Γράμματα & Τέχνες Θέατρο

Θεόδωρος Τερζόπουλος. Ο ανθρωπιστής θεατρικός δάσκαλος, ο κυνηγός του αθέατου και ανεξιχνίαστου

Μετά το χθεσινό συγκλονιστικό μήνυμα του Θεόδωρου Τερζόπουλου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, μήνυμα με αποδέκτες που αναζητούσαν μια τέτοια ουσιαστική φωνή, που να συνδέει τη μοίρα του Θεάτρου με τη μοίρα του καθημερινού ανθρώπου, μαζί με τον θαυμασμό γεννιούνται και απορίες για το ποιος είναι.

Και βέβαια αυτό συμβαίνει κυρίως στην Επαρχία, όπου οι θεατές δεν είδαν παραστάσεις του, με εξαίρεση την καλοκαιρινή του “Ορέστεια” του Αισχύλου στο Δίον, ή στα πλατιά λαϊκά στρώματα, που ο εξοντωτικός αγώνας της βιοπάλης δεν επιτρέπει τέτοιου είδους πνευματικές απολαύσεις.

Ποιος είναι, λοιπόν, ο Τερζόπουλος, που γεννιέται το 1945, μέσα στον Εμφύλιο, σ’ ένα μικρό χωριό της Πιερίας, τον Μακρύγιαλο, από αγροτική οικογένεια και φτάνει σήμερα να θεωρείται κορυφαίος θεατρικός δάσκαλος με διεθνή αναγνώριση;

Με μέντορα τον σπουδαίο Χάινερ Μύλλερ στα νεανικά του χρόνια και με μια πορεία στο Θέατρο της “διονυσιακής έκστασης”, που του χάρισε βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ από το Πέκίνο μέχρι τη Βραζιλία κι από τη Μόσχα μέχρι τη Βαρκελώνη, γνωστός παγκόσμια, δεν θα έπρεπε να είναι άγνωστος σ’ εμάς, στο πλατύ κοινό, στην πατρίδα του.

Ακολουθεί ένα πραγματικά εντυπωσιακό βιογραφικό, που δείχνει τις διαστάσεις του.

 ……………

Γεννήθηκε το 1945 στον Μακρύγιαλο Πιερίας. Σπούδασε στη δραματική Σχολή του Κ. Μιχαηλίδη (Αθήνα, 1965-1967), με δασκάλους τους Γ. Σεβαστίκογλου, Λ. Τριβιζά και Κ. Μιχαηλίδη και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Berliner Ensemble, στη Γερμανία (1973-76), όπου εργάστηκε και ως βοηθός σκηνοθέτη, μαθητεύοντας στο πλευρό του Χάινερ Μύλλερ, ο οποίος υπήρξε μέντοράς του, αλλά και των Μάνφρεντ Βέκβερτ, Ρουθ Μπέρκχαους και Έκεχαρτ Σαλ.

Από το 1981 έως το 1983 διατέλεσε Διευθυντής της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος,

Από το 1985 και για περίπου 15 χρόνια Καλλιτεχνικός Διευθυντής των Διεθνών Συναντήσεων Αρχαίου Δράματος στους Δελφούς, όπου προσκάλεσε σημαντικούς δημιουργούς του παγκοσμίου θεάτρου όπως τους Χάινερ Μύλλερ, Ταντάσι Σουζούκι,  Ρόμπερτ Γουίλσον, Αντρέι Σερμπάν, Γουόλε Σογίνκα, Μιν Τανάκα, κ.α.

Το 1985 ίδρυσε τη θεατρική ομάδα Άττις με την οποία το 1986 παρουσίασε την πρωτοποριακή παράσταση Βάκχες του Ευριπίδη, αλλάζοντας ριζικά τον τρόπο παρουσίασης της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, εισάγοντας στοιχεία ακραίας σωματικότητας και τελετουργίας.

Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος δημιουργεί μια θεατρική προσέγγιση, ένα σύστημα, με τεχνικές διονυσιακής έκστασης για να αποκαλύψει το αθέατο και το ανεξιχνίαστο. Η προσέγγισή του δίνει έμφαση στις τραγικές διαστάσεις, δίνοντας φωνή σε ένα θέατρο που γεννιέται εκ βαθέων. Πρόκειται για μια ασυνήθιστη προσέγγιση που, σε πείσμα κάθε ακαδημαϊκής κατηγοριοποίησης, διατηρεί την αυθυπαρξία της. Εφαρμόζει τη μέθοδό του στην αρχαία ελληνική τραγωδία, αλλά και σε ετερογενή ποιητικά κείμενα. Ταξιδεύοντας για πάνω από σαράντα χρόνια σε όλο τον κόσμο, συνεχίζει να αναζητά τα ανθρώπινα οράματα και την ιστορία τους, όντας ένας ανθρωπιστής που εστιάζει στη συνάντηση με τον Άλλον, στον οποίο αναγνωρίζει τον εαυτό του.

Εδώ και 40 χρόνια, ο Θεόδωρος Τερζόπουλος και το Θέατρο Άττις έχουν παρουσιάσει, μόνο στο εξωτερικό, 2300 παραστάσεις σε πολλά αναγνωρισμένα διεθνή φεστιβάλ και θέατρα.

 «Στο θέατρο του Τερζόπουλου ο μύθος δεν είναι παραμύθι, αλλά συμπυκνωμένη εμπειρία, η διαδικασία της πρόβας δεν είναι εκτέλεση μιας δραματουργικής θεώρησης, αλλά μια περιπέτεια σ’ ένα ταξίδι στο τοπίο της μνήμης, μια αναζήτηση των χαμένων κλειδιών της ενότητας του σώματος με τον λόγο, της λέξης ως φυσικής οντότητας».

Χάινερ Μύλλερ, Ιούνιος 1987, Βερολίνο

 

Ο Τερζόπουλος έχει επινοήσει και εδραιώσει μια μοναδική μέθοδο υποκριτικής, ένα δικό του σύστημα εργασίας, που αποτελείται από μια σειρά σωματικών και φωνητικών ασκήσεων, οι οποίες αποσκοπούν στην καλλιέργεια των θεμελιωδών αρχών της υποκριτικής τέχνης. Η μέθοδος και η δραματουργική του προσέγγιση στην αρχαία ελληνική τραγωδία διδάσκονται σε περισσότερες από τριάντα Δραματικές Σχολές, Ακαδημίες, Ινστιτούτα και Πανεπιστημιακά Τμήματα Κλασικών Σπουδών σε όλο τον κόσμο. Πραγματοποιεί εργαστήρια και διαλέξεις παγκοσμίως, ενώ είναι Επίτιμος Καθηγητής σε ακαδημίες θεάτρου και πανεπιστήμια. Από το 2013 διοργανώνει σε ετήσια βάση το διεθνές θερινό εργαστήριο της μεθόδου του, υπό με τον τίτλο «Η Μέθοδος του Θεόδωρου Τερζόπουλου – Η επιστροφή του Διόνυσου», για νέους ηθοποιούς και σκηνοθέτες από όλο τον κόσμο.

Η μέθοδος και το έργο του έχουν μελετηθεί από έγκριτους μελετητές του θεάτρου. Βιβλία για το έργο του έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε πολλές γλώσσες: ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά, κινεζικά, τουρκικά, ρωσικά, πολωνικά, κορεάτικα, μανδαρινικά, ιταλικά, γαλλικά, ουγγρικά, γεωργιανά, ισπανικά και αραβικά. Το βιβλίο της μεθόδου του, με τίτλο «Η Επιστροφή του Διόνυσου», κυκλοφόρησε το 2015 και έκτοτε έχει μεταφραστεί σε 15 γλώσσες. Τιμητικά αφιερώματα στο σύνολο του έργου και της προσφοράς του Θεόδωρου Τερζόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σε χώρες όπως Κίνα, Πολωνία, Ιταλία, Ρωσία, Κολομβία, Γερμανία, Ελλάδα, Αυστρία, Ισπανία, Η.Π.Α. και Κύπρο. Το 2018 το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση διοργάνωσε μεγάλο τιμητικό αφιέρωμα στο έργο του με τίτλο Η Επιστροφή του Διόνυσου.

