Βέροια: Η λέσχη ανάγνωσης «Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους» / παλμός και διαθέσεις των αναγνωστών της

Η συνέντευξη που ακολουθεί φιλοξενήθηκε στο περιοδικό καρυοθραύστις (Τετραμηνιαία περιοδική έκδοση Λόγου και Τέχνης, τεύχος 16-17, Ιούνιος 2024) και αναδημοσιεύεται αυτούσια από τη Faretra με αφορμή τα επτά χρόνια απρόσκοπτης λειτουργίας της λέσχης ανάγνωσης «Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους». Υπήρξε δε η αφορμή για τη δημιουργία της στήλης «ΒιβλιοΛέσχες», του περιοδικού.

……………

……………………..

Με τα μέλη της λέσχης ανάγνωσης «Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους» συνομιλεί ο Δημήτρης Γ. Παπαστέργιου

[Με την παρούσα στήλη το περιοδικό καρυοθραύστις θα προσπαθήσει να αφουγκραστεί τον παλμό και τις διαθέσεις των αναγνωστών, προσεγγίζοντας ορισμένες από τις εκατοντάδες λέσχες φιλαναγνωσίας που υφίστανται. Πρώτος σταθμός, η λέσχη ανάγνωσης «Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους» στη Βέροια.

Ο «Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους» δημιουργήθηκε στη Βέροια το 2018. Την ιδέα για τη σύσταση μιας συντροφιάς που τα μέλη της θα συνέδεε η αγάπη για το καλό βιβλίο, είχε η Σίσσυ Γεωργοπούλου, εμπνεόμενη από αναγνώσματα και ταινίες που αναφέρονται σε παρόμοιες λέσχες. Στο πρώτο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν καλοί φίλοι, εκ των οποίων, οι Κώστας Τσικερδάνος, Κώστας Πρόιος, Γιάννης Γεωργουδάκης, Σίσσυ Γεωργοπούλου και −λίγο αργότερα− οι Αντώνης Στεφανόπουλος, Γιώτα Σπυρίδου και Χρήστος Καλαμπούκας, συνεχίζουν να στηρίζουν σταθερά την αρχική προσπάθεια.

Ο τρόπος λειτουργίας του «Ακυβέρνητου Βιβλιόπλου» βασίζεται στην… ακυβερνησία, καθώς δεν τίθενται κανόνες, νόρμες ή πλαίσια, και τα μέλη του δρουν και ανταποκρίνονται σύμφωνα με τον χρόνο και τη διάθεσή τους, έχοντας όμως πάντα ως πυξίδα την αγάπη τους για την ανάγνωση. Προτείνεται όποιο βιβλίο κεντρίσει το ενδιαφέρον τους και −αφού επιλεγεί κατόπιν ψηφοφορίας− διαβάζεται και στη συνέχεια σχολιάζεται, εν μέρει ή εν όλω. Με ψηφοφορία άλλωστε επιλέχτηκε και το όνομα της λέσχης, το οποίο ενέπνευσε σε δύο μέλη της, αντιστοίχως, το λογότυπο και τον ύμνο της. Οι συναντήσεις των μελών πραγματοποιούνται κάθε δεύτερο σαββατοκύριακο και αυτά που γεφυρώνουν τη διαφορετικότητά τους είναι το μοίρασμα σκέψεων και ιδεών, ο αλληλοσεβασμός και η φιλαναγνωσία.

Εν έτει 2023 ο «Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους», κλείνοντας πλέον πέντε έτη συνοδοιπορίας, αριθμεί περί τα 25 μέλη και συνεχίζει απρόσκοπτα τις βιβλιοφιλικές συναντήσεις του, εμπλουτίζοντάς τες παράλληλα με επιπλέον δράσεις όπως ποιητικές βραδιές, παρουσιάσεις βιβλίων, εκδρομές, εξόδους και προβολές ταινιών.]

