“Το Ισραήλ και οι γενοκτονίες Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων” / γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος

Μνημείο απίστευτου θράσους και απέραντης υποκρισίας πρέπει να θεωρηθεί η δήλωση του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, σε συνέντευξή του, όταν ρωτήθηκε σχετικά, ότι αναγνωρίζει «τώρα» τις γενοκτονίες που διέπραξε, όπως είπε, «η Οθωμανική Αυτοκρατορία-Τουρκία» κατά των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων.

Συνιστά και προσβολή στη μνήμη των θυμάτων των εγκλημάτων που συνέβησαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία η αναφορά στη μνήμη τους από έναν πολιτικό που είναι υπεύθυνος ο ίδιος για γενοκτονία και για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διεξάγεται αυτές ακριβώς τις μέρες στη μαρτυρική Παλαιστίνη. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι ήταν η κυβέρνηση του κ. Νετανιάχου που πρόσφατα συνέδραμε το Αζερμπαϊτζάν στην αιματηρή επιχείρηση εθνοκάθαρσης των Αρμενίων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ από τις πατρογονικές τους εστίες (μια επιχείρηση που άνοιξε τον δρόμο του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας προς την Κασπία, διαψεύδοντας όσους έκαναν σωστές μεν εκτιμήσεις για τον Σόρος, αλλά λάθος για τους Νετανιάχου, Τραμπ και Ερντογάν).

Με την ευκαιρία να σημειώσουμε επίσης ότι το Ισραήλ, ο πρωθυπουργός του οποίου ενδιαφέρεται τώρα για τη γενοκτονία των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων, έχει συνεργασθεί με τις ΗΠΑ στο επονομαζόμενο «σιωπηλό Ολοκαύτωμα» στη Γουατεμάλα, όπου σφαγιάσθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Ινδιάνοι Μάγιας και κομμουνιστές. Το Ισραήλ συνεργάστηκε στενά στο παρελθόν και στήριξε τις πιο αιματηρές και βάρβαρες δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής.

Θράσος και υποκρισία που δεν είναι απλά δείγματα ασυναρτησίας και αντιφάσεων, ή μόνο εκδηλώσεις φτηνής προπαγάνδας. Συνιστούν αναγκαίο, οργανικό στοιχείο ενός περιφερειακού και παγκόσμιου ολοκληρωτικού σχεδίου του οποίου είναι φορέας η ηγεσία του Ισραήλ, σχεδίου που δεν μπορεί, από την ίδια του τη φύση και τις επιδιώξεις του, παρά να βασιστεί στην πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας, τη μετατροπή της αλήθειας σε ψέμα και του ψέματος σε αλήθεια. Το Ισραήλ όχι μόνο ξεπέρασε τους Ναζί σε αγριότητα, αλλά και διαφημίζει τις αγριότητές του, κάτι που δεν έκαναν οι Χιτλερικοί, επιδιώκοντας να εξαναγκάσει την ανθρωπότητα, όπως κάποτε τους νεοσύλλεκτους, να λέει «ο γάιδαρος πετάει». Απαιτεί δηλαδή την πλήρη υποταγή όλων μας, δεν δέχεται τίποτα λιγότερο, απόδειξη και οι όλο και πιο συχνές επιθέσεις Νετανιάχου κατά πάντων, ακόμα και κυβερνήσεων εν πολλοίς ελεγχόμενων από τα σιωνιστικά λόμπυ όπως η γαλλική ή η αυστραλιανή, που δεν μπορούν όμως να αυτοκτονήσουν πολιτικά και πρέπει να κάνουν ότι τάχα μου διαφωνούν με τα εγκλήματα. 

