Όταν η «απάτη» βγαίνει στη φόρα ή όταν στο «παραμύθι» εισβάλλει ο δράκος, η επίμονη πραγματικότητα επανεμφανίζεται χωρίς φκιασίδια για να τοποθετήσει τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του… Οι δηλώσεις περί Μακεδονίας (σκέτο) της νέας Προέδρου της Βόρειας Μακεδονίας απλώς περιγράφουν τον πολιτικό συσχετισμό στη γειτονική χώρα που την ανέδειξε στην εξουσία
Οι Βορειομακεδόνες κατάλαβαν / βίωσαν πολύ σύντομα ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δεν τους εξασφαλίζει δείπνα με χρυσά κουτάλια στα ευρωπαϊκά τραπέζια, όπως τους παραμύθιασαν. Με την εν λόγω συμφωνία («διπλωματικό κομψοτέχνημα» κατά τον τότε υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, που είχε αναλάβει να κάνει την αμερικανική δουλειά) απλώς επισφραγίστηκε και θεσμικά η στρατιωτική παρουσία των Αμερικανών στον τόπο τους.
Δεν είναι μυστικό, άλλωστε, ότι στα σύνορα Βόρειας Μακεδονίας και Κοσόβου, σε έδαφος και από τις δύο «χώρες», είναι εγκατεστημένη η μεγαλύτερη στρατιωτική βάση που διατηρούν οι Αμερικανοί στο εξωτερικό.
Αυτός ακριβώς ήταν και ο στόχος της Συμφωνίας των Πρεσπών: να αρθούν οι ελληνικές αντιρρήσεις για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, ώστε η Ουάσιγκτον να «σύρει» και θεσμικά τους Ευρωπαίους συμμάχους της στο μέτωπο κατά της Ρωσίας ενσωματώνοντας κρίσιμες στρατιωτικές υποδομές στην περιοχή, με την παράλληλη δημιουργία ενός «φραγμού» στην επιρροή της Μόσχας στα δυτικά Βαλκάνια.
Λειτουργώντας σκόπιμα ή εν αγνοία τους ως υπάλληλοι των Αμερικανών, οι τότε ηγεσίες των δύο χωρών (Τσίπρας – Κοτζιάς, Ζάεφ) έπαιξαν (και έχασαν) με το πολιτικό τους μέλλον, αλλά και με τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των χωρών τους, τα οποία τελικά δεν συμπίπτουν ντε και καλά με τις αμερικανικές στρατηγικές επιδιώξεις στην περιοχή και τον κόσμο.
Ο «δίχως τέλος πόλεμος» στην Ουκρανία, στην καρδιά της Ευρώπης, προϋποθέτει τη στοίχιση ευρωπαϊκών υποτελών ή φόρου υποτελών κρατών και προτεκτοράτων πίσω από το αμερικανικό άρμα.
Το πού οδηγεί αυτή η απάτη (διότι περί απάτης πρόκειται όταν κρύβονται οι βαθύτεροι στόχοι μιας Συμφωνίας όπως αυτής των Πρεσπών) το βλέπουμε σήμερα κατ’ αρχάς στον συσχετισμό δυνάμεων στο πολιτικό σκηνικό της Βόρειας Μακεδονίας με την ενίσχυση του εθνικισμού. Δεν υπάρχει άλλωστε ισχυρότερο καύσιμο για τον εθνικισμό από τις προσδοκίες που διαψεύδονται. Με τις συνέπειες αυτής της απάτης βρίσκεται αντιμέτωπο και το ελληνικό πολιτικό σύστημα, όπως φαίνεται από τις κοκορομαχίες κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ γύρω από τη Συμφωνία των Πρεσπών που προκάλεσε η νέα Πρόεδρος της γειτονικής χώρας.
Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένος να υπερασπιστεί το κομψοτέχνημα του Κοτζιά, η δε Νέα Δημοκρατία απλώς σπεκουλάρει, καθώς δεν είναι και εύκολο να παραδεχτεί ότι συνεχίζει να υλοποιεί αμερικανικές οδηγίες όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, μετατρέποντας τη χώρα σε αμερικανοΝΑΤΟϊκή στρατιωτική βάση, όπως προβλέπει η νέα ελληνοαμερικανική συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας που διαπραγματεύτηκε η κυβέρνηση Τσίπρα και υπέγραψε η κυβέρνηση Μητσοτάκη αμέσως μόλις πήρε την εξουσία.