• Πότε ιδρύθηκε η λέσχη ανάγνωσης «Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους»; Τι ώθησε τα ιδρυτικά μέλη στη σύστασή της και ποιο ήταν το πρώτο ανάγνωσμά σας;

ΣΙΣΣΥ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ: Η λέσχη μας δημιουργήθηκε μετά από προσωπική έμπνευση στις 6.10.2018, στο ζαχαροπλαστείο του «Σερεμέτα», καλώντας διαδικτυακά κόσμο προς συμμετοχή και για αρχή ήρθαν καλοί φίλοι. Μαζί με τον Κώστα Τσικερδάνο, τον Κώστα Πρόιο και τον Γιάννη Γεωργουδάκη, κάναμε την αρχή και σταδιακά έχουν περάσει από τη λέσχη περί τα 50 άτομα. Πλέον κλείνουμε πέντε χρόνια λειτουργίας. Η ανάγκη δημιουργίας της ήταν οι κουβέντες που συχνά κάναμε με τον καφέ η το κρασί μας, αναλύοντας και προτείνοντας βιβλία που μας άρεσαν και η κουβέντα μάς οδηγούσε πάντα σε νέους δρόμους. Έτσι ξεκινώντας με πρώτο ανάγνωσμα τον Μικρό Πρίγκιπα του Εξυπερύ, αρχίσαμε να συναντιόμαστε κάθε δύο εβδομάδες τα σαββατοκύριακα, επιλέγοντας ένα νέο ανάγνωσμα, το οποίο διαβάζαμε παράλληλα όλοι.

• Υπάρχουν κάποιες υποχρεώσεις των μελών; Αν ναι, ποιες είναι αυτές;

ΣΙΣΣΥ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ: Υποχρεώσεις στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Αποφασίζουμε ότι από τη στιγμή που συμμετέχουμε θα διαβάσουμε το επιλεχθέν βιβλίο, θα ακούσουμε με προσοχή όλες τις γνώμες και θα ερχόμαστε με προτάσεις για βιβλία που επιθυμούμε να διαβάσουμε στο μέλλον.

• Σε τι πιστεύετε ότι χρειάζονται οι λέσχες ανάγνωσης; Από πού πηγάζει η επιθυμία συμμετοχής σε μία λέσχη; Δεν αρκεί η κατά μόνας ανάγνωση;

ΑΜΑΛΙΑ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΥ: Παρ’ ότι η ανάγνωση ενός βιβλίου γίνεται κατά μόνας, η φιλαναγνωσία είναι κάτι που όσο το μοιραζόμαστε τόσο αβγατίζει. Η βαθιά εντύπωση, τα συναισθήματα, οι προβληματισμοί που μπορεί να αναδυθούν από την ανάγνωση ενός βιβλίου είναι πράγματα που έχουμε την ανάγκη να μοιραστούμε με άλλους ανθρώπους που βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος μ’ εμάς. Μέσα από τον διάλογο και την κριτική ενός βιβλίου μπορεί ν’ ανακαλύψουμε και νέες πτυχές ή άλλες διαστάσεις αυτού που διαβάσαμε. Αυτό μπορεί να μας κάνει πιο «πλούσιους» και πιο ολοκληρωμένους σαν ανθρώπους, να μας βοηθήσει να εμβαθύνουμε περισσότερο στις αναγνώσεις μας και πάντοτε, η συμμετοχή σε μια λέσχη φιλαναγνωσίας μάς βάζει στον δρόμο της επαφής με βιβλία που ενδεχομένως δεν θα είχαμε επιλέξει από μόνοι μας.

ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΚΟΥΤΕΓΟΥ: Μιας και εδώ και χρόνια δυσκολεύομαι να αφοσιωθώ στην ανάγνωση, ακριβώς επειδή αποτελεί μια μοναχική ενασχόληση, ευελπιστώ να επηρεαστώ από τη ζέση της λέσχης και να δοκιμάσω να διαβάσω με έναν νέο πια τρόπο. Έναν τρόπο που θα υποκινείται από το μοίρασμα μέσα σε μια ομάδα.

