Η κοινωνική χαρτογράφηση του Βασίλη Καρακατσάνη στη γκαλερί Παπατζίκου
Από τις 30 Οκτωβρίου έως και τις 29 Νοεμβρίου
Με γενικό τίτλο «Αστικές Λεπτομέρειες – Urban Details», η Γκαλερί Παπατζίκου στη Βέροια, παρουσιάζει τη νέα ατομική έκθεση του ζωγράφου Βασίλη Καρακατσάνη. Διάρκεια έκθεσης 30 Οκτωβρίου – 29 Νοεμβρίου. Τα έργα αυτά καλύπτουν την χρονική περίοδο από το 2011 έως σήμερα και διηγούνται την εικαστική έρευνα του καλλιτέχνη, τα τελευταία χρόνια.
Η ιστορικός Τέχνης Ανθή Αργυρίου γράφει: « Στα κολάζ και τα ζωγραφικά έργα του Βασίλη Καρακατσάνη τα έντονα χρωματικά πεδία που αποτελούν το φόντο μιας λαμπερής κοινωνικής ζωής, κυριαρχούν, καθώς συνδιαλέγονται με αντικείμενα που συχνά απεικονίζει ο καλλιτέχνης στην εικαστική του επιφάνεια: γόβες, καρέκλες, τσαγερά και ποτήρια, όλα φετίχ ενός κοινωνικού status που έγινε στόχος και νόημα ζωής για ολόκληρες γενιές.
Ο Καρακατσάνης, τόσο στην προηγούμενη σειρά με τίτλο «Alcohol», όσο και στην «Urban Details», επιμένει εμφατικά σε μια καλλιτεχνική παράδοση που κλείνει το μάτι στην pop art και παραπέμπει στην αισθητική της διαφήμισης, του lifestyle, της επιδερμικής, επιπόλαιας διαβίωσης μιας πολύ συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης: της κολοσσιαίας μεσαίας τάξης που διογκώθηκε στην μεταπολιτευτική περίοδο, στα χρόνια της οικονομικής άνθησης η οποία βρήκε την δικαίωση και την κορύφωσή της στην ανάληψη των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, για να καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος μία πενταετία αργότερα.
Η λάμψη και η αισιοδοξία που αποπνέει μια ευημερούσα δημόσια ζωή η οποία έμοιαζε να έχει νικήσει τον δράκο του παραμυθιού είναι εμβληματική, ακόμη κι όταν υπομνήσεις ενός όχι και τόσο λαμπρού ιστορικού παρελθόντος παρεισφρύουν στον καμβά με την μορφή ενός “αυτιστικού”, επαναλαμβανόμενου άλμπουμ φωτογραφιών αγαπημένων προσώπων που χάνονται στην αίγλη της λήθης.
Η κοινωνική χαρτογράφηση του Καρακατσάνη διασώζει ωστόσο και ένα προσωπικό στίγμα: σελίδες ενός ημερολογίου κρύβονται πίσω από ποτήρια και κοκτέιλ, βουβή υπενθύμιση μιας έντονα βιωματικής ματιάς που εκθέτει και συγχρόνως διαπερνά την υποκρισία ολόκληρης της νοοτροπίας του σύγχρονου “εγώ” της αστικής κοσμοθεωρίας». Ο καλλιτέχνης – αυτόπτης μάρτυρας, ιστορικός, ο καλλιτέχνης – σημειολόγος.
Πηγή: http://www.art22.gr
