Γράμματα & Τέχνες Μουσικές του Κόσμου Παρενθέσεις

Ο χαΐνης Δημήτρης Αποστολάκης. Αντάρτης & ακροβάτης του πνεύματος και της ψυχής

Και μόνο τον “Ακροβάτη” που έγραψε ο Δημήτρης Αποστολάκης αν ακούσει κανείς, (και όταν λέμε έγραψε εννοούμε στίχους και μουσική), θα καταλάβει ποιος είναι ο δημιουργός του.

Γιατί ο “Ακροβάτης” είναι ο καθρέφτης ενός καλλιτέχνη που ισορροπεί ανάμεσα στο σήμερα και το χθες, ανάμεσα στην Επιστήμη και την Τέχνη και που μάχεται σ’ αυτόν τον ξεπουλημένο κόσμο, όπου όλα πλαστικοποιούνται μεταλασσόμενα στις επιταγές του κέρδους, μ’ ένα μόνο όπλο, την κρητική του λύρα.

Απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης με μεταπτυχιακό, διδακτορικό και με εμπειρία του CERN,  σαφώς και δεν είναι συνηθισμένη περίπτωση. Ο Απόστολάκης ακροβατεί ανάμεσα στην ψυχή και το πνεύμα και βέβαια εκείνοι που τον γνώρισαν και τον αγάπησαν σαν κάτι ξεχωριστό στα μουσικά πράγματα ήταν εκείνοι που τον είδαν να φτιάχνει τους Χαΐνηδες ένα μουσικό συγκρότημα που έγραψε Ιστορία εδώ και χρόνια.

Ο Αποστολάκης λατρεύει την παράδοση και την Κρήτη, αλλά αντιστέκεται στο φτηνό φολκλόρ. Γι’ αυτόν ό,τι δεν είναι αληθινό δεν χρειάζεται να μασκαρεύεται πίσω από κούφιους όρους που μόνο θόρυβο κάνουν.

Γι’ αυτόν παράδοση είναι ό,τι περνά μέσα μας και συγκινεί, ό,τι ενώνει το χθες με το σήμερα και μακάρι  και με το αύριο. Είναι ο πλούτος που έχουν οι δεσμοί της συγγένειας, που από τις ρίζες φτάνουν στα κλαδιά και στις φυλλωσιές τους. Και η μουσική έχει ρίζες που, αν είναι γερές, θα πρασινίσουν οι φυλλωσιές τους.

Τα τραγούδια των Χαΐνηδων, (χαΐνης στα κρητικά σημαίνει αντάρτης), μπορεί να έχουν τις ρίζες τους στην Κρήτη, αλλά το μουσικό τους ύφος και οι στίχοι τους ανήκουν στο σήμερα. Αγγίζουν το άτομο αλλά και το σύνολο, αναπαράγουν ουσιαστικά και όχι επίπλαστα τον καημό τους ενός αλλά και όλων.

Ποιος δεν θυμάται, όταν πρωτοκυκλοφόρησε, το “Συνταγές μαγειρικής” του Αποστολάκη; Το νυστέρι των στίχων του βαθιά στον πόνο της προσμονής και της στέρησης μια ανύπαντρης γυναίκα,ς που η ζωή της περνά στην κουζίνα της με το όνειρο ενός γάμου, που δε θα έρθει ποτέ. Απέραντα τρυφερό τραγούδι και πέρα για πέρα ασυνήθιστο θεματικά!

Κι ύστερα ο “Ακροβάτης” του! Πώς μπορείς να πετάς με “σπασμένες φτερούγες κόντρα στον καιρό”; Και μπορείς και πρέπει, λέει στο τραγούδι του, γιατί αυτό σημαίνει λεβεντιά, έτσι όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνεται ο δημιουργός του τραγουδιού ή όπως θα έπρεπε να την αντιλαμβάνεται ο καθένας…

………………….

*Οι «Παρενθέσεις» είναι μικρά κείμενα, μικρές πινελιές, σε θέματα πολιτισμού ή ζωής, που φωτίζουν γωνιές από μεγαλύτερα θέματα, λειτουργώντας σαν παρ-εν-θέσεις.

……………………

………………..

banner-article

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