ΝΑΝΤΙΑ ΤΣΟΛΑΚΟΥ: Οι λέσχες ανάγνωσης είναι ένα μέρος, ένας «τόπος» όπου άνθρωποι με το ίδιο πάθος για την ανάγνωση βιβλίων συναντιούνται και μοιράζονται το κοινό τους ενδιαφέρον. Η επιθυμία συμμετοχής είναι αυτό ακριβώς το «μοίρασμα», η ανάγκη να ακούσεις και να συνδιαλλαγείς με άλλους ανθρώπους, οι οποίοι ανάλογα με τις προσλαμβάνουσες, τον χαρακτήρα τους, την παιδεία τους, τις εμπειρίες τους και τη «θητεία» τους στην ανάγνωση βιβλίων, καταθέτουν τη δική τους άποψη, τη δική τους κριτική ματιά. Η κατά μόνας ανάγνωση εμπλουτίζεται με την ανάγνωση του συνόλου και ανοίγει νέους ορίζοντες κατανόησης, οπτικής, συμφωνιών αλλά και διαφωνιών που πάνε την εμπειρία ανάγνωσης ένα επίπεδο παραπάνω.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΟΥΔΑΚΗΣ: Σε μια χώρα όπου κυριαρχούν 25 αθλητικές εφημερίδες και οι επί χάρτου θεωρίες συνωμοσίας, οι λέσχες ανάγνωσης παίζουν τον ρόλο θρυαλλίδας εκτόνωσης για όσους αισθάνονται να βουλιάζουν στην απαξίωση της πνευματικότητας του τόπου. Η αλληλεπίδραση ανάμεσα σε άτομα διαφορετικής κοινωνικής και ταξικής αφετηρίας δημιουργεί το απαραίτητο πλαίσιο για να εμβαθύνουμε και να διαφωτίσουμε σημεία που ενδεχομένως η κατά μόνας ανάγνωση να τα απαξίωνε.

• Τι είναι αυτό που αποζητούν οι αναγνώστες;

ΓΙΑΝΝΑ ΤΕΚΙΔΟΥ: Θα μιλήσω προσωπικά (γιατί δεν γνωρίζω τις γνώμες των υπολοίπων μελών). Εγώ αυτό που αναζήτησα στη λέσχη είναι η ποικιλία των βιβλίων, δηλαδή η διαφορετική θεματολογία. Είναι συνήθως βιβλία που τα έχουν διαβάσει ήδη, οπότε υπάρχει μια πρώτη άποψη. Διαβάζοντας τα βιβλία, αναλύουμε τα σημεία που ο κάθε αναγνώστης θεώρησε σημαντικά για εκείνον. Ως αποτέλεσμα αυτού, μπορεί ο καθένας ακούγοντας τους συνομιλητές του να εμβαθύνει περισσότερο στο βιβλίο, να προβληματιστεί, να σταθεί σε σημεία που δεν είχε δώσει σημασία όταν τα διάβαζε. Αναζητούμε παρέα. Είναι πολύ όμορφο, ρομαντικό, δημιουργικό να βρίσκεσαι με φίλους σε έναν πολύ ωραίο χώρο Σάββατο απόγευμα και να χαλαρώνεις πίνοντας το αγαπημένο σου ποτό, αναλύοντας το βιβλίο που επιλέχτηκε πριν 15 ημέρες και νομίζω ότι όλες αυτές οι μέρες που κυλούν ώσπου να συναντηθούμε, υπάρχει στο μυαλό του καθενός η ομάδα, η συνάντηση, το ποτό, η ανάλυση, η φιλία… Πολύ ρομαντική με βρίσκω.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΕΜΙΡΤΖΟΓΛΟΥ: Να ξεκαθαρίσουμε αρχικά ότι ο κάθε αναγνώστης πάντα αναζητούσε διάφορα πράγματα, πολλές φορές διαφορετικά μεταξύ τους. Εγώ προσωπικά ως αναγνώστης αυτό που αποζητώ από τη λογοτεχνία και την επαφή μου με τα βιβλία, ας το πω λιτά, είναι η «μαγεία». Η μαγεία αυτή που μπορεί πολύ ευχάριστα να σε αρπάξει από τα μούτρα και να σε ταξιδέψει νοερά. Άλλοτε σε άλλα μέρη, κάποιες φορές σε άλλες εποχές και γεγονότα, πραγματικά ή μη. Στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που μπορεί να έχει ένας αναγνώστης σήμερα, άρα, πιστεύω πως αποζητά να μαγεύεται από ένα βιβλίο.

ΦΩΤΕΙΝΗ ΛΑΖΟΓΚΑ: Εγώ σαν αναγνώστρια αυτό που αποζητώ –και γι’ αυτό ενδιαφέρθηκα να γίνω μέλος της λέσχης– είναι, όταν διαβάζω ένα βιβλίο, να ακούω τις εντυπώσεις, τις κριτικές και των άλλων μελών της λέσχης. Με τον τρόπο αυτό μπορώ να κατανοήσω καλύτερα την έννοια του βιβλίου και το όφελος που θα αποκομίσω από αυτό.

