτυξη»
Η μελέτη – πρόταση του Γιάννη Καμπούρη για τον Πολιτισμό, ως δυναμικού εργαλείου ανάπτυξης στο Δήμο Βέροιας
Για μια νέα αντίληψη και πολιτιστική πολιτική στο Δήμο Βέροιας κάνει λόγο η εμπεριστατωμένη μελέτη του Γιάννη Καμπούρη στο βιβλίο του με τίτλο «Πολιτιστική Ανάπτυξη, η εναλλακτική ανάπτυξη», το οποίο παρουσιάστηκε χθες (11-5-15) στην αίθουσα Sala του πολυχώρου Εληά στη Βέροια.
Το συντονισμό του πάνελ είχε η αρχαιολόγος Μαρία Χειμωνοπούλου, ενώ για το βιβλίο μίλησαν αρχικά η Διονυσία Τζεμοπούλου – Υποψήφια Διδάκτωρ, Institut des Sciences Sociales du Politique, UMR7220 duCNR S,Université Paris Ouest – Nanterre La Défense και ο αρχαιολόγος Γιάννης Γραικός.
Τον κύριο κορμό της παρουσίασης αποτέλεσε η περιεκτική εισήγηση του Διευθυντή της ΚΕΠΑ του Δήμου Βέροιας και συγγραφέα του βιβλίου, Γιάννη Καμπούρη
ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΤΖΕΜΟΠΟΥΛΟΥ
Μεγάλη συνεισφορά στο πεδίο του τοπικού πολιτισμού αλλά και γενικότερα, χαρακτήρισε τη συγκεκριμένη συγγραφή η κ. Τζεμοπούλου, αναφορικά με τη δημόσια δράση και τους παράγοντες που τη συγκροτούν, σε μια εποχή που η ανάδειξη των καλλιτεχνικών δομών της Περιφέρειας αποτελεί σημαντική ανάγκη.
Μιλώντας ειδικότερα για το πρόσωπο του Γιάννη Καμπούρη και την συνάφειά του με το χώρο του τοπικού πολιτισμού, υπογράμμισε ότι η συγγραφή όσων προέρχονται από το χώρο της περιφερειακής διοίκησης, αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο αλλά και πρώτη ύλη για το επιστημονικό προσωπικό που ερευνά τον Πολιτισμό, ως μια πρώτη εικόνα λειτουργίας της Ελλάδας, μέσα στην Περιφέρεια.
Έκανε επίσης λόγο για μια πληρότητα δομών και θεσμών, ως προς τη λειτουργία τους, στη Βέροια ( ΔΕΤΟΠΟΚΑ – ΔΗΠΕΘΕ ΚΠΠΕ) και αναφέρθηκε στο ρόλο που έπαιξαν στην αποκέντρωση και την ανάπτυξη συμμετοχικών διαδικασιών, που αφορούν στο χώρο του Πολιτισμού, και πρόσθεσε ότι ο συγγραφέας διακρίνεται για την προέλευση και την πολυετή εμπειρία του μέσα σε αυτή την πορεία, ενώ δεν παρέλειψε να χαρακτηρίσει τυχερούς τους Βεροιώτες για τις πολύ καλές κτιριακές υποδομές που στεγάζουν τις δράσεις πολιτισμού. Σχολίασε ακόμη το γεγονός της υποχρηματοδότησης του Πολιτισμού τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ωστόσο εξέφρασε την αισιοδοξία της για το μέλλον και πρόσθεσε ότι μια έκδοση σαν του Γιάννη Καμπούρη θα δώσει ευκαιρίες για έρευνα πάνω στις δομές των υπηρεσιών πολιτισμού και τη λειτουργία τους, ανοίγοντας άλλες προοπτικές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΡΑΙΚOΣ
Ο αρχαιολόγος Γιάννης Γραικός μίλησε περιληπτικά για τη μελέτη του κ. Καμπούρη, υπό ένα προσωπικό – βιωματικό, όπως είπε, πρίσμα από τη φοιτητική του περίοδο στη Φιλοσοφική Σχολή, πάνω στις ανθρωπιστικές σπουδές, με αναζητήσεις της αλήθειας μέσα από την Αριστοτελική λογική και φιλοσοφική προσέγγιση, σχετικά με τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ανθρώπου – μετόχου και κοινωνού του πολιτισμού, και στο πώς αυτός τον δικαιώνει σε μια ανθρωποκεντρική κοινωνία του σήμερα. Προσεγγίζοντας την ουσία των πραγμάτων που αφορούν τον Πολιτισμό στην πεμπτουσία του, ο κ. Γραικός ανέφερε: «…Ο Πολιτισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που πρέπει να διαρκέσει και ό,τι γίνεται πρέπει να εντάσσεται σε αυτήν την προοπτική…» και χαρακτήρισε άριστη τη συγκρότηση του βιβλίου του Γ. Καμπούρη που θα έπρεπε, όπως είπε, να μπει στις σύγχρονες βιβλιοθήκες. «…Προερχόμενος από την Τοπική Αυτοδιοίκηση ο Γ. Καμπούρης, καταθέτει πράγματα που πρέπει να φτάνουν στο κοινό σε διάρκεια…», συμπλήρωσε και μίλησε για την γεωστρατηγική σημασία χάραξης των ορίων του σύγχρονου Καλλικρατικού Δήμου Βέροιας που συμπίπτει με τα προ αιώνων όρια του Μακεδονικού Βασιλείου της Ελληνιστικής Εποχής, σ’ έναν τόπο συνάντησης προσωπικοτήτων και μνημείων ως μια αδιάσπαστη ενότητα, γεγονός που θα έπρεπε να αποτελεί τον πυρήνα της τοπικής, πολιτιστικής αναφοράς, και σε αυτήν την κατεύθυνση πρόταξε την ανάγκη συνεργασίας φορέων και κόσμου για την σύγχρονη πολιτισμική κοινωνία.
«…Δεν πρόκειται για ένα μυθιστόρημα αλλά για μια εργασία, γραμμένη με πολλά στοιχεία κριτικής αλλά και αυτοκριτικής, με μια συλλογιστική που τη διαπερνά, με μια έντονη δυναμική που προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα αν ο πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει έναν σημαντικό παράγοντα συνολικής ανάπτυξης, αν τον δούμε ρεαλιστικά και μακριά από ιδεολογικο – πολιτικές αγκυλώσεις και ασάφειες…», ήταν μια πρώτη τοποθέτηση του συγγραφέα για το βιβλίο.
Ο κ. Καμπούρης εστίασε στην κριτική απέναντι στην πολιτική της … «απονεύρωσης» του πολιτισμού και της αποχαύνωσης του κοινού, ως αποτέλεσμα της.
Ενός πολιτισμού που θα έπρεπε να συμβάλλει στη συγκρότηση της σκέψης και της εγρήγορσης του κοινωνού του. Ενός πολιτισμού που πρέπει, όπως είπε, να είναι το δομικό στοιχείο σε μια ανθρωποκεντρική κοινωνία, σε βασικές λειτουργίες της.
«…Ο Πολιτισμός είναι νοητικό και τεχνικό ανθρώπινο επίτευγμα αλλά πρέπει να μελετηθεί στη διάσταση της ανθρωποκεντρικής θεώρησης των πραγμάτων…», τόνισε, επισημαίνοντας ότι ο σημερινός άνθρωπος πρωταγωνιστεί στην ανθρωποκεντρική κοινωνία και για αυτό επιβάλλονται οι όποιες σοβαρές επενδύσεις στο χώρο, εφόσον πάει βέβαια τον άνθρωπο ένα βήμα μπροστά.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ;
Στο κεντρικό ερώτημα της μελέτης, πως μπορεί να βοηθήσει ο Πολιτισμός στη συνολική ανάπτυξη του τόπου, ο κ. Καμπούρης σημείωσε ότι, πέρα από τις υπηρεσίες ψυχαγωγίας, πρέπει να παράγει παιδεία για τον τοπικό πληθυσμό, ώστε το ίδιο το κοινό του να έχει τα φόντα για τη συμμετοχική στήριξη μιας εν δυνάμει πολιτιστικής βιομηχανίας, που είναι μια ιδέα υλοποιήσιμη για τον τόπο.
