Βέροια – Βιβλιοπαρουσίαση: Ρένα Αθανασοπούλου “Το σεντούκι με τα χαμόγελα” / ένα διαδραστικό παιδικό βιβλίο, οδοδείκτης

Γιατί ήταν ένα βαθιά πολιτικό βιβλίο με όλη τη σημασία και την αξία του όρου “πολιτικό”. Πολιτικό είναι το κάθε τι στη ζωή που εκφράζει τη σκέψη και τα συναισθήματα καθώς και τις συμπεριφορές που απορρέουν από τα δύο αυτά, συναπαρτίζοντας τον άνθρωπο. Το πολιτικό δεν είναι κομματικό, το πολιτικό είναι το πανανθρώπινο, είναι ο τρόπος που βλέπει κανείς τον Κόσμο και μακάρι να θέλει να τον κάνει καλύτερο. Κι αν θυμηθούμε τον στίχο του Τάσου Λειβαδίτη “Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος…”, εμείς θα συμπληρώναμε, “τότε ν’ αγαπάς τους ανθρώπους…”.

Ένα βιβλίο για τον άνθρωπο έκανε η Ρένα Αθανασοπούλου, στην πιο ωραία εκδοχή του, αυτήν της παιδικής ηλικίας, της παιδικής αθωότητας, που τους την στερούν οι μεγάλοι παραδίδοντάς τους έναν κόσμο άνυδρο, χωρίς οξυγόνο, πλήττοντας πέρα από την αθωότητά τους και την εκπαίδευση, το φυτώριο, όπου αναπτύσσονται οι αυριανοί άνθρωποι.

“Η διαδικασία της εκπαίδευσης δεν χρειάζεται αυστηρούς και μονότονους κανόνες, αλλά αντιθέτως πρέπει τα παιδιά να αναπτύσσουν ελεύθερα τις δεξιότητές τους, να εκφράζουν με θάρρος τις απόψεις τους και να λειτουργούν πάντα με πνεύμα ομαδικότητας και αλληλεγγύης. Μήπως τελικά το παιχνίδι και η ενασχόληση με τις Τέχνες δείχνουν τον δρόμο προς την αληθινή γνώση;”

Ο πυρήνας της γραφής του βιβλίου είναι τα παραπάνω λόγια, που εκφράζουν και τον τρόπο σκέψης της συγγραφέως του.

Γι’ αυτήν και το βιβλίο της  μίλησε ανοίγοντας την εκδήλωση ο εκδότης Αλέξανδρος Ακριτίδης, Πολιτισμολόγος και Συγγραφέας, που διάβασε το εντυπωσιακό βιογραφικό της Αθανασοπούλου, μιας γυναίκας που η γραφή, η εκπαίδευση, η μουσική και το θέατρο συνθέτουν όλα μαζί την προσωπικότητά της.

“Είναι ο ορισμός του  διαδραστικού βιβλίου, το βιβλίο αυτό, που συνδυάζει δυο γλώσσες, την ελληνική και την αγγλική, με την παρουσία και της μουσικής.”

Το βιβλίο αφιερώθηκε από τον εκδότη στη μνήμη του Τέλη Σιδηρόπουλου, που αγωνίστηκε με την “Πρωτοβουλία για το Παιδί” να χαρίσει έναν καλύτερο κόσμο στα αδικημένα παιδιά αυτού του Κόσμου.

Ο Γιάννης Καισαρίδης, φιλόλογος, συγγραφέας και σκηνοθέτης, παρουσίασε το βιβλίο με τον δικό του γοητευτικό πάντα τρόπο, τοποθετώντας το στη σκληρή εποχή που ζούμε και στην αδήριτη ανάγκη να σώσουμε από τον άγριο καιρό της το παιδί.

Ο στόχος του βιβλίου είναι να αναδείξει το ιδανικό σχολείο, το ελεύθερο σχολείο, το σχολείο που δεν καταδυναστεύεται από αδυσώπητες νόρμες.  Ένα τέτοιο ελεύθερο σχολείο πλάθει ελεύθερους ανθρώπους και τολμά να σταθεί απέναντι στην όποια καθεστηκυία τάξη, που το φοβάται.