Γιατί όμως ο πρωθυπουργός του Ισραήλ δήλωσε ότι «αναγνωρίζει τώρα» τις γενοκτονίες Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων; Οι γενοκτονίες αυτές συνέβησαν πριν από περισσότερο από έναν αιώνα. Η γενοκτονία των Αρμενίων απετέλεσε το πρότυπο όσων έκανε ο Χίτλερ στην Ανατολική Ευρώπη, που είναι και το πρότυπο όσων τώρα κάνει το Ισραήλ στην Παλαιστίνη, αν και σε πιο εξελιγμένη μορφή. Τώρα πληροφορήθηκε τα προ αιώνος και πλέον συντελεσθέντα εγκλήματα ο κ. Νετανιάχου; Είναι άραγε η συνείδησή του και οι αρχές του που υπαγόρευσαν αυτή τη δήλωση, ή οι τακτικές ανάγκες της στιγμής; Μεταξύ των οποίων να δοθεί κάτι, ένα φύλλο συκής έστω, βρε αδερφέ,  στην (όλο και λιγότερο «ελληνική» και καθόλου) ελίτ της χώρας μας και στο περισσότερο από πανίσχυρο ισραηλινό λόμπυ της Αθήνας ώστε να συνεχίσουν να δικαιολογούν μια πολιτική υποταγής της Ελλάδας στο Ισραήλ και υποστήριξης στα βαρύτατα εγκλήματα του τελευταίου, με το μηδέποτε και ουδαμού αποδειχθέν επιχείρημα ότι το Ισραήλ είναι σύμμαχος της Ελλάδας κατά της Τουρκίας και μάλιστα στρατηγικός.

Αλλά και αυτό ακόμα, το περί αναγνώρισης των γενοκτονιών, είναι ψεύδος, έναν τομέα που ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ και ο δικός μας δεν έχουν πολλά πράγματα να  ζηλέψουν ο ένας από τον άλλο! Δεν πρόκειται περί αναγνώρισης των γενοκτονιών, όπως επιχειρούν να το εμφανίσουν οι απολογητές του Ισραήλ που κυριαρχούν στα ελληνικά μέσα, γιατί η κυβέρνηση, το κράτος και το κοινοβούλιο του Ισραήλ ουδέποτε αναγνώρισαν γενοκτονίες Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων και είναι και εντελώς αμφίβολο ότι θα το κάνουν και στο μέλλον. Το μόνο που υπάρχει μέχρι στιγμής είναι μια δήλωση του Ισραηλινού Πρωθυπουργού.

Γιατί τώρα οι δηλώσεις Νετανιάχου;

Το Ισραήλ έχει ανάγκη να προσφέρει ένα τέτοιο φύλλο συκής γιατί, παρά την αναξιοπρεπή υποστήριξη άνευ όρων από όλο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, με την εξαίρεση των κομμάτων της Αριστεράς, παρά και την υποστήριξη ή την αυτολογοκρισία της συντριπτικής πλειοψηφίας των μέσων, παρά και το ότι ο μέσος Έλληνας δεν πληροφορείται ούτε ένα χιλιοστό από τα φρικτά διαπραττόμενα εγκλήματα στην Παλαιστίνη, πάνω από τρεις στους τέσσερις Έλληνες καταδικάζουν έντονα την πολιτική του Ισραήλ και τη γενοκτονία των Παλαιστινίων. Όπως και σε όλο τον κόσμο, έτσι και στην Ελλάδα, η εικόνα του Ισραήλ έχει καταρρεύσει. Αυτήν, εκτός των άλλων, την εικόνα προσπαθούν, μεταξύ άλλων, να διασώσουν δηλώσεις όπως αυτές περί καταδίκης των γενοκτονιών και άλλες προπαγανδιστικές επιχειρήσεις. Γιατί το Ισραήλ αποδίδει τόση σημασία στο τι σκέφτονται οι Έλληνες; Γιατί οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου έχουν παραχωρήσει τα πάντα στους Ισραηλινούς και τις έχουν κάνει τα μετόπισθεν της ισραηλινής στρατιωτικής προσπάθειας. Μόλις προχτές μεταφέρθηκαν πάλι οπλικά συστήματα, μέσω του αεροδρομίου Ελευσίνας από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προς το Ισραήλ για να συνδράμουν στη γενοκτονία.

