“Πήγε (Λιβύη), είδε και απήλθε… – Χωρίς αποτέλεσμα η επίσκεψη Γεραπετρίτη στην Τρίπολη” / γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

Δημήτρης Μηλάκας

Δυο βδομάδες σχεδόν μετά την κατάθεση στον ΟΗΕ (2/7/25) της ρηματικής διακοίνωσης με την οποία η κυβέρνηση στην ανατολική Λιβύη περιγράφει τις διεκδικήσεις της σε θαλάσσιες ζώνες οι οποίες εξαφανίζουν την ΑΟΖ στη νότια Κρήτη, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης θεώρησε σκόπιμο να επισκεφτεί την Τρίπολη.

Αξιοσημείωτο ήταν ότι η κυβέρνηση της Τρίπολης κατέθεσε τη ρηματική διακοίνωση με τις αξιώσεις της (οι οποίες συνάδουν απόλυτα με το τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο βασίζεται στο τουρκικό αξίωμα πως τα νησιά δεν έχουν ΑΟΖ πέραν των 6 μιλίων των χωρικών τους υδάτων) ενώ είχε προγραμματιστεί η επίσκεψη του Γεραπετρίτη.

Το… παγώνι

Μάλιστα, αξιοσημείωτο είναι επίσης πως το ελληνικό ΥΠΕΞ, προκειμένου να μην διαταραχτεί το «κλίμα», έκανε το… παγώνι όταν στις 2 του μηνός η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Λιβύης στον ΟΗΕ κατέθεσε την προκλητική διακοίνωση η οποία ταιριάζει γάντι με το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Η αντίδραση της ελληνικής διπλωματίας γι’ αυτήν την πρόκληση προέκυψε εξ ανάγκης όταν ο διπλωματικός συντάκτης Νίκος Μελέτης έβγαλε στη φόρα (στο «Πρώτο Θέμα») την προκλητική μεθόδευση των Λίβυων.

Τρύπα στο νερό

Παρ’ όλα αυτά, η επίσκεψη του Γιώργου Γεραπετρίτη στην Τρίπολη πραγματοποιήθηκε και, απ’ ό,τι μπορεί κανείς να συμπεράνει απ’ τις επίσημες δηλώσεις και ανακοινώσεις μετά τις συναντήσεις, αυτό που πέτυχε (η επίσκεψη του Γεραπετρίτη) ήταν μια τρύπα στο νερό, ανάλογη με αυτήν που πέτυχε κατά την επίσκεψή του μια βδομάδα πριν στη Βεγγάζη, στο ανατολικό λιβυκό (μη αναγνωρισμένο διεθνώς) κράτος της… δυναστείας των Χαφτάρ.

Μετά τις συναντήσεις που είχε στην Τρίπολη, ο Γεραπετρίτης στις δηλώσεις του προσπάθησε να πείσει ότι… απλώς βρέχει και πως το επίσημο λιβυκό κράτος δεν μας έχει για φτύσιμο…

Στο σημείο αυτό καλό είναι παρενθετικά να υπενθυμίσουμε ότι ο προεδρεύον σήμερα στη Λιβύη υπήρξε πρέσβης της χώρας στην Αθήνα, τον οποίον έδιωξε κακήν κακώς ο τότε ΥΠΕΞ Δένδιας.

Ήταν στραβό το κλίμα…

Μετά τις συναντήσεις του, λοιπόν, με τους αξιωματούχους στην Τρίπολη ο Έλληνας ΥΠΕΞ δήλωσε:

«Μετά την επίσκεψή μου στη Βεγγάζη την προηγούμενη εβδομάδα, ολοκληρώσαμε τον κύκλο επαφών στη Λιβύη, με την επίσκεψή μου στην Τρίπολη. Αυτή περιέλαβε συναντήσεις με τον πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου, με τον πρωθυπουργό και με τον υπουργό Εξωτερικών.

Οι συζητήσεις έγιναν σε ιδιαίτερα παραγωγικό κλίμα και αποφασίσαμε από κοινού να επανατοποθετήσουμε σε τροχιά τα μείζονα ζητήματα που μας αφορούν, το μεταναστευτικό, το διμερές εμπόριο και βεβαίως την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών.

