Άρθρα Ελλάδα Κόσμος

«Λευκή Βίβλος»: Μαύρο πολεμικό παρόν και μέλλον για τους λαούς / γράφει ο Κώστας Παπαδάκης

Η «Λευκή Βίβλος για το μέλλον της ευρωπαϊκής άμυνας» είναι ένα πολυπλόκαμο σχέδιο πολέμου στο φόντο των ανταγωνισμών με Ρωσία, Κίνα.  Το ντελίριο πολεμικής προετοιμασίας δεν έχει στόχο την «αποτροπή», όπως με σκοπιμότητα θολώνει τα νερά η ΕΕ. Αντίθετα, επικεντρώνει στην πολεμική προετοιμασία των κρατών-μελών της με εξοπλισμούς 800 δισ ευρώ τα επόμενα χρόνια, με βάση το επιθετικό ευρωενωσιακό πρόγραμμα ReArm Europe. Αυτή η, γεμάτη κινδύνους για τους λαούς στρατηγική, παίρνει υπόψη της επίσης τις εντεινόμενες αντιθέσεις της ΕΕ με τις ΗΠΑ και την κυβέρνηση Τραμπ, που επαναχαράσσει τις προτεραιότητες του αμερικανικού κεφαλαίου, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών ομίλων.

Στόχος των τελευταίων είναι να μη μείνουν πίσω στην κούρσα της εξασφάλισης αγορών και εμπορικών, ενεργειακών δρόμων σε Ουκρανία, Μέση Ανατολή κ.α, όπως και των πολεμικών εξοπλισμών σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους.

Η ΕΕ επιδιώκει, επίσης, να μπορεί να δρα κι αυτοτελώς σε πολεμικές συγκρούσεις εκτός από τη συνεργασία της με το ΝΑΤΟ, αλλά πάνω από όλα να ενισχύσει τα κέρδη της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας και να πάψει να αποτελεί η ίδια τον πιο καλό πελάτη των αμερικανικών πολεμικών ομίλων. Για το άφθονο χρήμα που προορίζεται για τους ομίλους της πολεμικής βιομηχανίας, ενδεικτικό είναι και το γεγονός ότι η γερμανική πολεμική βιομηχανία Rheinmetall ξεπέρασε σε χρηματιστηριακή αξία τη Volkswagen.

Ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση, οι κυβερνήσεις κι υποστηρικτές της ΕΕ συμπλέουν σε αυτόν τον επικίνδυνο σχεδιασμό της «πολεμικής οικονομίας», με τις κυβερνήσεις κρατών-μελών να εκδίδουν “οδηγούς επιβίωσης” σε πολεμικές συνθήκες και να κατασκευάζουν νέα πολεμικά καταφύγια.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εποχή μας, ήδη, αποτελεί «την περίοδο των περισσότερων συγκρούσεων από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου». Ο πακτωλός δισ. του ReaArm Europe έρχεται σε μια περίοδο που τα λαϊκά νοικοκυριά στενάζουν από τις τιμές των ειδών λαϊκής κατανάλωσης, από τις συνεχείς αυξήσεις των τιμών στην ενέργεια εξαιτίας της ευρωενωσιακής στρατηγικής, και ο μισθός εξανεμίζεται στα μέσα του μήνα. Οι διαβεβαιώσεις ότι ο λαός τάχα θα μείνει «άβρεχτος» από νέους φόρους κι επιβαρύνσεις αποτελεί ρεσιτάλ εξαπάτησης, την ώρα κιόλας που κονδύλια ακόμα κι αυτού του ανεπαρκέστατου Ταμείου Συνοχής για τη στήριξη «ευάλωτων», θα πάνε κι αυτά για τον πόλεμο. Το ότι δεν θα ισχύουν για τις πολεμικές δαπάνες οι δημοσιονομικοί κανονισμοί του Συμφώνου Σταθερότητας κι ότι ενεργοποιείται η λεγόμενη ρήτρα διαφυγής, δεν αναιρεί στο ελάχιστο ποιος προορίζεται να πληρώσει το βαρύ λογαριασμό, που δεν είναι άλλος από το λαό.

