Βιβλίο Γράμματα & Τέχνες Νάουσα Πολιτισμός

Βιβλίο: “Ο Αριστοτέλης & ο Κόσμος – Ανθολογία του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης Νάουσας”: Απόσταγμα ψυχής και ποίησης ποιητών του Κόσμου

26/09/2024, 18:13

Αύριο Παρασκευή, 27 Σεπτεμβρίου, ξεκινά το 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Νάουσας. Το βιβλίο “Ο Αριστοτέλης & ο Κόσμος – Ανθολογία του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης Νάουσας” αποτελεί μια ενδιαφέρουσα έκδοση, (εκδόσεις ΟΤΑΝ), που καθρεφτίζει και τυπωμένο πια τον απόηχο του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ.

Το βιβλίο, που την έγνοια και τη φροντίδα της έκδοσής του είχε η Ξανθή Χονδρού Χιλλ, όπως γράφει η ίδια είναι:

Αφιερωμένο στα μακροχρόνια όνειρα
που γίνονται πραγματικότητα, έστω και αργά.

Και ήταν μακροχρόνιο όνειρο το 1οΔιεθνές Φεστιβάλ, που πήρε σάρκα και οστά χάρη στην επιμονή και το όραμα της Ξανθής και τη βοήθεια του Δήμου το 2022.

Το βιβλίο περιέχει ανθολογημένα ποιήματα Ελλήνων και ξένων ποιητών, που ήρθαν με δικά τους έξοδα από τις χώρες τους και φιλοξενήθηκαν με ζεστασιά στη Νάουσα από το Δήμο, γνωρίζοντας την ηρωική πόλη και συμμετέχοντας στο Φεστιβάλ, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια όμορφη γέφυρα Πολιτισμού και Ειρήνης ανάμεσα στους λαούς.

Ελλάδα, Πορτογαλία, Αίγυπτος, Κύπρος, Ιταλία, Ελβετία, Αυστραλία, Σουηδία, ΗΠΑ και Κουρδιστάν είναι οι χώρες, που ποιήματά τους περιλαμβάνονται στο βιβλίο και οι μεταφράσεις έγιναν είτε κατευθείαν από την αρχική γλώσσα είτε από μετάφρασή της από την πολύγλωσση Ξανθή Χονδρού Χιλλ.

Θα αναφερθούμε σε κάποια από τα ποιήματα ανεξάρτητα από τις βραβεύσεις τους, έτσι όπως ανοίγουμε τις σελίδες, γιατί πραγματικά η ποιότητα και η ουσία όλων είναι μοναδική.

Ο Κούρδος Χουσεΐν Χαμπάς γράφει σ’ έναν Γερμανό πολίτη και στη χώρα του, τη Γερμανία, αυτός ο κατατρεγμένος Κούρδος στο ποίημα

Η διαφορά ανάμεσα σε σένα και σε μένα

[…]

Η χώρα μου είναι το Κουρδιστάν.
Δυο κόσμοι διαφορετικοί…
Η Γερμανία ακμάζει και αναπτύσσεται
κάθε στιγμή και κάθε λεπτό…
Ενώ το Κουρδιστάν σφαγιάζεται και
δολοφονείται κάθε στιγμή και κάθε δευτερόλεπτο.
Η χώρα σου εξάγει άρματα μάχης Leopard
για να σκοτώσει την ανάσα…
που είχε απομείνει στους πνεύμονες της χώρας μου!
Και οι συμπατριώτες μου που
ως εκ θαύματος επέζησαν από τη φονική μηχανή…
υποβάλλουν σωρηδόν αιτήσεις
για άσυλο στη χώρα σου.

[…]

Ο Πορτογάλος Άλβαρο Μάγιο γράφει για τις ευθύνες όλων μας στο

Μια μέρα πριν το τέλος

[…]

Είμαστε όλοι ένοχοι.
Αφήσαμε τα όπλα να πάρουν τη θέση του ψωμιού.
Αφήσαμε το μίσος να πάρει τη θέση των βιβλίων.
Η αγάπη και η ειρήνη να θάβονται σε ομαδικούς τάφους.
Και τώρα… είμαστε όλοι ένοχοι,
επειδή παραιτηθήκαμε,
αφήνοντας τους τρελούς να καταλάβουν τον κόσμο.

[…]

Και η Ελληνίδα Έλλη Φερεγγίδου θα πει κι αυτή στο ποίημα

Άλλοθι

Το παιδί κρέμασε στο δέντρο
τη θρυμματισμένη του αθωότητα.
Θάμπωσε με την ανάσα του τη μέρα που θά ‘ρθει.
του τάξαμε δρόμους με χαρταετούς,
φυτέψαμε στον ύπνο του αναρίθμητες μαργαρίτες,
του ορκιστήκαμε πως θα ξανάρθει η άνοιξη
τόσες
-κι άλλες τόσες μετά-
φορές.

[…]

Αυτή είναι η Ποίηση… Μεγάλη, όσο κι αν κάποτε είναι λίγοι οι στίχοι της, μεγάλη για να χωρά την ευαισθησία των ποιητών της, γιατί εκεί μέσα οι ποιητές κατοικούν, όπως γράφει η Ξανθή Χονδρού Χιλλ, η ψυχή και του αυριανού 3ου Διεθνούς Φεστιβάλ στη μικρή της πόλη, τη Νάουσα…

Ποιητική Κατοικία

Μέσα στα ποιήματα
ζουν οι ποιητές
Εκεί γεννιούνται
εκεί μεγαλώνουν
από τις λέξεις τρέφονται
στα κενά αναπνέουν
στα σημεία στίξης αναπαύονται
και ακόμα όταν φεύγουν
ζουν στο λευκό κάθε σελίδας
στην άκρη κάθε μολυβιού
και στις άπειρες δυνατότητες
κάθε γλώσσας του κόσμου.