Το 1994, ο Θεόδωρος Τερζόπουλος πρωτοστατεί στη σύσταση της Θεατρικής Ολυμπιάδας στους Δελφούς, προεδρεύοντας της Διεθνούς Επιτροπής που απάρτιζαν – ως συνιδρυτικά μέλη – επιφανείς άνθρωποι του θεάτρου, όπως οι Ταντάσι Σουζούκι, Χάινερ Μύλλερ, Ρόμπερτ Γουίλσον, Νούρια Εσπέρ, Γιούρι Λιουμπίμοφ και Τόνι Χάρισον. Έως και σήμερα διατελεί Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής της Θεατρικής Ολυμπιάδας. Το 1995 ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής της 1ης Θεατρικής Ολυμπιάδας στους Δελφούς, με τίτλο «Διασχίζοντας τη χιλιετία», προσκάλεσε σημαντικές διεθνείς παραστάσεις και καλλιτέχνες. Οι διοργανώσεις της Θεατρικής Ολυμπιάδας που ακολούθησαν πραγματοποιήθηκαν στη Σιζουόκα, Ιαπωνία (“Δημιουργώντας ελπίδα”, 1999), στη Μόσχα, Ρωσία (“Θέατρο για το λαό”, 2001), στην Κωνσταντινούπολη (“Πέρα από τα σύνορα”, 2006), στη Σεούλ, Νότια Κορέα (“Sarang- Αγάπη και Ανθρωπισμός”, 2010), στο Πεκίνο, Κίνα (“Όνειρο”, 2014), στο Βρότσλαβ, Πολωνία (“The World as a Place of Truth”, 2016), σε 17 πόλεις της Ινδίας (“Η σημαία της φιλίας”, 2018), στην Τόγκα, Ιαπωνία και Αγία Πετρούπολη, Ρωσία (“Δημιουργώντας Γέφυρες”, συνδιοργάνωση, 2019) και στη Βουδαπέστη, Ουγγαρία (“O Man, strive on, strive on, have faith; and trust!”, 2023).

Από το 1990 είναι ιδρυτικό μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Μεσογειακού Θεάτρου, στο οποίο συμμετέχουν 22 χώρες της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων. Ως Πρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Μεσογειακού Θεάτρου στην Ελλάδα από το 1991 διοργανώνει σειρά εκδηλώσεων (Διεθνές Φεστιβάλ Βία και Ειρήνη στο Μεσογειακό Θέατρο – Πάτρα 1991, Μέρες Θεατρικής Παιδείας – Μυτιλήνη, κ.α.)

Το 2005 διοργάνωσε την 1η Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος στη Σικυώνα, με τίτλο Σκότος εμόν Φάος. Η 2η (Κάθοδος) πραγματοποιήθηκε το 2006, και η 3η (Εκδίκηση) το 2011.

Σκηνοθεσίες

Μ. Μπρεχτ Ψωμάδικο  (Θεατρικό Εργαστήρι Θεσσαλονίκης, 1977), Μ. Μπρεχτ Μικρό Μαχαγκόνυ (Θέατρο Θεσσαλονίκης, 1977), Σ. Μρόζεκ Ένα Ευτυχές Γεγονός (Κ.Θ.Β.Ε., 1978), Ζ.Π. Σαρτρ Κεκλεισμένων των Θυρών (Κ.Θ.Β.Ε., 1980), Φ.Γ. Λόρκα Γέρμα (Κ.Θ.Β.Ε., 1981), Μ. Μπρεχτ ΜάναΚουράγιο (Κ.Θ.Β.Ε., 1983), Ρ.Β. Φασμπίντερ Ελευθερία στη Βρέμη (Δημοτικό Θέατρο του Τύπιγκεν, Γερμανία, 1988).

Σκηνοθετικές επιμέλειες

Γνωριμία με τον Μπρεχτ (1976), Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδάει Μπρεχτ (1979), Ο Έκεχαρτ Σαλ και η Μαρία Φαραντούρη τραγουδούν Μπρεχτ (Δημήτρια και Μπερλίνερ Ανσάμπλ, 1980), Αλαμπάμα Σονγκ, με τη σχολή του Κ.Θ.Β.Ε. (1980), Ρεσιτάλ Έκεχαρτ Σαλ (Αθήνα 1980), Ρεσιτάλ Γκίζελα Μάι (Δημήτρια, Θεσσαλονίκη, 1981), Του Φεγγαριού τα Πάθη, αφιέρωμα στον Λόρκα με τη Μαρία Φαραντούρη (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 1996).

