Γιατί “πάση θυσία” μέσα στο ευρώ;

Είναι το καταλληλότερο;;;

Του Άκη Ξενάκη*

Πολλοί είπανε πως με την εκλογική υπερίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ η κοινωνία θα γλίτωνε, έστω προσωρινά, από τους διαμορφωτές «της γνώμης της», από τον «καταλληλότερο», την «παράσταση νίκης», τη μέχρις παραλογισμού «πρόθεση παραμονής στην ΕΕ», ακόμα και αν μας βομβαρδίζουν (!), όλη αυτή τη δημοσκοπική αλητεία που με γκεμπελικής έμπνευσης λογική επιδιώκει να διαμορφώσει τη κοινή γνώμη εξυπηρετώντας κάθε φορά συμφέροντα των πελατών της.

Ποιοι είναι οι πελάτες τους που διακαώς επιθυμούν να ξέρουν τι σκεφτόμαστε και τι επιθυμούμε ή τι πρέπει να μας πείσουν να σκεφτόμαστε και να επιθυμούμε; Τραπεζίτες, «εθνικοί» μεγαλοεργολάβοι, Τοκογλύφοι, πολυεθνικές και τα ιδιόκτητα ΜΜΕ των τελευταίων βεβαίως, βεβαίως, που «επίσημα» τις παραγγέλλουν και τις δημοσιοποιούν.

Έτσι λοιπόν όταν ακούς ή διαβάζεις ότι το 80% θέλει πάση θυσία παραμονή στην ΕΕ και το Ευρώ, μην αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν, οι δημοσκόποι και τα αφεντικά τους ξέρουν .
25% είναι το ποσοστό ανεργίας. Το 25%, που φυτοζωεί και αγωνίζεται να επιβιώσει με άδειες τσέπες – από ευρώ – περιλαμβάνεται στο 80% της «δημοσκοπικής έρευνας» που αναδεικνύει τη παραμονή στο ευρώ; Περιλαμβάνεται, δε γίνεται αλλιώς να βγουν τα ποσοστά.

Δεκάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι που καταστράφηκαν από τη τοκογλυφία των τραπεζών και την ευρύτατη φτωχοποίηση των καταναλωτών επιθυμούν να παραμείνουν στο ευρώ; Τι ποσοστό του 80% αντιπροσωπεύουν αυτοί όλοι;
Εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι που είδαν τις συντάξεις τους να πετσοκόβονται και τα αποθεματικά των ταμείων τους να καταβροχθίζονται από τις τράπεζες και τους τοκογλύφους θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ πάση θυσία; Ποια άλλη θυσία δηλαδή μπορούν να υποστούν και το αποδέχονται;

2.000.000 εκ. εργαζόμενοι που είδαν μισθούς και μεροκάματα να κατρακυλούν στα τάρταρα θυσία για το ευρώ, θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ κι ας τους κουτσουρέψουν κι άλλο τις αποδοχές;
Αντιλαμβάνομαι το μνημονιακό στρατόπεδο και τα συμφέροντα τους. Δεν αποτελεί έκπληξη η χθεσινή παρέμβαση ακόμα και αυτού του γηραιού Μητσοτάκη για πάση θυσία παραμονή στο ευρώ. Όταν όλοι αυτοί λένε «πάση θυσία» εννοούν να θυσιαστούμε χίλιες φορές όλοι εμείς οι άλλοι, προκειμένου αυτοί να προστατέψουν τα κέρδη τους.

Δεν αντιλαμβάνομαι όμως την πολιτική επιλογή – και την επικοινωνιακή – της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αντιλαμβάνομαι περισσότερο γιατί αποδέχονται και χρησιμοποιούν στα επιχειρήματα τους απέναντι στη κριτική που τους ασκείται για την εξευτελιστική διαπραγμάτευση ότι «αυτό θέλει η συντριπτική πλειοψηφία», παραμονή στο ευρώ. Ωσάν κι αυτοί να έχουν άλλη αντίληψη αλλά ενδεχομένως θυσιάζονται για το χατίρι του λαού. Όταν «καταλληλότερος» για πρωθυπουργός ήταν ο Σαμαράς δυο μήνες πριν, οι δημοσκοπήσεις δεν είχαν σημασία έλεγαν τότε τα στελέχη του. Και δικαιώθηκαν γιατί ο Σαμαράς και οι μνημονιακές πολιτικές είχαν καταδικαστεί από τη μεγάλη πλειοψηφία, η οποία όμως έβγαζε το Σαμαρά «καταλληλότερο» μέχρι τη προηγούμενη των εκλογών. Ακριβώς το ίδιο έργο παρακολουθούμε και σήμερα. Τυχαίο;

Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε γιατί υποσχέθηκε τα πάντα. Τα πάντα, όχι όλα, αλλά πολλά από όσα ανήκουν στο κόσμο της δουλειάς. Δεν υποσχέθηκε ότι θα συνεχίζουμε να πληρώνουμε χαράτσια, ΕΝΦΙΑ, ότι θα συνεχίσουμε να έχουμε χαμηλές συντάξεις και μεροκάματα, ανεργία, φτώχεια. Δεν υποσχέθηκε «μεταρρυθμίσεις», ούτε κυνήγι φτωχο- «φοροφυγάδων». Δεν υποσχέθηκε «πάση θυσία» στην ΕΕ και το Ευρώ. Τώρα όμως χρησιμοποιεί το «πάση θυσία» των δήθεν δημοσκοπικών ευρημάτων, μαγειρεύει τις «μεταρρυθμιστικές προτάσεις», μας ταΐζει «αξιοπρέπεια», αποφεύγει τις μονομερείς ενέργειες .

Ο λαός χέστηκε στην κυριολεξία ποιο θα είναι το νόμισμα. Ο λαός θέλει να αποζημιώνεται για τους κόπους του και να ζει μια αξιοβίωτη ζωή. Δεν θέλει η σύνταξη να φτάνει μόνο για τα φάρμακα. Δεν θέλει ο μισθός νάναι στα όρια της φτώχειας γιατί ο ίδιος παράγει πολλαπλάσια και μπορεί να μην έχει συνειδητοποιήσει απόλυτα και στο σύνολό του τη μεγάλη κλοπή της υπεραξίας του ιδρώτα του, αλλά τη κοροϊδία την οσμίζεται και σίγουρα δε θέλει να ξανακάνει καμία θυσία για καμία «εθνική ιδέα» κανένα ευρώ, κανένα τοκογλύφο Έλληνα ή ευρωπαίο, για κανένα αφεντικό. Ο λαός δεν ψήφισε το ΣΥΡΙΖΑ για να τσιμπολογάει τα ψίχουλα της «ανθρωπιστικής βοήθειας», ούτε θέλει να είναι κομμάτι και μέρος της «ανθρωπιστικής κρίσης».

Ο λαός αυτός, ο μικρός ο μέγας, δεν θέλει να κάνει καμία θυσία γιατί μόνιμα αυτός θυσιάζεται και το ξέρει. Κι όσοι ακόμη έχουν την εντύπωση ότι μπορούν να «διαμορφώνουν τη γνώμη του», όταν τον βρούν μπροστά τους, δεν θα έχουν την ευκαιρία και το χρόνο για καμία συγνώμη.

*https://www.facebook.com/akis.xenakis59?fref=nf