Μια Λιβύη ισχυρή, ενιαία και αυτοδύναμη, σε αγαστή συνεργασία με την Ελλάδα, αποτελεί εγγύηση ασφάλειας και ευημερίας στην ευρύτερη περιοχή». Ζήσε Μάη μου, δηλαδή…

Καλά – ανέξοδα λόγια, χωρίς την παραμικρή δέσμευση ωστόσο είπε και ο Ταχέρ Αλ Μπαούρ, υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων της κυβέρνησης της Τρίπολης, υποδεχόμενος τον Έλληνα ΥΠΕΞ, ο οποίος τόνισε τις ιστορικές και πολιτισμικές σχέσεις που ενώνουν τους δύο λαούς της Μεσογείου, χαρακτηρίζοντας τις διμερείς σχέσεις διαχρονικά θερμές, παρά τις δυσκολίες. «Πάντα υπάρχουν ζητήματα που επηρεάζουν τις σχέσεις», ανέφερε – και πρόσθεσε: «Φυσικά, αυτά τα προβλήματα δεν πρέπει να γίνονται εμπόδια στις σχέσεις μεταξύ των κρατών, ειδικά καθώς είμαστε στην ίδια περιφέρεια. Η Μεσόγειος είναι μια από τις ομορφότερες περιοχές στον κόσμο… Οι παράγοντες αυτοί αναγκάζουν εμάς τους πολιτικούς να εργαστούμε για τις σχέσεις μας» επισήμανε, εκφράζοντας την ελπίδα «αυτό το ταξίδι να είναι μια απαρχή για δοθεί μια καλή τροπή στις σχέσεις των δύο χωρών»….

Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή, τα οποία γίνονται ακόμα πιο ασαφή στην ανακοίνωση που εκδόθηκε από τη λιβυκή κυβέρνηση μετά τις συναντήσεις και αναφέρει τα εξής:

«Ο πρωθυπουργός Abdelhamid Debiba δέχθηκε, την Τρίτη, στο γραφείο του στο Υπουργικό Συμβούλιο, τον υπουργό Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας, Γιώργο Γεραπετρίτη.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, συζήτησαν τρόπους ενίσχυσης της κοινής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, ιδίως σε θέματα οικονομίας και υπηρεσιών, ενώ παράλληλα συζήτησαν το άνοιγμα του ελληνικού εναέριου χώρου για την εναέρια κυκλοφορία της Λιβύης και την επανέναρξη των απευθείας πτήσεων μεταξύ των δύο χωρών.

Οι δύο πλευρές τόνισαν τη σημασία της συνέχισης του άμεσου διαλόγου για τη διασφάλιση του σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας, τη διατήρηση σχέσεων καλής γειτονίας και την εξυπηρέτηση των κοινών συμφερόντων του λιβυκού και του ελληνικού λαού».

Είναι σαφές, τουλάχιστον από την επίσημη ανακοίνωση της Λιβύης, ότι τόσο για το θέμα του ελέγχου των μεταναστευτικών ροών όσο και (πολύ περισσότερο) για το θέμα της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών (τα ζητήματα που αυτήν την περίοδο καίνε την Ελλάδα) δεν υπήρξε η παραμικρή πρόοδος.

Για να μην πάει «άπατη» επικοινωνιακά η επίσκεψη Γεραπετρίτη διπλωματικές πηγές στην Αθήνα… διέδιδαν πως το ελληνικό ΥΠΕΞ «σημειώνει» ότι, παρά τις αμφισβητήσεις της ελληνικής ΑΟΖ στην Κρήτη από τη λιβυκή πλευρά, στο κείμενο της ρηματικής διακοίνωσης γίνεται επίκληση του Διεθνούς Δικαίου και των διατάξεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και ως εκ τούτου, το ελληνικό ΥΠΕΞ θεωρεί ότι το εν λόγω προκλητικό κείμενο (η ρηματική διακοίνωση και ο χάρτης που εξαφανίζει την ΑΟΖ στη νότια Κρήτη δηλαδή!) αφήνει ανοιχτά αρκετά περιθώρια διαλόγου μεταξύ των δύο πλευρών…

Παιδιά… εύγε.