Ήδη, οι λεγόμενοι «ίδιοι πόροι» (βλ. φόροι) της ΕΕ στρέφονται προς τη στρατιωτική βιομηχανία, ενώ δημιουργείται και ο μηχανισμός SAFE με σκοπό την παροχή δανείων στους ομίλους ύψους 150 δις ευρώ, δάνεια που ο λαός θα αποπληρώσει. Μάλιστα, η ΕΕ μόλις ανακοίνωσε τη μαζική δέσμευση λαϊκών καταθέσεων και αποθεματικών ασφαλιστικών ταμείων μέσω της λεγόμενης «Ένωσης Αποταμιεύσεων κι Επενδύσεων» που, όχι τυχαία, ανακοινώθηκε μαζί με τα πολεμικά σχέδια της ΕΕ και των κυβερνήσεων.

Την ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ λέει ότι «η οικονομία δεν αντέχει ανοίγματα», όταν πχ οι εργαζόμενοι ζητούν επαναφορά Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, 13ου-14ου μισθού στο δημόσιο, την ίδια στιγμή η ΕΕ προχωρά σε νέα αφαίμαξη των λαϊκών οικογενειών, για να δώσει ζεστό χρήμα για πολεμικούς εξοπλισμούς. Στο στόχαστρο βρίσκονται μισθοί, συντάξεις, κοινωνική ασφάλιση, οι δαπάνες για την υγεία όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Όσοι επίσης παρουσίαζαν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ως απάνεμο λιμάνι προστασίας των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, καταπίνουν τη γλώσσα τους. Πώς αλλιώς, όταν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ έχουν ως κοινό παρονομαστή  συνεργασίες με…άλλους «ομοϊδεάτες εταίρους», που σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται και η Τουρκία. Πρόκειται για κίνηση που ξεπλένει την Τουρκία η οποία κατέχει το 37% της Κύπρου για πάνω από μισό αιώνα, χωρίς καν να την αναγνωρίζει, απειλεί με casus beli την Ελλάδα κι αμφισβητεί σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα σε Αιγαίο και Κυπριακή ΑΟΖ. Οι δε λεγόμενες «δικλείδες ασφαλείας» που αναφέρονται σε διάφορες «βαρυσήμαντες» αναλύσεις, δεν θέτουν κανένα ουσιαστικά εμπόδιο, αφού ήδη μονοπώλια ισχυρών καπιταλιστικών κρατών πχ Γαλλία, η οποία προβάλλονταν ως επιστήθια σύμμαχος της Ελλάδας, αλλά και οι Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία που συνεργάζονται με τουρκικά μονοπώλια και η ΕΕ που επιδιώκει να προχωρήσει σε στρατηγικές συμφωνίες με την Τουρκία, ώστε να μην προσδεθεί η τελευταία σε Ρωσία και Κίνα. Η ΕΕ, η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και όλα τα αστικά κόμματα, όπως όλες οι φυλές του ΣΥΡΙΖΑ, που στήσανε κι από ένα κόμμα, στηρίζουν τον ευρωΝΑΤΟϊκό μονόδρομο, έχουν διαλέξει την πλευρά της υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου και τον πόλεμο.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο που παλεύει στην πρώτη γραμμή ενάντια στα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών. Μπαίνει  μπροστά για να μπλοκαριστούν επικίνδυνα πολεμικά φορτία σε λιμάνια, σιδηρόδρομο, αεροδρόμια, που προειδοποιεί για την πιθανότητα ακόμα κι η έκρηξη στα Τέμπη να συνδέεται με ΝΑΤΟϊκό φορτίο, με την κυβέρνηση της ΝΔ να μην απαντά και τα άλλα κόμματα ένοχα να σιωπούν.

Τον 21ο αιώνα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες ώστε οι λαοί να ζήσουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους και να μη χύσουν το αίμα τους για τα κέρδη των καπιταλιστών. Το πάνω από 1,5 εκατομμύριο λαού που συμμετείχε στις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη, δείχνει ότι ο οργανωμένος λαός έχει τη δύναμη να συγκρουστεί για να μην θυσιάζεται η ζωή του για τα κέρδη των λίγων. Μέσα από την αποφασιστική σύγκρουση για τα δικά τους αυτοτελή συμφέροντα με το σύστημα της εκμετάλλευσης και τους υπηρέτες του, μπορούν οι εργαζόμενοι να ζήσουν σε μια κοινωνία χωρίς φτώχεια, πολέμους και εκμετάλλευση.

*O Κώστας Παπαδάκης είναι Ευρωβουλευτής & μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

 topontiki.gr

banner-article

Ροη ειδήσεων