Μίλησε επιπλέον για μια υπάρχουσα μνημειακή παρακαταθήκη στο Δήμο Βέροιας, που ωστόσο πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο, με παράλληλες δράσεις προσέλκυσης ενδιαφέροντος σε διάρκεια χρόνου, που θα καταστήσουν τον τόπο πόλο έλξης με πληρότητα παροχής υπηρεσιών Πολιτισμού, αλλά έξω από μια στεγνή εμπορο-πελατειακή λογική του “ανοίξαμε και σας περιμένουμε”. «Αυτοί που έρχονται μια φορά, συνήθως δεν ξανάρχονται και πρέπει να τους κρατήσουμε…» παρατήρησε.
ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ – ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
Τόνισε την ανάγκη εξόδου όλων από την εσωστρέφεια και σε αυτή τη λογική πρέπει να ερμηνεύεται και η ίδια η Ιστορία. Μίλησε επιπλέον για την εξεύρεση τρόπων προσέλκυσης του κόσμου δια των επενδύσεων, κάτι που προϋποθέτει αλλαγή συλλογικής νοοτροπίας, με έξοδο, όπως είπε, από το μικρόκοσμο του ατομικισμού, και την κοινωνική “κλεισούρα” που οδηγεί στη σήψη, τη φθορά και το προσωπικό βόλεμα.
Πρόσθεσε επίσης την ανάγκη κατάρτισης των ανθρώπων του Τουρισμού, που λειτουργούν ως πολιτισμικοί πρεσβευτές της περιοχής μας.
«Δεν μπορεί ο σερβιτόρος σε μια σπουδαία περιοχή, όπως είναι η Βεργίνα, να μην μπορεί να πληροφορήσει έναν περιηγητή για το τι μπορεί περισσότερο να δει…», είπε χαρακτηριστικά, ενώ συμπλήρωσε ότι πρέπει να μείνουμε μακριά από τη λογική του … “δε βαριέσαι”.
Μίλησε ακόμη για τη συνολική αλλαγή νοοτροπίας, όσον αφορά το σύγχρονο μοντέλο ζωής, με πρόταξη στα δικαιώματα των πεζών και εμμέσως, πλην σαφώς, των εν δυνάμει περιηγητών, σε μια περιοχή που δεν είναι ένας στατικός μουσειακός προορισμός αλλά ένα δυναμικό όχημα μεταφοράς των πάντων στο αύριο, στο οποίο πρέπει να συμμετέχει και το έμψυχο υλικό της και αυτό ασφαλώς οφείλει να επικοινωνηθεί.
ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ – ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ – ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Ο κ. Καμπούρης σημείωσε ότι η εναλλακτική αναπτυξιακή πρόταση δια του Πολιτισμού πρέπει να διέπεται από τα στοιχεία της αποκλειστικότητας και της καινοτομίας, ώστε να παραπέμπουν σε αυτή τη δυναμική προοπτική.
Ανέφερε δε, χαρακτηριστικά παραδείγματα σύγχρονων δράσεων – θεσμών της ΚΕΠΑ του Δήμου Βέροιας που ενέχουν αυτή τη φιλοσοφία, όπως το Φεστιβάλ Κιθάρας, η Εύηχη πόλη κ.α..
Ακόμη παρουσίασε μια πρόταση μελλοντικής ενοποίησης των δημοτικών σχολείων (3ο-4ο) και του Παύλειου Πολιτιστικού Κέντρου (Μεντρεσέ Τζαμί) της Βέροιας, σε σύνδεση με την πλ. Ωρολογίου και την ιστορική συνοικία «Μπαρμπούτα» στην διαμόρφωση ενός πολιτισμικού – τουριστικού τόξου.
Επίσης θεώρησε απαραίτητη τη θέσπιση ενός αποκλειστικού Δημοτικού Φορέα Πολιτισμού, με επικεφαλής την Τοπική Αυτοδιοίκηση και γνώμονα πρωτίστως το παραγωγικό συντονισμό και την ομοφωνία.
Σε αυτή την κατεύθυνση πρότεινε να γίνουν έξι (από πέντε) τα νομικά πρόσωπα του Δήμου.
Τέλος υπογράμμισε την ανάγκη να βγούμε από τα …κοσκινίσματα του κόστους των αποφάσεων που επιβαρύνουν με κρυμμένα χρέη και τις όποιες ασάφειες, με ορθολογικότερη διαχείριση των πόρων και κριτήρια αξιοποίησης τους σε συγκεκριμένες δράσεις… ρεαλιστικά υλοποιήσιμες.
Αμέσως μετά την παρουσίαση ακολούθησε διάλογος του συγγραφέα με τους παραβρισκομένους.