• Ποια είναι τα υπέρ και τα κατά, του να είναι κάποιος μέλος σε μια λέσχη;

ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΚΟΥΤΕΓΟΥ: Το μόνο «κατά» που μπορώ να σκεφτώ για κάποιον που συμμετέχει σε μια λέσχη ανάγνωσης είναι οι τυχόν «δυσλειτουργίες» που ίσως συναντήσει σχετικά με τη λήψη αποφάσεων κοινών. Η κοινωνικοποίηση, η ανταλλαγή ιδεών, το μοίρασμα μιας κοινής εμπειρίας και η συγκίνηση που ακολουθεί, είναι μερικά από τα θετικά του να συμμετέχει κανείς σε μια λέσχη ανάγνωσης.

ΤΑΣΟΥΛΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: «Κατά» δεν έχω βρει ακόμη, «υπέρ» πάρα πολλά. Για μένα είναι ψυχοθεραπεία.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΛΑΜΠΟΥΚΑΣ: Το κυριότερο θετικό μιας λέσχης ανάγνωσης είναι η δυνατότητα να ακούσουμε άλλες απόψεις ή οπτικές πάνω σε ένα βιβλίο. Η εντύπωση που σχηματίζουμε μετά από μια ανάγνωση μπορεί να επισκιαστεί από πολλούς παράγοντες και συχνά μπορεί να μην εκτιμήσουμε ένα βιβλίο όσο του αξίζει ή κάποιες φορές να μην προσέξουμε τα ελαττώματά του. Μέσα από τη συζήτηση έχει τύχει να δω πτυχές που δεν πρόσεξα ή δεν είχα τα βιώματα για να με αγγίξουν και να αποκτήσω πολύ πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Το μειονέκτημα είναι ότι δεν έχω πολύ χρόνο για να διαβάσω όσα βιβλία θα ήθελα. Έτσι, δίνοντας προτεραιότητα στα βιβλία της λέσχης, δεν προλαβαίνω να διαβάσω βιβλία που δεν θα επιλέγονταν, είτε λόγω μεγέθους, είτε λόγω θεματολογίας. Για παράδειγμα, είναι δύσκολο να επιλεγούν βιβλία επιστημονικής φαντασίας που μου αρέσουν.

ΙΩΑΝΝΑ ΧΡΗΣΤΙΔΟΥ: Θεωρώ ότι τα υπέρ τού να είναι κάποιος μέλος σε μια λέσχη είναι η δυνατότητα που του παρέχεται να μοιράζεται την εμπειρία που αποκόμισε από το βιβλίο που διάβασε. Το γεγονός ότι υπάρχει διασταύρωση απόψεων πάνω στην πλοκή, στους χαρακτήρες και στα θέματα που παρουσιάζει ένα βιβλίο, καθώς και σε ό,τι προσφέρει η ανάγνωση του κάθε συγγραφέα ή του εκάστοτε λογοτεχνικού είδους θεωρώ ότι βοηθά τον κάθε αναγνώστη να εμβαθύνει στα μηνύματα του βιβλίου και ίσως να ανακαλύψει άλλα μηνύματα ή να τα δει από διαφορετική σκοπιά με τη βοήθεια των άλλων μελών της λέσχης. Προσωπικά, έχω παρατηρήσει ότι πολύ περισσότερο εμβαθύνω σε ένα βιβλίο μετά από τη γόνιμη συζήτηση που κάνουμε στη λέσχη. Το μόνο μειονέκτημα που θα μπορούσαμε ίσως να αναφέρουμε στη συμμετοχή σε μια λέσχη ανάγνωσης είναι ότι μερικές φορές οι επιλογές των βιβλίων περιορίζονται σε βιβλία λιγότερων σελίδων, καθώς ο χρόνος των μελών είναι περιορισμένος.

• Πού και κάθε πότε λαμβάνουν χώρα οι συναντήσεις;

ΣΙΣΣΥ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ: Η πρώτη μας συνάντηση έλαβε χώρα στο ζαχαροπλαστείο «Σερεμέτα». Έκτοτε, έως και το 2021, συναντιόμασταν εκεί. Η καραντίνα, όμως, επέφερε το κλείσιμό του και έκτοτε αποκτήσαμε ως στέκι μας την γκαλερί-καφέ «Εκτός Χάρτη» της κ. Παπατζίκου. Πλέον νιώθουμε εκεί το σπίτι μας, με ζεστασιά και άνεση μέσα σε έναν χώρο που αγαπά την τέχνη.