Η ελληνική αεροπορία συνασκείται με την ισραηλινή εν μέσω γενοκτονίας ντροπιάζοντας τα ελληνικά εθνόσημα που φέρουν τα αεροπλάνα της. Όσο για την Κύπρο, έχει παραδώσει, χωρίς ίχνος ντροπής και αξιοπρέπειας κάθε κυριαρχία του κράτους της για να επιτρέπει σε Αμερικανούς, Βρετανούς και Ισραηλινούς να τη χρησιμοποιούν εναντίον των Παλαιστινίων, με τους οποίους αγωνίστηκε μαζί στο παρελθόν κατά της επιβουλής Τούρκων, Αμερικανών και Ισραηλινών που βυσσοδομούσαν κατά της Δημοκρατίας της από τότε που ιδρύθηκε ή μάλλον από πριν ιδρυθεί!

Αν είμαστε όντως πνευματικοί απόγονοι των Αρχαίων θα έπρεπε να ξέρουμε πως τα τιμωρεί αυτά η Ιστορία.

Καταστροφή του πολιτιστικού κεφαλαίου, της ήπιας ισχύος του ελληνισμού

Εκτός των άλλων, η πολιτική πρακτικής υποστήριξης σοβαρότατων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, από την Αθήνα και τη Λευκωσία, ηθικά επιλήψιμη και ποινικά κολάσιμη, καταστρέφει και οποιαδήποτε ήπια ισχύ του ελληνισμού, οποιαδήποτε διεθνή ακτινοβολία του την ίδια ώρα που ενισχύεται η παγκόσμια πολιτικο-διπλωματική ισχύς της Τουρκίας που τηρεί πιο αξιοπρεπή στάση, τουλάχιστο φαινομενικά, γιατί παρασκηνιακά κάνει κι αυτή τις βρωμοδουλειές της.    

Στην πραγματικότητα, οι «ελληνικές ελίτ», δομικά υποτελείς όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία τους, δεν έχουν, ούτε και είναι σε θέση να συνάψουν «συμμαχία» ούτε με το Ισραήλ, ούτε και με οποιονδήποτε. Έχουν προ πολλού παραιτηθεί από την υπεράσπιση του ελληνικού έθνους-κράτους, που άλλωστε δεν κινδυνεύει μόνο από την Τουρκία, κινδυνεύει επίσης από την ενδημική και διαχρονική διαφθορά όσων το διοικούν, και, βεβαίως, από την άνοδο της «παγκοσμιοποίησης», δηλαδή της παγκόσμιας κυριαρχίας του χρηματιστικού κεφαλαίου, που καταπίνει λαούς, έθνη και κράτη, τα απαγάγει ή τα καταστρέφει. Πρόθυμες πάντα να πουλήσουν «τη μάνα τους και τον πατέρα τους» προς ίδιον όφελος, οι «ελληνικές ελίτ» δεν έχουν ασφαλώς και καμία επιφύλαξη να το κάνουν με την χώρα τους και εργάζονται συστηματικά και με το αζημίωτο για την απορρόφησή της από τη συλλογική Δύση, πλέον και από το «μεγάλο Ισραήλ», δικαιολογούμενες ότι έτσι διασφαλίζουν τη χώρα έναντι της Τουρκίας.

Ασφαλώς το Ισραήλ θα υπερασπιστεί την Ελλάδα και την Κύπρο στο βαθμό που γίνονται αποικίες του, όπως και δεν θα διστάσει να τις θυσιάσει αύριο αν το απαιτήσουν οι ανάγκες της διαπραγμάτευσής του με την Τουρκία και της ευρύτερης περιφερειακής και παγκόσμιας στρατηγικής του, καθώς είναι πλέον η δύναμη που κυριαρχεί γενικώς στην «συλλογική Δύση». Το Ισραήλ δεν μπορεί να πάει σε γενική σύγκρουση με την Τουρκία όσο καιρό διαρκεί η σύγκρουση με το Ιράν και τη Ρωσία, αντίθετα με τις ανοησίες που αραδιάζουν στα καθ’ υμάς οι περισπούδαστοι «γεωπολιτικοί αναλυτές» του λόμπι.