Δείχνοντας τη σχέση του με τη συγγραφέα, που ξεκινά από πολύ παλιά από την Εταιρεία Φίλων Τέχνης “Διόνυσος”, το 1990, όπου η Αθανασοπούλου έδειχνε από τότε την αγάπη της για την Τέχνη, μίλησε και για τον τρόπο που έγινε το βιβλίο, που το χαρακτήρισε όχι απλά χειροποίητο, αλλά και έργο μιας  οικογένειας, της δικής της, που θέλει να κάνει τον κόσμο καλύτερο.

“Θέλω ν’ ακούσω τους νέους ανθρώπους. Η δύναμη και η θέληση των νέων είναι η μόνη μας ελπίδα. Μέσα σ’ έναν τέτοιο κόσμο παλεύουν για το όνειρο…” ολοκλήρωσε.

Το λόγο πήρε στη συνέχεια η Λουκία Κασαμάκη, ένα 11χρονο κορίτσι του Δημοτικού Σχολείου, που η Φύση της στέρησε την όραση από τη μια, χαρίζοντάς της από την άλλη μια ευφυία που εκπλήσσει, έναν συναισθηματικό κόσμο πλήρη κι έναν λόγο που θα έκανε πολλούς μεγάλους να ντραπούν για τα ελληνικά τους.

Παίρνοντας το μικρόφωνο στα χέρια της η μικρή Λουκία είπε:

“Τιμή μου να είμαι εδώ. Ευχαριστώ την κ. Ρένα για το βιβλίο της, γιατί είναι ένα βιβλίο για το αύριο του μαθητή. Τα παιδιά αλλάζουν τον κόσμο. Η κοινωνία θέτει κανόνες, αλλά όχι για να μας πνίγουν. Θέλουμε ελευθερία, για να εκφραστούμε. Να ελέγχεται η λειτουργία του σχολείου, αλλά όχι οι προσωπικότητες και οι χαρακτήρες… Χρειάζεται τεράστια θέληση για αλλαγή…”.

Ο δικηγόρος και δημοσιογράφος Αντώνης Μπιδέρης έδωσε έναν άλλο τόνο στην παρουσίαση, καθώς θυμήθηκε τη φιλία του με τη συγγραφέα στα παιδικά τους χρόνια, αλλά και το πως η οικογένειά της ήταν εκείνη μέσα στην οποία η Αθανασοπούλου  κυριολεκτικά άνθισε μέσα σ’ ένα πνεύμα ελευθερίας και αγάπης για την Τέχνη.

“Το βιβλίο είναι η Ρένα, είναι η ελευθερία που πήρε από το σπίτι της. Είναι η μουσική, οι ήχοι και οι ζωγραφιές που πήρε από το σπίτι της” πρόσθεσε.

Η παρουσίαση πήρε μια άλλη μορφή, καθώς ο Αντώνης Μπιδέρης χρησιμοποιώντας το ρόλο του δημοσιογράφου έδωσε με τις έξυπνες ερωτήσεις του την ευκαιρία στη συγγραφέα να μιλήσει για το πώς έγραψε και έστησε το βιβλίο της όχι μόνο με λόγια αλλά και με κινήσεις που τράβηξαν το ενδιαφέρον και των μικρότερων θεατών.

Πώς γράφτηκε το βιβλίο, γιατί σε δύο γλώσσες, γιατί περιέχει και μουσική, γιατί επιλέχθηκε αυτός ο τίτλος, όλα δοσμένα με χιούμορ και κίνηση.

Γεύση από το βιβλίο δόθηκε και με ένα μικρό δρώμενο, καθώς ο Γιάννης Καισαρίδης με τη θεατρική του παιδεία διάβασε απόσπασμα και είδαμε στον χαρούμενο χώρο του σχολείου να εισβάλλει κάποιος που θέλει να επιβάλλει καθεστώς ανελευθερίας.