• Πώς επιλέγονται τα βιβλία που διαβάζετε;

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΛΙΚΙΩΤΗΣ: Για την επιλογή των βιβλίων ακολουθείται η εξής διαδικασία. Στο τέλος της συζήτησης του εκάστοτε βιβλίου, τα μέλη προτείνουν διάφορα βιβλία και περιγράφουν σύντομα την πλοκή του βιβλίου που προτείνουν. Ύστερα, τα μέλη ψηφίζουν ποιο από τα προτεινόμενα βιβλία θα μελετηθεί, ώστε να συζητηθεί στην επόμενη συνάντηση.

• Μπορείτε να υπολογίσετε πόσα βιβλία έχετε συνολικά διαβάσει ή σχολιάσει ως λέσχη; Υπήρξαν κάποια εξ αυτών, που έτυχαν ευρείας αναγνωστικής αποδοχής από τα μέλη της;

ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΟΪΟΣ: Με μια πρόχειρη εκτίμηση, λαμβάνοντας υπόψη ότι η λέσχη λειτουργεί 5 χρόνια, 10 μήνες τον χρόνο και συγκεντρωνόμαστε δύο φορές τον μήνα, γύρω στα 100 βιβλία ή ίσως λίγο λιγότερα. Κάποια στιγμή ψηφίσαμε τα καλύτερα βιβλία που έχουμε διαβάσει. Τότε ξεχώρισαν το Περί τυφλότητος του Ζοζέ Σαραμάγκου −το οποίο είχε διαβαστεί εν μέσω καραντίνας τότε είχε κι έναν ιδιαίτερο συμβολισμό−, το Ο Τσάρος της αγάπης και της τέκνο του Anthony Marra, το Γκιακ του Δημοσθένη Παπαμάρκου και το Διαβάζοντας στη Χάννα του Μπέρνχαρντ Σλινκ.

−     Πώς γίνεται η συζήτηση των βιβλίων; Περιγράψτε μου μία συζήτηση.

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΚΕΡΔΑΝΟΣ: Η συζήτηση γίνεται ανοικτά − συνήθως με τη σειρά. Ο καθένας αναφέρεται σε όποια στοιχεία θεωρεί θετικά ή αρνητικά στο βιβλίο. Υπάρχουν και γενικότερες τοποθετήσεις. Γίνεται ανταλλαγή απόψεων στις διαφορετικές προσεγγίσεις. Όταν το βιβλίο έχει «επιτυχία» στα μέλη, η συζήτηση διευρύνεται σε ενδιαφέρουσες ατραπούς και αναδεικνύει την πολλαπλή πρόσληψη της ανάγνωσης και την πολυπλοκότητά της.

−     Υπάρχουν ευεργετικές συνάψεις στις συζητήσεις ή κραυγαλέες κάποτε διαφωνίες;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΛΑΜΠΟΥΚΑΣ: Υπάρχουν βιβλία που μας βρίσκουν σχεδόν όλους σύμφωνους ως προς την αξία τους και άλλα που μας διχάζουν. Οι διαφωνίες όμως είναι κάτι θετικό. Χάρη σε αυτές βλέπουμε άλλες γνώμες. Κάποιες φορές μάς ανοίγουν τα μάτια και μας δείχνουν ότι παρεξηγήσαμε το βιβλίο. Άλλες πάλι συμφωνούμε ότι διαφωνούμε είτε στις απόψεις για το θέμα του βιβλίου, είτε για τον τρόπο που αυτές αποδόθηκαν.

ΓΙΩΤΑ ΣΠΥΡΙΔΟΥ: Υπάρχουν και ευεργετικές συνάψεις, αλλά και διαφωνίες έντονες. Αυτός όμως είναι και ο σκοπός. Να μοιράζεσαι την άποψή σου και να ακούς τους άλλους. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει ένα βιβλίο, στο τέλος πάντα κάτι σου αφήνει.

−     Τι προσέχει ο αναγνώστης της λέσχης σε ένα βιβλίο που επιλέγεται; Το εξώφυλλο, το όνομα του συγγραφέα, ο εκδοτικός οίκος ή η όποια προβολή του είναι παράγοντες ικανοί να σας δελεάσουν ώστε να το επιλέξετε;

ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΚΟΥΤΕΓΟΥ: Συνήθως όχι.

ΤΑΣΟΥΛΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Θα έλεγα το θέμα και η γραφή του βιβλίου.

