Στέργιος Μποζίνης*
Ανακοίνωσαν πρόωρη απολιγνιτοποίηση το 2019. Κάθε χρόνο όμως προκύπτουν νέες ενεργειακές κρίσεις. Και ο λιγνίτης πάντα χρειάζεται. Μας ανακοίνωσαν πάλι περισπούδαστα και βιαστικά από το ΥΠΕΝ ότι ο λιγνίτης είναι ακριβός , κοστίζει 120€/MWh και τον έβγαλαν άρον άρον από το μείγμα.
Μάλιστα τον Ιούλιο η τιμή χονδρικής έκλεισε στα 135€/Mwh! Η ΔΕΗ, συντονισμένα την ίδια μέρα ανακοίνωσε, ότι θα κλείσει όλες τις μονάδες λιγνίτη μέχρι τα τέλη το 2025 ! Δηλ. τη νέα Υπερσύγχρονη Πτολ5, σαν αυτές που πρόσφατα έβαλε σε λειτουργία η Γερμανία. Που σήμερα έχει στο μείγμα 30% λιγνίτες. Σε σταθερή βάση μέχρι το 2038. Η δε Πολωνία και η Τσεχία μέχρι το 2050.
Σήμερα μετά τα προβλήματα στην Ουκρανία, την έλλειψη υδροηλεκτρικής επάρκειας στη Ρουμανία, ξανάβαλαν το λιγνίτη να σώσει την παρτίδα και την πατρίδα.
Τα ατμοηλεκτρικά εργοστάσια του λιγνίτη όμως δεν έχουν διακόπτες άναψε σβήσε. Καταπονούνται και καταστρέφονται όταν αναβοσβήνουν. Τα ορυχεία πρέπει να έχουν πολυετή σχέδια εκμετάλλευσης και μόνιμη λειτουργία για να ανταποκρίνονται στις κρίσεις. Αλήθεια πώς χαράζεται η Ενεργειακή πολιτική? Στο πόδι?
Αυτό στη γλώσσα των νόμων της μεταλλευτικής αποτελεί ληστρική εκμετάλλευση. Και γίνεται υπέρ ξένων και εισαγόμενων πόρων με τεράστια συναλλαγματική απώλεια .
Τι έχουν να πουν οι ιθύνοντες του ΥΠΕΝ και της ιδιωτικής ΔΕΗ;
*ΣΤΕΡΓΙΟΣ Γ. ΜΠΟΖΙΝΗΣ
-Μεταλλειολόγος Μηχανικός ΕΜΠ
-τ. ΔΝΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ / ΔΝΣΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΛΙΓΝ. ΚΕΝΤΡΟΥ Δ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
-Μέλος της Κεντρικής.Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ στην Επιστημονική Επιτροπή Ειδικότητας Μεταλλειολόγων-Μεταλλουργών
–