Σκηνοθεσίες με την ομάδα ΑΤΤΙΣ και θέατρα του εξωτερικού

Ευριπίδη Βάκχες (1986)
Χ. Μύλλερ Μήδειας Υλικό (1988)
Χ. Μύλλερ Κουαρτέτο (1989)
Αισχύλου Πέρσες (1990)
Χ. Μύλλερ Η Απελευθέρωση του Προμηθέα, με τον Χάινερ Μύλλερ και τη Σοφία Μιχοπούλου (Βερολίνο, 1991)
Μ. Τσβετάγεβα Φαίδρα, με την Άλλα Ντεμίντοβα (Μεσαιωνικό Κάστρο Πάτρας, 1991)
Χ. Μύλλερ Κουαρτέτο, με την Άλλα Ντεμίντοβα (Θέατρο Ταγκάνκα, Μόσχα, 1993)
Β. Βασικεχαγιόγλου Κανών (1993)
Σοφοκλή Αντιγόνη, με Ιταλούς και Έλληνες ηθοποιούς (Θέατρο Ολύμπικο, Βιτσένζα, 1994)
Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης (1995)
Χ. Μύλλερ Μήδειας Υλικό, (Φεστιβάλ Άργους, 1995)
Χ. Μύλλερ – Ευριπίδη Μήδειας Υλικό με την Άλλα Ντεμίντοβα (1996)
Ιώ (στο πλαίσιο εγκατάστασης της Βουβούλας Σκούρα, Φεστιβάλ Άργους, 1996)
Χ. Μύλλερ Ηρακλής (1997)
Ηρακλής (performance βασισμένη στον Ηρακλή του Χ. Μύλλερ
Φεστιβάλ Άργους, 1997)
Διόνυσος (σκηνική σύνθεση βασισμένη στις Βάκχες του Ευριπίδη και στον μύθο του Γιουρουπαρί), με Κολομβιανούς ηθοποιούς (Φεστιβάλ Μπογκοτά, 1998)
Το Χρήμα (σκηνική σύνθεση κειμένων του Μπ. Μπρεχτ, 1998)
Κάθοδος (σκηνική σύνθεση βασισμένη στον Ηρακλή Μαινόμενο του Ευριπίδη και τις Τραχίνιες του Σοφοκλή, 1999)
Ευριπίδη Ηρακλής Μαινόμενος με Τούρκους ηθοποιούς, παραγωγή του Διεθνούς Φεστιβάλ Κων/πολης (1999)
Κάθοδος του Ηρακλή στον Άδη, με Έλληνες και Τούρκους ηθοποιούς, συμπαραγωγή του Θεάτρου Άττις και του Διεθνούς Φεστιβάλ Κων/πολης (1999)
Μ. Πίρα Πάσκα Ντεβάντις, συμπαραγωγή του Θεάτρου Άττις και του Θεάτρου του Κάλιαρι (1999)
Γ. Κοντραφούρη Το Στεφάνι (2000)
Ευριπίδη Ηρακλής Μαινόμενος (Επίδαυρος, 2000)
Τρίστια (σκηνική σύνθεση βασισμένη σε μονολόγους της Μήδειας, της Ηλέκτρας και της Φαίδρας) με την Άλλα Ντεμίντοβα (Δελφοί, 2000)
Μ. Πάστερνακ Άμλετ μια μαθητεία, με την Άλλα Ντεμίντοβα (2001)
Ευριπίδη Βάκχες, παραγωγή του Düsseldorfer Schauspielhaus (2001)
Δ. Δημητριάδη Λήθη (2002)
Χ. Μύλλερ Μήδειας Υλικό, στο πλαίσιο της εικαστικής έκθεσης Δηλητήρια (Τεχνόπολη, 2002)
Σοφοκλή Φιλοκτήτης, (Ακαδημία Θεάτρου του Βερολίνου, 2003)
Σ. Μπέκετ Νανούρισμα (2003)
Σ. Μπέκετ Τρίπτυχο (2003)
Επίγονοι (αποσπάσματα από χαμένες τραγωδίες του Αισχύλου, 2003)
Αισχύλου Πέρσες, με νέους σκηνοθέτες από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, παραγωγή του Θεάτρου Μέγιερχολντ (Μόσχα, 2003)
Αίας η τρέλα (σκηνική σύνθεση βασισμένη στον Αίαντα του Σοφοκλή, 2004)
Κ. Λογαρά Η τελευταία μάσκα – fallimento (2006)
Ε. Αντνάν Τζενίν (2006)
Αισχύλου Πέρσες, με Έλληνες και Τούρκους ηθοποιούς, συμπαραγωγή του Θεάτρου Άττις, του Διεθνούς Φεστιβάλ Κων/πολης, του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου και της Θεατρικής Ολυμπιάδας (2006)