ΝΑΝΤΙΑ ΤΣΟΛΑΚΟΥ: Προσωπικά μιλώντας, ο λόγος για να επιλέξω ένα βιβλίο είναι ο συγγραφέας και το θέμα του. Δεν δίνω τόση σημασία στο εξώφυλλο ή τον εκδοτικό οίκο. Ίσως ο αριθμός των σελίδων να παίζει κάποιο ρόλο, μιας και προτιμάμε βιβλία όχι πολύ μεγάλα για πρακτικούς λόγους.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΕΜΙΡΤΖΟΓΛΟΥ: Να σημειωθεί ότι ως λέσχη, έχουμε έναν ίσως άτυπο κανόνα, τα βιβλία που επιλέγονται να είναι κάτω (ή έστω γύρω) από τις 250 σελίδες. Από εκεί και πέρα, όταν προτείνω ένα βιβλίο ως μέλος της λέσχης μας, το προτείνω πιστεύοντας πως θα αρέσει και στα υπόλοιπα μέλη, ανεξάρτητα από τον εκδοτικό οίκο, τον συγγραφέα κ.λπ. Άλλη φορά πάλι μπορεί να προτείνω κάτι, ώστε να προβληματίσω τα υπόλοιπα μέλη ή να «παρασύρω» και τα υπόλοιπα μέλη σε κάτι διαφορετικό.

−     Υπάρχουν, πέραν της φιλαναγνωσίας, άλλες δραστηριότητες-εκδηλώσεις της λέσχης;

ΣΙΣΣΥ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ: Εκτός από τις συζητήσεις μας επί των βιβλίων, έχουμε προβάλει και δει ταινίες, οι οποίες βασίζονται συνήθως σε βιβλία. Έχουμε και τις εξορμήσεις σε ένα κτήμα και ταβέρνες και έχουμε επισκεφτεί το κτήμα του κυρ-Γιάννη για πικ-νικ. Επίσης, έχουμε συμμετάσχει σε πεζοπορία στο βουνό. Στις γιορτές των Χριστουγέννων συνηθίζουμε να ανταλλάσσουμε μεταξύ μας βιβλία ως δώρα και να κόβουμε βασιλόπιτα. Ο τυχερός που κερδίζει το φλουρί λαμβάνει έτσι και το δωράκι του.

−     Ποια άλλη δραστηριότητα θα επιθυμούσαν τα μέλη να πραγματοποιηθεί;

ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΠΑΠΑΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ: Θα μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή και επικοινωνία με άλλες λέσχες της περιοχής, και ευρύτερα να δούμε και να γνωρίσουμε από τα μέλη τους τον τρόπο που προσεγγίζουν τα βιβλία που επιλέγουν και ποιες άλλες δράσεις αναπτύσσουν στις δικές τους λέσχες. Θα μπορούσαμε επίσης να γνωρίσουμε και να παρουσιάσουμε συγγραφείς και ποιητές της πόλης μας καθώς και της ευρύτερης περιοχής.

ΤΑΣΟΥΛΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Μια εκδρομούλα. Και εκτός της χώρας μας ίσως.

ΓΙΩΤΑ ΣΠΥΡΙΔΟΥ: Παρ’ ότι η λέσχη μας ασχολείται με διάφορες δραστηριότητες, μια ακόμη δραστηριότητα που θα μπορούσε να λάβει μέρος κάποια στιγμή, θα ήταν και κάποιο σεμινάριο δημιουργικής γραφής, καθώς κάποια μέλη της λέσχης μας είναι ήδη συγγραφείς και κάποια άλλα είναι εν δυνάμει συγγραφείς.

−     Τι είναι αυτό που σας αρέσει περισσότερο στη συγκεκριμένη λέσχη;

ΤΑΣΟΥΛΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Η καλή παρέα. Η αγάπη που υπάρχει.

ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΟΪΟΣ: Η ακυβερνησία της! Η δημοκρατικότητά της στην επιλογή των βιβλίων, οι «κόντρες» που είναι πηγή έμπνευσης, αυτοαμφισβήτισης και ενδεχομένως και επαναπροσδιορισμού του τρόπου πρόσληψης ενός βιβλίου. Πέρα από τις «κόντρες» βέβαια, το καλό και ανοιχτό κλίμα φαίνεται και από τις άλλες δραστηριότητες της λέσχης, όπως ειπώθηκε προηγουμένως.

ΕΛΙΖΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στη συγκεκριμένη λέσχη, αν και δεν έχω ενταχτεί σε κάποια άλλη, είναι το ότι με κάνει να νιώθω άνετα να εκφράσω τη γνώμη μου, το ότι είμαστε ανοιχτοί στις συζητήσεις μας και ότι κάνουμε και άλλα πράγματα. Το ότι αισθάνομαι άνετα είναι το πιο βασικό.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΟΥΔΑΚΗΣ: Μετά από κάθε συνάντηση αισθάνομαι σοφότερος ανεξαρτήτως συμφωνίας ή αντεγκλήσεων, πάντα στα όρια της καλώς εννοούμενης χυδαιότητας. Η απίστευτη πολυπλοκότητα που αναδύεται από τον κάθε ακυβέρνητο βιβλιοαναγνώστη μάς κάνει αισιόδοξους. Νέοι αλλά και σιτεμένοι στο ίδιο τραπέζι αναπτύσσουν ιδέες, προτείνουν λύσεις, δίνοντας απίστευτο φως και εκπέμποντας αισιοδοξία για το μέλλον.

−     Υπάρχει κάτι που θα επιθυμούσατε να αλλάξει στη λέσχη σας;

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΚΕΡΔΑΝΟΣ: Επειδή ο αριθμός των μελών αυξήθηκε, είναι ίσως πιο χρήσιμο οι προτάσεις για τα βιβλία να είναι πιο εμπεριστατωμένες. Όποιος/α προτείνει κάτι, είτε να το γνωρίζει καλά −αν το έχει ήδη διαβάσει−, είτε να διαβάσει βιβλιοκριτικές που να στηρίζουν την επιλογή του/της.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΟΥΔΑΚΗΣ: Στην ακυβέρνητη σέχτα που δημιουργήσαμε, το κάθε μέλος έχει να προτείνει αλλαγές και εκ βάθρων ανακατατάξεις. Παρ’ όλα αυτά και μόνο το γεγονός ότι είμαστε ακόμα ενωμένοι, δικαιολογεί τον τίτλο μας.

−    Το όνομα «Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους» παρουσιάζει ενδιαφέρον. Διαβάζω επίσης στο ιστορικό της λέσχης σας ότι, εκτός από λογότυπο, διαθέτει και ύμνο! Πώς προέκυψαν;

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΚΕΡΔΑΝΟΣ: Κατά την ονοματοδοσία προτάθηκαν στην αρχή δύο ή τρία ονόματα − και μερικά για τη σχετική πλάκα. Πρώτα γεννήθηκε ο «Βιβλιόπλους» και μετά προστέθηκε το «Ακυβέρνητος», για να τονιστεί ο ελεύθερος χαρακτήρας των διαδικασιών της λέσχης. Στη διάρκεια της καραντίνας δημιουργήθηκε από δύο μέλη-γραφίστριες το λογότυπο που επιλέξαμε μέσα από το viber. Ο ύμνος προέκυψε αργότερα από τον μουσικό της λέσχης.

ΒΙΚΥ ΑΡΓΥΡΙΟΥ: Η σύλληψη της ιδέας για το λογότυπο της λέσχης ανάγνωσης προήλθε μέσα από το ίδιο το όνομα της: «Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους». Η ανάγνωση και η μελέτη κειμένων-βιβλίων πολλές φορές είναι ένα ταξίδι στον χρόνο. Αυτό το ταξίδι θέλησα να το αποτυπώσω με ένα πολύχρωμο καράβι, όπου διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικοί αναγνώστες συναντώνται, συνομιλούν και «ταξιδεύουν», ενώ ταυτόχρονα μοιράζονται ελεύθερα ιδέες και απόψεις τους, κάτι το οποίο προβάλλεται μέσα από το ανοιχτό βιβλίο. Η γνώση οφείλει να μοιράζεται ελεύθερα, όπως τα πουλιά που πετούν ελεύθερα, έτσι και η λέσχη ανάγνωσης είναι μια ομάδα που πλέει ελεύθερα!

− Αναφέρατε πριν την καραντίνα. Πώς ανταπεξήλθε η λέσχη σας στα περιοριστικά λόγω «Covid-19» μέτρα;

ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΟΪΟΣ: Όπως πολλοί, καταφύγαμε σε διαδικτυακές συναντήσεις και καταφέραμε την τακτικότητα με την οποία βρισκόμασταν. Είχαν κι αυτές τη χάρη τους… Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι γιορτάσαμε την Πρωτοχρονιά του 2021, «κόβοντας» ο καθένας την ατομική του βασιλόπιτα-τσουρεκάκι που είχαμε από κοινού παραγγείλει από έναν φούρνο. Είχε μια λογική «κρυφού σχολειού», όπως και η καθιερωμένη ανταλλαγή δώρων για την οποία χρησιμοποιήσαμε τον ίδιο φούρνο ως «ανταλλακτική τράπεζα». Όταν άνοιξαν κάπως τα πράγματα, αρχίσαμε ξανά τις διά ζώσης συναντήσεις στο ανοιχτό θεατράκι στη συνοικία της Μπαρμπούτας.