Οι δύο χώρες άλλωστε, Ελλάδα και Κύπρος, ακόμα και στη φανταστική περίπτωση που θα τις υπερασπιστεί το Ισραήλ από την Τουρκία (στην ιστορία συνέβη μόνο το ακριβώς αντίθετο!) θα είναι μόνο κατ’ όνομα ελληνικές, αφού η ιδιοκτησία και το κράτος θα ελέγχονται σχεδόν πλήρως από ξένους και ο ελληνικός πληθυσμός θα εξασθενεί και θα φθίνει με ταχύτατους ρυθμούς. Αν η Goldman Sachs λεγόταν αίφνης Onassis Bank υπήρχε έστω και μία περίπτωση στο εκατομμύριο να έχουμε μπει στα Μνημόνια, ή οι μισοί και πάνω γνωστοί σας να σας λένε ότι τα παιδιά τους ζουν και δουλεύουν τώρα στη Γερμανία, τη Βραζιλία, το Τέξας ή τη Σαουδική Αραβία;

Λυδία λίθος: Η υπεράσπιση, όχι η αποικιοποίηση του έθνους-κράτους

Όπως εξηγήσαμε και σε ένα προηγούμενο άρθρο οι αληθινοί πατριώτες (όπως και οι αληθινοί αριστεροί) ήταν πάντα στην ελληνική ιστορία και είναι και σήμερα όσοι υπερασπίζονται το ελληνικό έθνος-κράτος (και την Κυπριακή Δημοκρατία), πολιτικό αποτέλεσμα της Επανάστασης του 1821 (και της κυπριακής αντιαποικιακής επανάστασης, 1955-59 αντίστοιχα), όσοι συνδυάζουν την υπεράσπιση της «κοινωνίας» με την υπεράσπιση του «έθνους» (των εθνικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού, όχι βέβαια κάποιου ανιστόρητου εθνικισμού που έχει τόσο συχνά χρησιμοποιηθεί για να μας καταστρέψει), γιατί ούτε το πρώτο γίνεται χωρίς το δεύτερο, ούτε το δεύτερο χωρίς το πρώτο, αυτοί που υπερασπίζονται και το «εθνικό» και το «λαϊκό» στοιχείο και όχι βέβαια όσοι μας πουλάνε (ισραηλινά) φύκια για μεταξωτές (αντιτουρκικές και εθνικόφρονες) κορδέλες.

Χρειαζόμαστε ανεξάρτητη και κυρίαρχη Ελλάδα (και Κύπρο), ικανή να αναπτύσσει σχέσεις με όλα τα σημεία του ορίζοντα, κάτι που στην περίπτωσή μας είναι όρος επιβίωσης, όχι βέβαια μια Ελλάδα ισραηλινή, ή αμερικανική, ή γερμανική, ή τουρκική, ή οτιδήποτε άλλο.

ΥΓ. Όπως υπογραμμίσαμε και στο προηγούμενο άρθρο μας οι πραγματικοί φίλοι του εβραϊκού λαού είναι όσοι τον βοηθάνε να διασωθεί από τον σημερινό φοβερό εχθρό του, που είναι η ίδια η ηγεσία του εβραϊκού κράτους και όσοι διεθνώς την υποστηρίζουν. Κι ας μην είναι τόσο βέβαιοι οι εγχώριοι απολογητές ή σιωπούντες για τη γενοκτονία για το ποιος θα νικήσει στο τέλος γιατί κινδυνεύουνε να την πατήσουν άσχημα, όπως άσχημα την πάτησαν και με την Ουκρανία. Από το Ντονμπάς στη Γάζα είναι ο ίδιος πόλεμος.