Σοφοκλή Οιδίπους Τύραννος, με Ρώσους ηθοποιούς, παραγωγή του Θεάτρου Αλεξαντρίνσκι (Αγ. Πετρούπολη, 2006)
Μ. Ποντίκα  Η Κασσάνδρα απευθύνεται στους νεκρούς (2007)
Κ. Μίκελστετερ Έρημος (2007)
Α. Στρίντμπεργκ Mademoiselle Julie (2008)
Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης με Κινέζους ηθοποιούς, παραγωγή της Κεντρικής Ακαδημίας Θεάτρου του Πεκίνου (2008)
Σοφοκλή Αίας (2008)
Έ. Άρεντ Χορευτής (2009)
Χ. Μύλλερ Μάουζερ (2009)
Γ. Κοντραφούρη Ιοκάστη (2009)
Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης, με Έλληνες, Γερμανούς και Τούρκους ηθοποιούς, συμπαραγωγή του Θεάτρου Άττις, του Φεστιβάλ Αθηνών, της Κων/πολης Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2010 και του Έσσεν Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2010
Alarme (σκηνική σύνθεση με αφορμή την αλληλογραφία της Μαρίας Στιούαρτ με τη Βασίλισσα Ελισάβετ Α΄, 2010),
Σοφοκλή Αντιγόνη, με Κινέζους ηθοποιούς, παραγωγή της Κεντρικής Ακαδημίας Θεάτρου του Πεκίνου (2011)
Χ. Μύλλερ Μάουζερ, με Πολωνούς ηθοποιούς, παραγωγή του Ινστιτούτου Γκροτόφσκι (Βρότσλαβ, 2012)
Amor (σκηνική σύνθεση βασισμένη σε κείμενο του Θανάση Αλευρά, 2013)
Σ. Μπέκετ Το Τέλος του Παιχνιδιού, με Ρώσους ηθοποιούς, παραγωγή του Θεάτρου Αλεξαντρίνσκι (Αγία Πετρούπολη, 2014)
Νοσφεράτου, όπερα του Ν.Κουρλιάντσκι, με Ρώσους κι Έλληνες συντελεστές, παραγωγή της Όπερας της Περμ (2014)
Ευριπίδη Βάκχες, με Ρώσους ηθοποιούς, παραγωγή του Electrotheatre Stanislavsky (Μόσχα, 2015)
Σοφοκλή Αντιγόνη, με Αμερικανούς κι Έλληνες ηθοποιούς, παραγωγή του Wilma Theater (Φιλαδέλφεια, Η.Π.Α., 2015)
Αισχύλου Αγαμέμνων, με Κινέζους ηθοποιούς, παραγωγή της Κεντρικής Ακαδημίας Θεάτρου του Πεκίνου (2016)
Ευριπίδη Βάκχες, παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου της Ταϊβάν (Ταϊπέι, 2016),
Ανκόρ (σκηνική σύνθεση βασισμένη σε ποίηση του Θ. Τσαλαπάτη, 2016)
Μ. Μπρεχτ. Μάνα Κουράγιο, με Ρώσους ηθοποιούς, παραγωγή του Θεάτρου Αλεξαντρίνσκι (Αγία Πετρούπολη, 2017)
Ευριπίδη Τρωάδες, με ηθοποιούς από την Κύπρο, την Ελλάδα, τα Ιεροσόλυμα, το Μοστάρ και τη Συρία, παραγωγή του Οργανισμού Πάφος 2017, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης (2017)
Φ.Γ. Λόρκα Γέρμα, παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου της Ταϊβάν (Ταϊπέι, 2018)
Χ. Ίψεν Νόρα (2019)
Χ. Μύλλερ Μάουζερ, με Ρώσους ηθοποιούς, παραγωγή του Θεάτρου Αλεξαντρίνσκι (Αγία Πετρούπολη, 2020)
Έξοδος, σκηνική σύνθεση μονολόγων από τις τραγωδίες Μήδεια, Άλκηστη, Αντιγόνη και χρησμών της Πυθίας, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών (Δελφοί, 2020)
Ευριπίδη Βάκχες με Ούγγρους ηθοποιούς, παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου της Ουγγαρίας (Βουδαπέστη, 2022)
Σ. Μπέκετ Περιμένοντας τον Γιοντό με Ιταλούς ηθοποιούς, παραγωγή Emilia Romagna Teatro/ Teatro Nationalle, Fondazione Teatro di Napoli Bellini (Ιταλία 2023)
Ρέκβιεμ (θραύσματα λέξεων, ήχων, εικόνων, 2023)
Μ. Μπρεχτ Μάνα Κουράγιο με Ούγγρους ηθοποιούς, παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου της Ουγγαρίας (Βουδαπέστη, 2024)
Αισχύλου Ορέστεια, παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδας (Επίδαυρος, 2024), 