−    Και μια τελευταία ερώτηση που, δεν σας κρύβω, θα επιθυμούσα να προκαλέσει περαιτέρω προβληματισμό. Ποια είναι η γνώμη σας για την ποίηση; Είναι ψηλά ή χαμηλά στις προτιμήσεις σας;

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ: Είναι σίγουρα πολύ υψηλά. Μου αρέσουν οι συναισθηματικές και πνευματικές δονήσεις που αισθάνομαι. Είναι μια πνευματική γέφυρα με έναν άλλον άνθρωπο. Ένας άλλος τρόπος, ένα κομμάτι ποίησης να μπει στην καθημερινότητα.

ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΠΑΠΑΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ: Η ποίηση στη λέσχη έχει εκτίμηση από συγκεκριμένα μέλη. Έχουν γίνει παρουσιάσεις ποιητικών συλλογών και βραδιές ανάγνωσης ποιημάτων αλλά κάπως περιορισμένα.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΕΜΙΡΤΖΟΓΛΟΥ: Η ποίηση είναι πάντα υψηλά στις προτιμήσεις μου. Μου αρέσει πάντα μέσα στα χρόνια να διαβάζω σύγχρονους ποιητές, να βλέπω τα πονήματά τους, τις ιδέες τους, και πάνω από όλα πώς ταιριάζουν αυτοί τις κατάλληλες λέξεις στην κατάλληλη θέση!

ΓΙΩΤΑ ΣΠΥΡΙΔΟΥ: Προσωπικά, δεν συμπαθώ την ποίηση. Εννοείται ότι έχω διαβάσει ποιήματα που μου άρεσαν. Σε γενικές γραμμές αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι δεν μου βγάζουν συνήθως νόημα ή πρέπει να σκεφτώ πολύ γι’ αυτό, και κάποια πράγματα πάντα μου φαίνονται ασύνδετα.

ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΚΟΥΤΕΓΟΥ: Θεωρώ ότι η ποίηση είναι ένα εξαιρετικά παρεξηγημένο είδος στην Ελλάδα. Όσο και καθώς μεγαλώνω, την απολαμβάνω όλο και περισσότερο.

ΑΜΑΛΙΑ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η ποίηση είναι ένα ανοιχτό παράθυρο για την ψυχή. Σε δυο-τρεις γραμμές μπορεί να ειπωθούν τα πιο συγκλονιστικά πράγματα. Δύσκολα κάτι μας αγγίζει τόσο άμεσα και τόσο έντονα όσο μια εικόνα ή ένα ποίημα, που είναι μια δυνατή εικόνα με λέξεις. Βέβαια, μια ποιητική συλλογή δεν μπορεί να διαβαστεί «μονορούφι». Κάθε ποίημα είναι ένα μικρό ταξίδι. Συνήθως επανέρχομαι σε μια ποιητική συλλογή κατά διαστήματα και συχνά, ανάλογα με τον ψυχισμό μου εκείνη την περίοδο, ανακαλύπτω καινούργια πράγματα, με πλημμυρίζουν διαφορετικά συναισθήματα.

*

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

− Όλες οι φωτογραφίες, προέρχονται από το αρχείο της λέσχης ανάγνωσης «Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους».

− Τους τελευταίους μήνες οι συναντήσεις των μελών της λέσχης γίνονται στο Coocootsi Coffee Art (Μαυρομιχάλη 8, Βέροια).

− Εν έτει 2025 ο «Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους», παρά τις αλλαγές στη σύνθεσή του, συνεχίζει να αριθμεί περί τα 25 μέλη.

− Οι τίτλοι των αναγνωσθέντων από τα μέλη της λέσχης βιβλίων, πλησιάζουν πλέον τους 120 (περίπου 17 ανά έτος).

− Παρατίθεται το εξώφυλλο του τεύχους της καρυοθραύστιδος που φιλοξενεί τη συνέντευξη. Αναλυτική παρουσίαση των περιεχομένων του τεύχους στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://ppirinas.blogspot.com/2024/07/16-17-2024.html

…………………………

Φαρέτρα