Άλλωστε η συγγραφέας γράφει για το story του βιβλίου της: “Σε μια ηλιόλουστη πόλη, γεμάτη χαρούμενα παιδιά και πολύχρωμα Σχολεία ένας απρόσμενος επισκέπτης θα προσπαθήσει να κρύψει τα χαμόγελά τους και να μετατρέψει τους μαθησιακούς χώρους σε άψυχες αίθουσες που θυμίζουν φυλακές. Θα τα καταφέρει ή οι μαθητές και οι δάσκαλοι θα κάνουν την επανάστασή τους; Θα μπορέσει ο άγνωστος άντρας να κατανοήσει την αξία της ελεύθερης έκφρασης; Θα επανέλθουν ξανά το γέλιο και η χαρά στα πρόσωπα των παιδιών;”

Η παρουσίαση πέρασε μετά τη θεατρική δράση σε τραγούδι, που ερμήνευσε πρώτη η μικρή Λουκία παίζοντας πιάνο και μετά η συγγραφέας με τις δύο κόρες της. Ένα ακόμη που ερμήνευσε μόνη της στο πιάνο, αφιερωμένο στους γονείς.

Στο τέλος μικρά παιδιά κλήθηκαν να απαντήσουν αυθόρμητα ποιες  είναι οι λέξεις που τα κάνουν να χαμογελούν κι εκείνα απάντησαν το ένα μετά το άλλο:

Η οικογένεια, το σχολείο, η αγάπη, τα αδέλφια, οι φίλοι, η υγεία, η ελπίδα, η ΕΙΡΗΝΗ!

“Μα για να ανθίσουν όλα χρειαζόμαστε την ειρήνη” έκλεισε την παρουσίαση μ’ ένα πλατύ χαμόγελο η Ρένα Αθανασοπούλου, προχωρώντας στην υπογραφή των βιβλίων της.

…………..
(Η Ρένα Αθανασοπούλου είναι συγγραφέας, θεατρολόγος, εκπαιδευτικός, εικονογράφος και μουσικός. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με μεταπτυχιακές σπουδές στην Παιδαγωγική του Θεάτρου και αριστούχος διπλωματούχος λυρικού τραγουδιού και ανώτερων θεωρητικών της μουσικής. Επίσης έχει σπουδάσει θέατρο στο Πανεπιστήμιο Freie του Βερολίνου και την Ακαδημία του Εθνικού Θεάτρου. Επιπλέον έχει κάνει σπουδές δημιουργικής γραφής και εικαστικών τεχνών (ζωγραφική, κόμικ, σκηνογραφία, ενδυματολογία, φωτογραφία, βίντεο).

Το 2022 εξέδωσε την εικονογραφημένη μουσικοποιητική συλλογή «Τάσεις φυγής σε παράλληλο σύμπαν» (ISBN: 978-618-00-4089-0) με θεατρική απαγγελία. Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Έχουν δημοσιευθεί ποιήματά της και θεατρολογικές μελέτες και έχουν αναρτηθεί ηλεκτρονικά εικονογραφημένα λογοτεχνικά βιντεοπρότζεκτ και μελοποιημένοι στίχοι. Ανά διαστήματα έχει αρθρογραφήσει σε εφημερίδες καλύπτοντας μεγάλα καλλιτεχνικά φεστιβάλ. Ακόμα έχει εικονογραφήσει πανεπιστημιακά βιβλία και παραμύθια.
Έχει διδάξει Θέατρο στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης, σε Δημοτικά Σχολεία και εργαστήρια και έχει πραγματοποιήσει επιμορφώσεις και εισηγήσεις σε συνέδρια και ημερίδες.

Παράλληλα έχει παρουσιάσει ατομικά ρεσιτάλ, έχει συμμετάσχει σε μουσικές και θεατρικές παραστάσεις κι έχει συνθέσει μουσική για τον κινηματογράφο και το θέατρο.
Είναι μητέρα δύο παιδιών και ζει με την οικογένειά της στη Θεσσαλονίκη.)
…………….

Φωτογραφίες: faretra.info
………………………………………………

……………