Βραβεία (επιλογή)

Βραβείο Λόρκα (για την παράσταση Βάκχες), Βαρκελώνη, Ισπανία, 1986
Βραβείο Σκηνοθεσίας Στανισλάβσκι (για την παράσταση Κουαρτέτο), Μόσχα, 1993
Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου (για την παράσταση Πέρσες), Βραζιλία, 1994
Βραβείο Σκηνοθεσίας του Φεστιβάλ των Εθνών (για την παράσταση Αντιγόνη), Σεούλ, 1994
Πρώτο Βραβείο Σκηνοθεσίας (για την παράσταση Διόνυσος), Μπογκοτά, Κολομβία, 1998
Βραβείο Σκηνοθεσίας (για την παράσταση Προμηθέας Δεσμώτης), Νέο Δελχί, Ινδία, 2000
Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου των Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής για το σύνολο του έργου του, Αθήνα, 2006,
Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου για το σύνολο του έργου του, Κωνσταντινούπολη, 2006
Πρώτο Βραβείο Παράστασης (για την παράσταση Προμηθέας Δεσμώτης), Πεκίνο, 2008
Πρώτο Βραβείο Σκηνοθεσίας (για την παράσταση Προμηθέας Δεσμώτης), Πεκίνο, 2008
Πρώτο Βραβείο Παράστασης (για την παράσταση Αίας, η τρέλα), Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος, Μέριδα, Ισπανία, 2008
Πρώτο Βραβείο Σκηνοθεσίας, (για την παράσταση Μάουζερ), Βραβεία κοινού του περιοδικού Αθηνοράματος, Αθήνα, 2010
Τέσσερα Πρώτα Εθνικά Βραβεία για την Αντιγόνη στην Κεντρική Ακαδημία Θεάτρου του Πεκίνου, 2011 (Πρώτο Βραβείο Παράστασης, Πρώτο Βραβείο Σκηνοθεσίας, Πρώτο Βραβείο Ερμηνείας Συνόλου, Πρώτο Βραβείο Καλλιτεχνικής Παραγωγής)
Καλύτερος Μονόλογος (για την παράσταση Έρημος), Solo Festival, Μόσχα, 2011
Καλύτερος Μονόλογος (για την παράσταση Ιοκάστη), Solo Festival, Μόσχα, 2012
Απονομή του Ανώτερου Τιμητικού Τίτλου Shri στην Ινδία από τον Πρόεδρο Ram Nath Kovind, Βομβάη, 2018
Απονομή του τίτλου Cultural Forum Ambassador από τον Υπουργό Πολιτισμού της Ρωσίας Vladimir Medinsky, Αγία Πετρούπολη, 2018
Βραβείο Καλύτερης Παράστασης και Καλύτερης Σκηνοθεσίας (για την παράσταση Μάνα Κουράγιο) και Βραβείο Μανόλια Καλύτερης Ηθοποιού (για την Elena Nemzer στον ομώνυμο ρόλο), Σανγκάη, 2019
Βραβείο Καλύτερης Παράστασης (για την παράσταση Προμηθέας Δεσμώτης), Modern Drama Valley Theatre, Σανγκάη, 2019
Βραβείο για το σύνολο του έργου του, Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Καΐρου, 2019
Βραβείο Φίγκαρο για τη συμβολή στην εξέλιξη του σύγχρονου θεάτρου, Αγία Πετρούπολη, 2020
Διεθνές Βραβείο Θεάτρου Yuri Liubimov, Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου ITI και Ίδρυμα Yuri Liubimov, 2020
Διεθνές Βραβείο Κοινού Zvezda Teatrala στην κατηγορία «Καλύτερη Παράσταση Ξένου Σκηνοθέτη στη Ρωσία» για το Μάουζερ στο Θέατρο Αλεξαντρίνσκι, 2020.
Βραβείο του Φεστιβάλ ΜΙΤΕΜ για την παράσταση Αίας, η τρέλα, Βουδαπέστη, 2021
Βραβείο του Φεστιβάλ ΜΙΤΕΜ για την παράσταση Amor, Βουδαπέστη, 2022
Βραβείο L’ ombre di Dionisos, αρχαιολογικό πάρκο της Νάξου, Σικελία, 2022
Βραβείου Mikhail Tumanishvili, GIFT FEstival, Τιφλίδα, 2022
Απονομή Αστέρα στη Sibiu Walk of Fame Star, Σιμπίου, Ρουμανία, 2024
Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου της Ελληνικής Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών, Ελλάδα, 2024

 Αφιερώματα (επιλογή)

Στον Θ. Τερζόπουλο και το Θέατρο Άττις, Διοργάνωση Festival Iberoamericano, Μπογκοτά, Κολομβία, 1998
“Δημιουργώντας Γέφυρες”, Διοργάνωση Πολιτιστική Έτος της Ελλάδας στην Κίνας, Πεκίνο, 2008
Στον Θ. Τερζόπουλο και το Θέατρο Άττις, Διοργάνωση Ινστιτούτο Γκροτόφσκι, Βρότσλάβ, Πολωνία, 2009
Στον Θ. Τερζόπουλο και το Θέατρο Άττις, Διοργάνωση Θέατρο Αλεξαντρίνσκι και Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Αλεξαντρίνσκι, Αγ. Πετρούπολη, 2009
Στον Θ. Τερζόπουλο και το Θέατρο Άττις, Διοργάνωση Emilia Romagna Teatro και VIE Festival, Μόντενα, Ιταλία, 2009
Στον Θ. Τερζόπουλο και το Θέατρο Άττις, Διοργάνωση Κεντρική Ακαδημία Θεάτρου του Πεκίνου, Πεκίνο, 2011
Στον Θεόδωρο Τερζόπουλο, Διοργάνωση Φεστιβάλ Ολύμπου, Πιερία, 2011
“Ο Διόνυσος στην Εξορία”, Διοργάνωση Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Freie Universitat, Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού στο Βερολίνο, Βερολίνο, 2011
Στον Θ. Τερζόπουλο και το Θέατρο Άττις, Διοργάνωση Ινστιτούτο Γκροτόφσκι, Βρότσλάβ, Πολωνία, 2012 – Παρουσίαση της πολωνικής μετάφρασης του βιβλίου «Στον λαβύρινθο: Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος συναντά τον Χάινερ Μύλλερ».
Στον Θ. Τερζόπουλο, Διοργάνωση Κέντρο σημειολογίας του Θεάτρου, Αθήνα, 2012
«New Realism and the Return of Dionysus”, Διοργάνωση Goethe Intstitute, εκδόσεις Theater der Zeit και Θέατρο Άττις, Αθήνα, 2016
«Η Επιστροφή του Διόνυσου – Η Μέθοδος του Θεόδωρου Τερζόπουλου», Διοργάνωση Ινστιτούτο Γκροτόφκσι, 7η Θεατρική Ολυμπιάδα και Βρότσλαβ Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, Βρότσλαβ, 2016
«Η Επιστροφή του Διόνυσου», 4ήμερο τιμητικό αφιέρωμα στους Δελφούς, Διοργάνωση Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση, Δελφοί, 2018
“Η Επιστροφή του Διόνυσου”, Ημερίδα, Διοργάνωση Διεθνές Φεστιβάλ Art Carnuntum, Καρνούντουμ, Αυστρία, 2021
“Dioniso e il Corpo: Theodoros Terzopoulos”, Piccolo Teatro στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Presente Indicativo, 2022
“Αφιέρωμα στον Θεόδωρο Τερζόπουλου”, Διοργανωση: Θέατρο Ριαλτο και Τμήμα Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΤΕΠΑΚ με τη συνεργασία του Κυπριακού Κέντρου ΔΙΘ, 2023

Επίτιμος Διδάκτωρ

Central Drama Academy of Beijing, Πεκίνο
Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών

………………

banner-article

Ροη ειδήσεων